TOP

ΑνοιχτΗ ΠρΟσκληση

Όποια μέρα δεν γελάμε…

Το Κέντρο Λόγου και Τεχνών Τεχνοδρόμιο καλεί αφηγητές που ενδιαφέρονται να δηλώσουν συμμετοχή στο 4ο Φεστιβάλ Αφήγησης που θα γίνει την 1η Σεπτεμβρίου στη Λεμεσό.

Το θέμα του φετινού Φεστιβάλ Αφήγησης είναι τα ευτράπελα παραμύθια και οι κωμικές ιστορίες.

Κάθε ενδιαφερόμενος θα πρέπει να δηλώσει στο [email protected] ή στο τηλ 99526772 την πρόθεσή του να υποβάλει πρόταση έτσι ώστε να του αποσταλεί το σχετικό έντυπο για συμπλήρωση και υποβολή.

Μια πρόταση για να θεωρηθεί συμπληρωμένη και έγκυρη θα πρέπει να περιέχει όλες τις πληροφορίες και να είναι σύμφωνη με τους όρους που αναφέρονται στην αίτηση υποβολής πρότασης.

Τελευταία μέρα υποβολής προτάσεων είναι η 31η Ιουλίου 2019 μέχρι τα μεσάνυχτα.

Τις συμμετοχές θα μελετήσει επιτροπή και θα απαντήσει σε όλους όσοι υποβάλουν πρόταση.

Λίγα λόγια για το Φεστιβάλ Αφήγησης

Το Φεστιβάλ Αφήγησης διοργανώθηκε για πρώτη φορά στη Λεμεσό από το Τεχνοδρόμιο το 2016 σε μια προσπάθεια μέσα από μια θεσμοθετημένη εκδήλωση να δοθεί βαρύτητα στην τέχνη της αφήγησης, να αποτελέσει μια ευκαιρία σε επαγγελματίες και νέους αφηγητές να συνυπάρξουν και να εμβαθύνουν μελετώντας σε μια επιστημονική βάση και να διερευνήσουν τα θέματα που τους ενδιαφέρουν, που εμπίπτουν στο πεδίο της τέχνης τους, εμπλουτίζοντας τον κόσμο και την τέχνη της αφήγησης με τα πορίσματά τους, με τις ιστορίες και τις προσωπικές προσεγγίσεις τους σε αυτές.

Είχε διαδοχικά τα θέματα «Νέοι αφηγητές μεταφορείς μνήμης», «Ιστορίες βγαλμένες από τα κάστρα», «Δημοτικά τραγούδια – Παραλογές»

Το Φεστιβάλ πραγματοποιείται με τη στήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου.

Λίγα λόγια για το φετινό θέμα

Οι εύθυμες, οι κωμικές, οι ευτράπελες ιστορίες του λαού μας, αυτές που πηγάζουν τόσο από τον πλούτο της λαϊκής μας παράδοσης, αλλά και αυτές που βασισμένες σε αυτή την ανεξάντλητη πηγή συναποτελούν σήμερα τη σύγχρονη γραμματεία και λογοτεχνία, έχουν μια αξία ανυπέρβλητη που συχνά δεν της αποδίδεται η πρέπουσα σημασία.

Είναι αυτές οι ιστορίες που δείχνουν τη θυμοσοφία του λαού, την ευστροφία και το ετοιμόλογο, τη στωικότητα του αλλά και πως η απλότητα, η αφέλεια, η τεμπελιά, η απληστία, η κουταμάρα και η πονηριά ακόμα, μπορούν μέσα από τη ρεαλιστική αμεσότητα που συχνά αποκαλύπτει και τις λιγότερο όμορφες πλευρές της ζωής, να αποτελέσουν μια ευκαιρία πέρα από την ευθυμία να μελετήσει κανείς κοινωνιολογικά την ανθρώπινη φύση.

Αν μη τι άλλο ας θυμόμαστε πως, «όποια μέρα δεν γελάμε, τηνε χάνουμε απ’ τη ζήση»!