ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΒΙΟΛΕΤΑ ΙΚΑΡΗ: «ΟΤΑΝ Ο ΚΟΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ, ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ, Η ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΗ»

16 February 2025

372

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Η Βιολέτα Ίκαρη, γεννημένη και μεγαλωμένη στην Ικαρία, ξεκίνησε την ενασχόλησή της με το τραγούδι από μικρή ηλικία, συμμετέχοντας στα παραδοσιακά πανηγύρια του νησιού της. Με σπουδές στη φωνητική, την ευρωπαϊκή και βυζαντινή μουσική, καθώς και με ταλέντο στη συγγραφή στίχων και μουσικής, έχει συνεργαστεί με καταξιωμένους καλλιτέχνες. Επικοινωνήσαμε μαζί της και με μεγάλη χαρά και τιμή σας παραθέτουμε τη συνομιλία μας!

Η πρώτη σας δισκογραφική δουλειά, “Έλα Και Ράγισε Τον Κόσμο Μου”, κυκλοφόρησε το 2017. Πώς νιώθετε ότι έχετε εξελιχθεί ως καλλιτέχνης από τότε μέχρι σήμερα;

Αν υπάρχει κάποια εξέλιξη δισκογραφικά είναι ότι πλέον θέλω τα album που κυκλοφορώ να έχουν τέτοια ομοιογένεια που να μπορούν να χαρακτηριστούν και ¨έργα¨, δηλαδή όπως είναι μια ταινία του κινηματογράφου που απ΄ την αρχή ως το τέλος η εικόνα έχει τα ίδια χρώματα έτσι θέλω να είναι και τα χρώματα των οργάνων και οι ενορχηστρώσεις ενός ολοκληρωμένου album και αυτό είναι κάτι που δεν το είχε ο πρώτος μου δίσκος αλλά με λόγο, ο λόγος ήταν ότι ήθελα να συστηθώ στο κοινό με όλα μου τα πρόσωπα.

Σαν όργανο εγώ η ίδια, σαν φωνή, προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη και στην τοποθέτησή μου αλλά και ερμηνευτικά αλλά αυτό είναι κάτι υποκειμενικό. Σαν ταυτότητα καλλιτεχνική νιώθω ότι είμαι λαϊκή τραγουδίστρια που μέσω της αφαίρεσης μπορώ να υποστηρίξω και το ¨έντεχνο¨ και εννοείται ότι μιας και είμαστε ψυχές στην εξέλιξη, μπορεί μεθαύριο η ψυχή μου να με πάει σε άλλα μονοπάτια. Δε φοβάμαι την αλλαγή.

Η φωνή σας έχει μια ιδιαίτερη χροιά που θυμίζει παλιές, σπουδαίες λαϊκές φωνές. Ποιες ήταν οι βασικές επιρροές σας ως τραγουδίστρια; Πολλοί δε, συγκρίνουν τη φωνή σας με μεγάλες ερμηνεύτριες του παρελθόντος, όπως η Βίκυ Μοσχολιού ή η Μαρίκα Νίνου. Σας τιμά ή σας βαραίνει μια τέτοια σύγκριση;

Και με τιμά και με βαραίνει αυτή η σύγκριση αν και το δικό μου μεράκι έχει να κάνει περισσότερο με τα ίδια τα τραγούδια παρά με τις φωνές. Η δική μου τρέλα ήταν πάντα να ανακαλύπτω όμορφα τραγούδια από όπου κι αν προέρχονται και να ταξιδεύω μέσα σε αυτά, δεν μπαίνω εύκολα στην διαδικασία να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλες φωνές, πολλές φορές όμως με πιάνω να συγκρίνω τα τραγούδια, κι αυτό πιστέψτε με, το βλέπω για ελάττωμα, που θα πάει θα με πολεμήσω και θα με νικήσω.

Βασικές επιρροές μου είναι η Χαρούλα Αλεξίου, η Ελένη Βιτάλη, ο Νίκος Παπάζογλου, ο Γιώργος Νταλάρας και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Όσο έχω ακούσει αυτές τις φωνές δεν έχω ακούσει τη φωνή της μάνας μου, τις μελέτησα και τις καταευχαριστήθηκα. Τώρα σειρά για μελέτη έχει ο Σωκράτης Μάλαμας.

