MADRUGADA: ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΟΣ

21 September 2025

Γράφει η Αγγελική Κερπιτσοπούλου

Οι Madrugada απο τις βόρειες άκρες της Νορβηγίας, κουβάλησαν μαζί τους έναν ήχο που δεν μοιάζει να ανήκει σε τόπο, αλλά σε χρόνο∙ στον λεπτό χρόνο ανάμεσα στη νύχτα και την ημέρα, εκεί όπου η σιωπή είναι πιο δυνατή από κάθε θόρυβο.

Το όνομά τους δεν είναι τυχαίο. Madrugada σημαίνει στα ισπανικά και τα πορτογαλικά «ξημέρωμα» – οι μυστικιστικές ώρες λίγο πριν την ανατολή, όταν η πόλη κοιμάται και μόνο οι ανήσυχες ψυχές ξαγρυπνούν. Ένας φίλος συγγραφέας τους χάρισε αυτή τη λέξη, κι εκείνοι την έκαναν σημαία. Σαν να ήξεραν από τότε πως η μουσική τους θα κουβαλούσε το άρωμα αυτής της αμφίβολης ώρας, μισή σκοτάδι, μισή φως.

Στη Θεσσαλονίκη εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στις 13 Δεκεμβρίου 2001, στο Μύλος Club. Ηταν και η πρώτη φορά που τους άκουσα. Ήταν ένα όνειρικο βράδυ που δεν ήθελα να τελειώσει. Για όσους βρέθηκαν εκεί, δεν ήταν απλώς μια συναυλία: ήταν αποκάλυψη. Η βαθιά φωνή του Sivert Høyem, βγαλμένη σαν από πηγάδι, συναντούσε κιθάρες που μιλούσαν μια γλώσσα άλλοτε τρυφερή, άλλοτε σπαρακτική. Η Ελλάδα, με τη δική της μεσογειακή μελαγχολία, τους αγκάλιασε σαν παλιούς φίλους που είχαν αργήσει να φτάσουν.

Η μουσική των Madrugada είναι ένα ταξίδι σε σκοτεινά τοπία γεμάτα υποσχέσεις. Alternative rock, blues, folk, dark country∙ όλα τους τα στοιχεία μοιάζουν απλώς να είναι όργανα σε μια συμφωνία ατμόσφαιρας. Είναι γυμνή, λιτή, μελαγχολική, μα την ίδια στιγμή μεγαλειώδης και καθαρτική. Είναι η μουσική που παίζει όταν κοιτάς τον ορίζοντα και δεν ξέρεις αν ξημερώνει ή νυχτώνει.

Οι Madrugada δεν έγραψαν ποτέ τραγούδια για να χαρούν στιγμιαία∙ έγραψαν ύμνους για να μείνουν. Και το κατάφεραν. Η Ελλάδα το ξέρει καλά, γιατί κάθε επιστροφή τους εδώ είναι μια τελετουργία: μια κοινή ανάσα ανάμεσα στο συγκρότημα και το κοινό, μια μυστική συμφωνία πως για λίγη ώρα θα ζήσουμε μαζί το πιο όμορφο κομμάτι της νύχτας.

Στο τέλος, οι Madrugada είναι αυτό ακριβώς που σημαίνει το όνομά τους: η στιγμή που το σκοτάδι αντιστέκεται στο φως, αλλά ξέρει πως θα χαθεί∙ κι εκεί, μέσα σε αυτό το μεταίχμιο, γεννιέται η ποίηση.

Δισκογραφία Madrugada

Studio άλμπουμ

Industrial Silence (1999) – Δισκογραφικό ντεμπούτο, εναλλακτικό rock, περιλαμβάνει τα singles «Electric», «Higher» και «Beautyproof». Διπλό reissue το 2010 .

The Nightly Disease (2001) – Πιο σκοτεινό και μελαγχολικό από το πρώτο. Περιγράφεται ως «καταγραφή της κατάθλιψης» .

Grit (2002) – Ισχυρή, έντονη alt-rock κυκλοφορία, γεμάτη τραγούδια με συναισθηματικό και φιλοσοφικό βάθος .

The Deep End (2005) – Το πιο «προσβάσιμο» άλμπουμ τους, δημιούργησε ευρεία απήχηση στη Νορβηγία .

Madrugada (2008) – Τέλος μίας εποχής, αφιερωμένο στον κιθαρίστα Robert Burås που απεβίωσε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων .

Chimes at Midnight (2022) – Η μετά-επανένωση κυκλοφορία, με πιο συναισθηματική και «θεραπευτική» κατεύθυνση .

EPs (Μικρές κυκλοφορίες)

Madrugada EP (1998)

New Depression EP (1999)

Electric (2000)

Higher EP (2000)

Hands Up – I Love You (2001)

A Deadend Mind (2001)

Ready (2002)

Live, συλλογές & B-sides

Live at Tralfamadore (2005) – ζωντανό άλμπουμ

The Industrial Silence Tour 2019 (Live at Rockaplast) (2023) – live καταγραφή από ευρωπαϊκή περιοδεία

B-sides and Rarities from Industrial Silence (1999)

B-sides and Rarities from The Nightly Disease (2001)

The Best of Madrugada (2010) – συλλογή με επιτυχίες και σπάνιες ηχογραφήσεις

Singles (επιλεγμένα)

«Beautyproof» (2000)

«Majesty» (2003)

«The Kids Are on High Street», «Hold on to You», «Stories from the Streets», «Lift Me» (2005)

«Look Away Lucifer», «What’s on Your Mind?» (2008)

«Half-Light» (2019)

«Nobody Loves You Like I Do», «Dreams at Midnight», «The World Could Be Falling Down», «Ecstasy» (2021)

«If I Was the Captain of This Ship» (2022)

—

Επίδοση σε πωλήσεις (Νορβηγία)

Industrial Silence – 50.000 πωλήσεις, πλατινένιο

The Nightly Disease – 25.000 πωλήσεις, χρυσό

Chimes at Midnight – 10.000 πωλήσεις, χρυσό

The Best of Madrugada – 30.000 πωλήσεις, πλατινένιο

Γράφει η Αγγελική Κερπιτσοπούλου

Η Αγγελική Κερπιτσοπούλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη.

Σπούδασε Θεωρητικός & Ιστορικός της τέχνης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και το πρώτο μεταπτυχιακό της στην Ψηφιακή Κουλτούρα & Νέα Μέσα στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης.

Πρόσφατα απέκτησε το δεύτερο Μεταπτυχιακο της Δίπλωμα στη Μουσειολογία & Διαχείριση Πολιτισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα είναι τόσο η κοινωνική αλλαγή μέσα από την τέχνη, όσο και αλληλεπίδραση των νέων τεχνολογιών σε αυτή και στο Νέο Μουσείο.