ΕΙΜΙ ΤΖΕΙΝΤ ΓΟΥΑΙΝΧΑΟΥΖ (Amy Jade Winehouse ) – ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Άρθρο της Άννας Ψυχογιού

Η Έιμι Τζειντ Γουάινχαουζ (Amy Jade Winehouse ) γεννήθηκε σαν σήμερα στις 14 Σεπτεμβρίου 1983 και ήταν Αγγλίδα τραγουδίστρια και συνθέτρια, γνωστή για τα δυναμικά της κοντράλτο φωνητικά και την εκλεκτική μίξη διάφορων μουσικών ειδών, συμπεριλαμβανομένων της σόουλ, τζαζ και Rhythm n Blues μουσικής σκηνής. Το πρώτο της άλμπουμ της, Frank, απέσπασε θετικές κριτικές στο Ηνωμένο Βασίλειο και προτάθηκε για βραβείο Μέρκιουρι. Το επόμενο άλμπουμ της Back To Black, που κυκλοφόρησε το 2006, προτάθηκε για έξι υποψηφιότητες των βραβείων Γκράμι και κέρδισε πέντε βραβεία, κατακτώντας το ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες από γυναίκα καλλιτέχνιδα σε μία βραδιά, και κάνοντας έτσι την Γουάινχαουζ την πρώτη Βρετανίδα καλλιτέχνιδα η οποία κέρδισε πέντε βραβεία Γκράμι, συμπεριλαμβανομένων τριών βραβείων της κατηγορίας Μπιγκ Φορ (Big Four, μουσικός όρος για τα τέσσερα πιο σημαντικά βραβεία Γκράμι: βραβείο για τον Δίσκο Της Χρονιάς, βραβείο για την Ερμηνεία Της Χρονιάς, βραβείο για τον Καλύτερο Πρωτοεμφανιζόμενο Καλλιτέχνη και βραβείο για το Τραγούδι Της Χρονιάς).

Στις 14Φεβρουαρίου του 2007, κέρδισε ένα βραβείο Μπριτ, αυτό της Καλύτερης Βρετανίδας Γυναίκας Καλλιτέχνιδας, ενώ είχε προταθεί επίσης για το βραβείο Καλύτερου Βρετανικού Άλμπουμ. Έχει κερδίσει τρεις φορές το βραβείο Ίβορ Νοβέλλο, μία φορά το 2004 για το Καλύτερο Εναλλακτικό Τραγούδι (σε μουσική και στίχους) για το τραγούδι Stronger Than Me, μία φορά το 2007 για το Καλύτερο Εναλλακτικό Τραγούδι για το τραγούδι Rehab, και μία φορά το 2008 για το Καλύτερο Τραγούδι (σε στίχους και μουσική) για το τραγούδι Love Is A Losing Game, μεταξύ άλλων σημαντικών διακρίσεων. Η Γουάινχαουζ έχει αναγνωριστεί ως επιρροή για την ανάπτυξη της καριέρας πολλών γυναικών καλλιτεχνών της σόουλ μουσικής, καθώς και για την ανανέωση της Βρετανικής μουσικής.

Μετά την ασχολία της με την κιθάρα του αδερφού της, η Γουάινχαουζ απέκτησε την πρώτη της κιθάρα όταν ήταν δεκατριών, και άρχισε να γράφει μουσική ένα χρόνο μετά. Σύντομα ξεκίνησε να εργάζεται, όπως για παράδειγμα ως δημοσιογράφος για την World Entertainment News Network, καθώς και επαγγελματικά ως τραγουδίστρια σε ένα συγκρότημα τζαζ. Ο περιστασιακός σύντροφός της και τραγουδιστής της σόουλ, Τάιλερ Τζέιμς (Tyler James), έστειλε ένα δοκιμαστικό της Έιμι σε έναν ειδικό για νέα ταλέντα. Η Γουάινχαουζ υπέγραψε στην δισκογραφική εταιρεία του Σάιμον Φούλερ το 2002. Ενώ η δισκογραφική εταιρεία σχημάτιζε το προφίλ της Έιμι, η Γουάινχαουζ έκρυβε ένα μυστικό. Ο μελλοντικός της ατζέντης της δισκογραφικής Ιsland/Universal, Ντάρκους Μπιζ, την άκουσε τυχαία όταν ο διευθυντής της δισκογραφικής The Lewinson Brothers του έδειξε μερικές παραγωγές πελατών του στις οποίες η Γουάινχαουζ εμφανιζόταν ως ερμηνεύτρια. Όταν τον ρώτησε ποιος ήταν ο ατζέντης της, είπε ότι δεν επιτρεπόταν να πει. Έχοντας αποφασίσει ότι ήθελε να γραφτεί στην δική του δισκογραφική εταιρεία, πέρασαν μήνες ρωτώντας τον Μπιζ σχετικά με την άγνωστη ταυτότητα της Γουάινχαουζ. Μέχρι εκείνο τον καιρό η Έιμι είχε ηχογραφήσει έναν αριθμό από τραγούδια και υπέγραψε με την δισκογραφική ΕΜΙ. Μέσα από τις σχέσεις της με τους εκδότες της απέκτησε επαγγελματική σχέση με τον παραγωγό Σαλαάμ Ρέμι. Ο Μπιζ παρουσίασε την Έιμι στον διευθυντή του, Νικ Γκάτφιλντ, και ο διευθυντής της δισκογραφικής Island μοιράστηκε τον ενθουσιασμό του με την υπογραφή του συμβολαίου της Έιμι στη δισκογραφική εταιρεία του. Η Γουάινχαουζ υπέγραψε συμβόλαιο στην Island/Universal, με τους εκπροσώπους της ΕΜΙ και της Virgin να έχουν ξεκινήσει ήδη κινήσεις ενδιαφέροντος ως προς το ταλέντο της Έιμι. Ο Μπιζ είπε στην HitQuarters, μια παγκόσμια μουσική εκδοτική εταιρεία, ότι ένιωσε τον λόγο πίσω από τον ενθουσιασμό του για μία καλλιτέχνιδα, η οποία ήταν μία τυπική τραγουδίστρια της ποπ μουσικής.

Η μεγάλη αγάπη της Έιμι ήταν τα κοριτσίστικα συγκροτήματα της δεκαετίας του 1960. Ο στυλίστας της Άλεξ Φόρντεν τής υιοθέτησε το «άμεσα αναγνωρισμένο» χτένισμα «σφηκοφωλιά» (μία τάση) καθώς και το μακιγιάζ σε στιλ Κλεοπάτρα από το συγκρότημα The Ronettes. Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας New York Times, Γκι Τρέμπεϊ, συζήτησε την ποικιλία στις επιρροές του ύφους της Γουάινχαουζ. Ο Τρέμπεϊ έγραψε: «ο κομψός σύζυγός της, Μπλέικ Φίλντερ-Σίβιλ, μπορεί να έχει επηρεάσει το στιλ της.»

Το πρώτο της άλμπουμ, Frank, κυκλοφόρησε στις 20 Οκτωβρίου του 2003. Το άλμπουμ ήταν μια παραγωγή κυρίως του Σαλαάμ Ρέμι και πολλά τραγούδια είχαν επηρεαστεί από την τζαζ και, εκτός από δύο διασκευές, κάθε τραγούδι είχε γραφτεί και από την ίδια την Έιμι. Το άλμπουμ έλαβε θετικές κριτικές και έφερε συγκρίσεις της φωνής τής Γουάινχαουζ με τις φωνές των Σάρα Βον, Μέσι Γκρέι και άλλων.

Το άλμπουμ εισήχθη στα ψηλότερα επίπεδα των βρετανικών τσαρτ, όταν προτάθηκε για βραβεία Μπριτ στις κατηγορίες Βρετανίδα Σόλο Καλλιτέχνις και Καλύτερο Αστικό Έργο. Συνέχισε για να πετύχει πλατινένιες πωλήσεις. Αργότερα το 2004, κέρδισε το βραβείο Ίβορ Νοβέλλο στην κατηγορία Καλύτερο Εναλλακτικό Τραγούδι, παράλληλα με τον Σαλαάμ Ρέμι, για τη συμβολή της στο πρώτο της σινγκλ, Stronger Than Me. Toν ίδιο χρόνο, τραγούδησε στο Φεστιβάλ του Γκλαστόνμπιουρι, τo V Festival, στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Τζαζ του Μόντρεαλ (7 Ιουλίου 2004, στο κλαμπ Soda) και στη σκηνή Jazzworld. Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, η Γουάινχαουζ σχολίασε ότι ήταν «80 τοις εκατό πίσω στη δημιουργία του επόμενου άλμπουμ», λόγω διαφωνίας στην ένταξη κάποιων τραγουδιών από την δισκογραφική της εταιρεία. Επιπρόσθετα σινγκλς από το άλμπουμ είναι τα Take The Box, In My Bed/You Sent Me Flying και το Pumps/Help Yourself.

Το Μάιο του 2007 κέρδισε το ίδιο βραβείο, με το Rehab από τη δισκογραφική της δουλειά του 2006, Back to Black. Στις 14 Φεβρουαρίου 2007 κέρδισε ένα βραβείο Μπριτ στην κατηγορία της καλύτερης γυναίκας καλλιτέχνιδας.

Τον Αύγουστο του 2007 η τραγουδίστρια κατέρρευσε ύστερα από υπερβολική δόση ηρωίνης και χρειάστηκε ένεση αδρεναλίνης αλλά και πλύση στομάχου. Τις επόμενες μέρες τις πέρασε σε κεντρικό ξενοδοχείο του Λονδίνου ενώ αναγκάστηκε να αναβάλει την εμφάνισή της στο Όσλο. Η Γουάινχαουζ αντιμετώπιζε προβλήματα βουλιμίας και εκτός από τα ναρκωτικά ήταν εθισμένη και στο αλκοόλ. Την άρνησή της να ενταχθεί σε κέντρο απεξάρτησης την κατέγραψε στο τραγούδι Rehab, το οποίο έγινε επιτυχία και βραβεύτηκε.

Στα τέλη του 2007 έγινε γνωστό ότι ο δίσκος της Back to Black είναι το πιο εμπορικό άλμπουμ για το 2007 στη Βρετανία. Το εν λόγω άλμπουμ κυκλοφόρησε στα τέλη του 2006 και μέχρι το Δεκέμβριο του 2007 είχε πουλήσει 1.500.000 αντίτυπα στη Βρετανία.

Τον Φεβρουάριο του 2008 η Γουάινχαουζ δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην απονομή των βραβείων Γκράμι, επειδή δεν εξασφάλισε εγκαίρως βίζα για τις ΗΠΑ. Εμφανίστηκε μέσω δορυφορικής σύνδεσης για να τραγουδήσει τις επιτυχίες της You Know I’m No Good και Rehab, και να παραλάβει τα πέντε συνολικά βραβεία που κέρδισε. Τον Μάιο του 2008 οι στίχοι του τραγουδιού της Love is a Losing Game αποτέλεσαν μέρος ενός θέματος στις εξετάσεις του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.

Το 2009 η Έιμι ιδρύει την δική της δισκογραφική εταιρεία με τίτλο Lioness Records. Η Έιμι υποστήριζε, ότι είχε επηρεαστεί από την Motown Records του Μπέρι Γκόρντι και την 2’Tone του συγκροτήματος The Specials, για να την δημιουργήσει. .

Η Έιμι Γουάινχαουζ επρόκειτο να τραγουδήσει ζωντανά, για πρώτη φορά στην Αθήνα, στα πλαίσια του Ejekt Festival το καλοκαίρι, στις 22 Ιουνίου του 2011, αλλά ακύρωσε αυτή και τις υπόλοιπες δέκα εμφανίσεις της. Η Έιμι ζήτησε συγγνώμη από τους θαυμαστές της, καθώς, είπε χαρακτηριστικά, αυτό ήταν το καλύτερο που έπρεπε να κάνει. Επίσης, η Έιμι επέστρεψε πίσω στο κοινό την αμοιβή της για την εμφάνισή της στο Βελιγράδι.

Στις 9Νοεμβρίου του 2010, η Έιμι σε συνεργασία με τον Κουίνσι Τζόουνς, κυκλοφόρησε το πρώτο της σινγκλ από το 2008. Το σινγκλ ήταν η επανεκτέλεση του τραγουδιού It’s My Party της Lesley Gore. Το κομμάτι είχε ερμηνευτεί από την Λέσλεϊ Γκορ το 1963. Το σινγκλ περιέχεται στον δίσκο Q: Soul Bossa Nostra, ο οποίος περιέχει διάφορες επανεκτελέσεις τραγουδιών.

Ο Αμερικανός τραγουδιστής Τόνι Μπένετ επέλεξε την Έιμι και διάφορους άλλους καλλιτέχνες να κάνουν ντουέτο με τον ίδιο για το απερχόμενο άλμπουμ του Tony Bennett: Duets ΙΙ, το οποίο κυκλοφόρησε στις 20 Σεπτεμβρίου του 2011. Το πρώτο σινγκλ από το άλμπουμ είναι το Body & Soul και κυκλοφόρησε στις 14 Σεπτεμβρίου του 2011. Τα έσοδα από τις πωλήσεις του σινγκλ στάλθηκαν στο Ίδρυμα Έιμι Γουάινχαουζ για την ενίσχυσή του.

Η κηδεία της τραγουδίστριας έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο, με την παρουσία ελάχιστων φίλων της, στο κοιμητήριο του Έτζγουερ, στο βορειοδυτικό Λονδίνο στις 26 Ιουλίου 2011. Οι γονείς της, Τζάνις και Μιτς Γουάινχαουζ, η στενή φίλη Κέλυ Όσμπορν, ο παραγωγός Μαρκ Ρόνσον και ο φίλος της Ρεγκ Τράβις ήταν μεταξύ των παρόντων στην κηδεία. Ο πατέρας της έβγαλε τον επικήδειο λόγο, στον οποίο είπε: “Καληνύχτα, άγγελέ μου, κοιμήσου ήρεμα. Η μητέρα και ο πατέρας σου σε αγαπούν τόσο πολύ”. Το τραγούδι “So Far Away” της Carole King έκλεισε την τελετή. Η Γουάινχαουζ τάφηκε στο Κρεματόριο Γκόλντερς Γκριν. Οι γονείς της ίδρυσαν το Ίδρυμα Έιμι Γουάινχαουζ ώστε να αποτρέψουν την ζημιά από την κακή χρήση των ναρκωτικών μεταξύ των νέων ανθρώπων. Ο Άλεξ Γουάινχαουζ, αδερφός της Έιμι, είναι υπάλληλος εκεί. Η Γουάινχαουζ δεν άφησε διαθήκη, οι γονείς της κληρονόμησαν την κατοικία της.

Άρθρο της Άννας Ψυχογιού

Η Άννα Ψυχογιού γεννήθηκε στην Άρτα και τα τελευταία χρόνια ζει στην Στοκχόλμη όπου εργάζεται ως καθηγήτρια υποκριτικής. Έχει σπουδάσει ηθοποιός στην Δραματική Σχόλη  ‘’ Μαίρης Βογιατζή Τράγκα ’’ στη Αθήνα και παράλληλα κάνει σκηνοθεσία θεατρικών έργων. Τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται κυρίως με τις μεταφράσεις θεατρικών έργων που ανεβάζει. Της αρέσει να διαβάζει βιβλία , να ακούει μουσική και να πηγαίνει ταξίδια.