Οι στίχοι που ερμηνεύετε συχνά έχουν ένα έντονο ανθρώπινο και κοινωνικό στοιχείο. Πώς επιλέγετε τα τραγούδια που θα πείτε;

Καλώς ή κακώς, επιλέγω τραγούδια μόνο με το συναίσθημα και απαραιτήτως πρέπει να βρω τον εαυτό μου ή το εν δυνάμει μου μέσα σε αυτά, το πρώτο ¨ραντεβού¨ με το τραγούδι είναι εντελώς προσωπική διεργασία για μένα, δεν μπαίνουν εμπόδια ούτε εταιρείες, ούτε μόδες… Να φανταστείτε ένα από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια από αυτά που έχω δισκογραφήσει είναι το ¨Αν είναι ο κόσμος έρημος¨ του Τάσου Γεωργόπουλου, ούτε 1000 ακροάσεις δεν έχει αυτή τη στιγμή και κυκλοφόρησε πριν από ένα έτος. Αν το τραγούδι με πάρει απ΄ το χέρι και με ταξιδέψει, έφυγα μαζί του και δεν υπολογίζω τίποτα.

Το ρεπερτόριό σας κινείται ανάμεσα στο λαϊκό, το έντεχνο και το παραδοσιακό τραγούδι. Πώς διαμορφώσατε αυτό το υβριδικό μουσικό στυλ;

Πώς να μην είμαι πολυδιάστατη; Ήταν μοιραίο. Έρχομαι από τα ικαριώτικα πανηγύρια τα οποία περιέχουν πολλά διαφορετικά ακούσματα και έπεσα στη μαρμίτα της μουσικής κυριολεκτικά από πολύ νεαρή ηλικία. Φανταστείτε ότι έχω κλείσει και εικοσιτετράωρο τραγουδώντας σε πανηγύρι, οπότε έχω τραγουδήσει την άμμο της θάλασσας, σχεδόν τα πάντα από το καλό ελληνικό τραγούδι: Παραδοσιακό, λαϊκό, ρεμπέτικο και έντεχνο. Η ροκ μου έλειπε. Και μπήκα παράλληλα front woman σε ροκ μπάντα (χαχα). Το κοινό που έχουν τα τραγούδια που έχω αγαπήσει βαθιά είναι ο λιτός και άμεσα κατανοητός στίχος, στοιχείο που συναντάται κυρίως στο λαϊκό τραγούδι, ένας από τους λόγους που θεωρώ τον εαυτό μου ¨λαϊκή τραγουδίστρια¨.

Η παραδοσιακή μουσική φαίνεται να έχει έναν ξεχωριστό χώρο στο έργο σας. Ποια είναι η σχέση σας με το δημοτικό και το ρεμπέτικο τραγούδι;

Είναι τραγούδι αληθινό και απλό, από καθημερινούς, λαϊκούς ανθρώπους που δεν έγραφαν για το συμφέρον αλλά για να περιγράψουν βιώματα, γι΄ αυτό με συγκινεί.

Σε μια εποχή που κυριαρχούν άλλα μουσικά είδη, πώς βλέπετε την εξέλιξη του έντεχνου και του λαϊκού τραγουδιού;

Βγαίνουν σπουδαία τραγούδια από σπουδαίες προσωπικότητες, ψυχομένα, ζωντανά. Να σας πω την αλήθεια δε νιώθω ότι κυριαρχούν άλλα μουσικά είδη, το κάθε τι έχει τον χώρο και το κοινό του.

Έχετε συμμετάσχει σε μεγάλες συναυλίες και εκδηλώσεις με έντονο κοινωνικό πρόσημο. Τι σημαίνει για εσάς να τραγουδάτε μπροστά σε ένα κοινό που μοιράζεται συγκεκριμένες αξίες και ιδανικά;

Όταν τραγουδάς και η ψυχή σου γίνεται κύμα που παρασέρνει και άλλες ψυχές σε ένα κοινό τόπο και όταν αυτός έχει να κάνει με το κοινό καλό, την αλληλεγγύη και το δίκαιο, αυτή η στιγμή είναι ιερή.

