ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ – ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Άρθρο της Άννας Ψυχογιού
Η Κατερίνα Γώγου έφυγε σαν σήμερα στις 3 Οκτωβρίου του 1993 και ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, με αξιοπρόσεκτη διαδρομή στο «σανίδι» και τη μεγάλη οθόνη, ποιήτρια που αγαπήθηκε από τη νεολαία της μεταπολίτευσης και σεναριογράφος.
Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε την 1η Ιουνίου 1940 στην Αθήνα και από τα έξι χρόνια της ξεκίνησε τη θεατρική της καριέρα ως παιδί – θαύμα.
Παρόλα αυτά, δεν πέρασε όμορφα παιδικά χρόνια, ελέω Κατοχής και Εμφυλίου Πολέμου. Στην εφηβεία της, η Κατερίνα έμενε με τον πατέρα της, ο οποίος ήταν πολύ αυστηρός απέναντι της, κατόπιν έμεινε με τη μητέρα της. Ο πατέρας της, πάντως, αν και αυστηρός, την υποστήριξε πραγματικά, στην επιθυμία της να ακολουθήσει την υποκριτική. Σπούδασε στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη, η οποία εθεωρείτο μια από τις καλύτερες της εποχής. Παράλληλα τελείωσε και τη σχολή χορού Πράτσικα Ζουρούδη και Βαρούτη.
Η Κατερίνα Γώγου πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με τον θίασο Ντίνου Ηλιόπουλου, το 1961, στο έργο των Ευαγγελίδη – Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό». Οι περισσότερες ταινίες όπου συμμετείχε, ήταν παραγωγής Φίνος Φιλμ.
Ως ηθοποιός είναι γνωστή περισσότερο για δευτερεύοντες ρόλους, όπως στην ταινία το Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο ή το Μια τρελή τρελή οικογένεια. Οι ρόλοι της συνήθως απεικόνιζαν αστείες και ανέμελες γυναίκες. Της έχει απονεμηθεί, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το Βραβείο Α΄ Γυναικείου ρόλου, για την ταινία Το βαρύ πεπόνι.
Έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία Ο Άλλος.
Ως ποιήτρια, από την άλλη, είναι γνωστή για τον αντισυμβατικό και συνειρμικό τρόπο γραφής της, καθώς και τις αναρχικές της ιδέες. Οι στίχοι της ήταν γεμάτοι οργή και επαναστατικότητα.
Ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας της και η κλονισμένη ψυχολογία της την οδήγησαν, σε ηλικία μόλις 53 ετών, στην αυτοκτονία.
Φιλμογραφία
- ︎Ο άλλος (1952)
- ︎Δράκουλας & Σία (1959)
- ︎Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο (1959)
- ︎Άντρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω (1960)
- ︎Εφιάλτης (1961)
- ︎Το έξυπνο πουλί (1961)
- ︎Παιδί της πιάτσας (1961)
- ︎Νόμος 4000 (1962)
- ︎Οι γυναίκες θέλουν ξύλο (1962)
- ︎Τα κοθώνια του θρανίου (1962)
- ︎Του Κουτρούλη ο γάμος (1962)
- ︎Ανήσυχα νιάτα (1963)
- ︎Η ψεύτρα (1963)
- ︎Μεσάνυχτα στη βίλα Νέλλη (1963)
- ︎Παλληκαράκια της παντρειάς (1963)
- ︎Τα παλιόπαιδα (1963)
- ︎Άπονη ζωή (1964)
- ︎Γάμος αλά ελληνικά (1964)
- ︎Δεσποινίς διευθυντής (1964)
- ︎Μας ενώνει ο πόνος (1964)
- ︎Το κορίτσι της Κυριακής (1964)
- ︎Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965)
- ︎Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965)
- ︎Φτωχολογιά (1965)
- ︎Η γυνή να φοβήται τον άνδρα (1965)
- ︎Ο τρελός τα ‘χει τετρακόσια (1968)
- ︎Η θυσία μιας γυναίκας (1969)
- ︎Η ωραία του κουρέα (1969)
- ︎Πληγωμένα νειάτα (1969)
- ︎Αγάπη για πάντα (1970)
- ︎Τρελά κορίτσια απίθανα αγόρια (1970)
- ︎Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση (1971)
- ︎Ναι μεν, αλλά (1972)
- ︎Υπέροχες νύφες κορόιδα γαμπροί (1972)
- ︎Το βαρύ πεπόνι (1977)
- ︎1922 (1978)
- ︎Παραγγελιά (1980)
- ︎Όστρια, το τέλος του παιχνιδιού (1984)
Ποίηση
▪︎Τρία κλικ αριστερά (1978)
▪︎Ιδιώνυμο (1980)
▪︎Το ξύλινο παλτό (1982)
▪︎Απόντες (1986)
▪︎Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών (1988)
▪︎Νόστος (1990)
▪︎Με λένε Οδύσσεια (2002)
▪︎Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε: Ποιήματα 1978-2002 (2013)
Άρθρο της Άννας Ψυχογιού
Η Άννα Ψυχογιού γεννήθηκε στην Άρτα και τα τελευταία χρόνια ζει στην Στοκχόλμη όπου εργάζεται ως καθηγήτρια υποκριτικής. Έχει σπουδάσει ηθοποιός στην Δραματική Σχόλη ‘’ Μαίρης Βογιατζή Τράγκα ’’ στη Αθήνα και παράλληλα κάνει σκηνοθεσία θεατρικών έργων. Τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται κυρίως με τις μεταφράσεις θεατρικών έργων που ανεβάζει. Της αρέσει να διαβάζει βιβλία , να ακούει μουσική και να πηγαίνει ταξίδια.