Το τραγούδι «Μεταξωτό Μαντήλι» με τον Γιώργο Νταλάρα έχει μια ιδιαίτερη αισθητική που παραπέμπει σε μαντινάδα. Πώς ήταν η εμπειρία σας να τραγουδήσετε ένα κομμάτι με τόσο έντονο παραδοσιακό στοιχείο;

Ένιωσα ¨σαν στο σπίτι μου¨ που λένε. Λατρεύω το παραδοσιακό τραγούδι και τους ήχους του και επειδή το έχω πλέον μέσα μου, αυτό από μόνο του μου δημιουργεί την αίσθηση της ασφάλειας, έτσι μπήκα μέσα στην ιστορία του χωρίς να χρειαστεί δεύτερη ακρόαση. Με συνεπήρε αμέσως το τραγούδι, μεγάλο πράγμα να συμβαίνει αυτό και σπάνιο.

Η συνύπαρξή σας σε αυτό το τραγούδι μοιάζει με μια «συνάντηση γενεών» στο ελληνικό τραγούδι. Πιστεύετε ότι τέτοιες συναντήσεις βοηθούν το έντεχνο και λαϊκό τραγούδι να εξελιχθεί και να φτάσει σε νεότερες γενιές;

Μα μόνο έτσι έρχεται η εξέλιξη. Για όλα και για όλους μας πάντα υπάρχει ένας δάσκαλος. Στο τραγούδι ο δικός μου δάσκαλος, αυτός που για χρόνια χωρίς να μου κουνήσει ποτέ το δάχτυλο μου προσέφερε μάθηση, είναι ο Γιώργος Νταλάρας. Μπορείς να πεις ότι είναι ο καλλιτεχνικός μου πατέρας. Για χρόνια έψαχνα το τραγούδι που θα λέγαμε μαζί και έπρεπε και εγώ να είμαι ώριμη και το τραγούδι καλό συνθετικά, στιχουργικά και ενορχηστρωτικά για να υπάρχει αρμονία και έτσι να αφήσουμε μία ωραία φωτογραφία, να τη χαρεί η γενιά μου, η προηγούμενη και οι επόμενες.

Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, κοιτάζοντας πίσω στην πορεία σας μέχρι σήμερα και μπροστά σε όσα έρχονται, τι είναι αυτό που θέλετε να αφήσετε ως αποτύπωμα στη μουσική και στις ψυχές των ανθρώπων που σας ακούν.

Αν κάποτε θα έμενε κάτι από μένα σαν αποτύπωμα στον κόσμο μέσα από το τραγούδι, αυτό θα ήθελα να ήταν το αίσθημα της αγάπης και γι΄ αυτόν τον λόγο επιλέγω τραγούδια ενωτικά, τραγούδια που μας παροτρύνουν να στεκόμαστε σαν γροθιά απέναντι σε οποιαδήποτε δυσκολία.

Ευχαριστώ πολύ τη Βιολέτα Ίκαρη για την πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία μας και της εύχομαι καλή συνέχεια στην ήδη σπουδαία καλλιτεχνική της πορεία!

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Xαίρετε, είμαι ο Ευθύμιος, είμαι φιλόλογος και συντάκτης της πολιτιστικής ιστοσελίδας Thess culture.gr. Aγαπώ πολύ τη μουσική, τις τέχνες, την ανάγνωση και το θέατρο, ενώ συνεντεύξεις μου και κριτικές μου έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον ηλεκτρονικό τύπο. Διαχειρίζομαι παράλληλα τις σελίδες «Ορθογραφία και ορθοέπεια», «Βιβλιοφιλία και βιβλιολογία» και υπήρξα επί πολλά έτη ενεργό μέλος και συντονιστής στις λέσχες ανάγνωσης των βιβλιοθηκών του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου.