ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΛΗΤΣΑΝΙΩΤΗΣ : “ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ”.

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Ο Βαρύτονος Γιάννης Σελητσανιώτης μίλησε στο thessculture.gr με αφορμή τη συμμετοχή του στην όπερα του  Giacomo Puccini «Τοscα» που ανεβαίνει σε συμπαραγωγή του κέντρου πολιτισμού της περιφέρειας κεντρικής Μακεδονίας με τη Διεύθυνση Τουρισμού Πολιτισμού Δήμου Θεσσαλονίκης και το ΚΘΒΕ στο πλαίσιο του φεστιβαλ Επταπυργίου.

Κύριε Σελητσανιώτη, πώς βρεθήκατε στον χώρο της μουσικής; Πότε ανακαλύψατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με το κλασικό τραγούδι;

Οι γονείς μου είχαν ασχοληθεί με το τραγούδι ερασιτεχνικά, τραγουδούσαν σε χορωδίες. Είχαν και οι δύο πολύ όμορφες φωνές. Ο πατέρας μου έπαιζε κιθάρα, από πολύ μικροί ο αδελφός κι εγώ τραγουδούσαμε. Το τραγούδι υπήρχε στο σπίτι καθημερινά ήταν απλά φυσιολογικό.          Με το κλασικό τραγούδι ασχολήθηκα όταν αποφάσισα να ξεκινήσω μαθήματα, με προέτρεψε η τότε δασκάλα μου. Ερχόμενος σε επαφή με αυτό, άρχισα να ερωτεύομαι την όπερα και έτσι βρέθηκα σε αυτόν τον χώρο.

Όλοι συζητούν για το πόσο σκληρός είναι ο χώρος της όπερας. Θα θέλατε να μου πείτε ποια είναι τα εφόδια ενός νέου προικισμένου με ταλέντο σε αυτόν τον  στίβο;

Δεν πιστεύω ότι ο χώρος της όπερας είναι λιγότερο ή περισσότερο σκληρός, από άλλους χώρους. Στην πραγματικότητα δεν μπορώ και δε θέλω να το βλέπω έτσι. Τα κίνητρα και τα μεγαλύτερα εφόδια, όταν κανείς καταπιάνεται με την τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή της, είναι η αγάπη, η προσφορά και η αίσθηση της αποστολής, η αίσθηση του ιερού, του να υπηρετήσεις το έργο που είναι πάντα πολύ μεγαλύτερο από εσένα.

Σήμερα συνηθίζεται να εκσυγχρονίζεται η δράση κάθε όπερας. Συμφωνείτε άραγε με τις σύγχρονες εναλλακτικές προσεγγίσεις στο λυρικό θέατρο;

Συμφωνώ όταν αυτές λειτουργούν έτσι ώστε να υπηρετούν το ίδιο το έργο και το όραμα του δημιουργού του. Διαφωνώ όταν δε συμβαίνει αυτό.

«Η ερμηνεία κάθε έργου είναι ερμηνεία του εαυτού μας, όχι εκείνου που το δημιούργησε, αλλά εκείνου που το διαβάζει, το βλέπει ή το ακούει» είχε γράψει ο Γιώργος Σεφέρης. Επίκειται να ερμηνεύσετε τον βαρόνο Σκάρπια. Θα θέλατε να μου πείτε τη δική σας ανάγνωση του ρόλου;

Σίγουρα έτσι είναι. Νομίζω πως λειτουργώ αρκετά με το ένστικτό μου. Πέρα από τις πληροφορίες που θα συλλέξω και σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη, τον μαέστρο και φυσικά τους συναδέλφους ‘συνένοχους’, βρίσκω συναντώ τον ρόλο μέσα από τις πρόβες και τις σχέσεις που δημιουργούνται σε αυτές. Είναι μια διεργασία που συμβαίνει και σε ένα επίπεδο πέρα από το συνειδητό. Είναι κάτι που μου προσφέρει μεγάλη χαρά. Οπότε θα σας προσκαλέσω να έρθετε στην παράστασή μας, όπου η ερώτησή σας θα απαντηθεί.

Δεδομένου οτι ανήκει στο ρεπερτόριο του βερισμού, μεγαλύτερη πρόκληση για εσάς αποτελεί η φωνητική ή η υποκριτική προσέγγιση;

Και οι δύο προκλήσεις είναι μεγάλες. Η κάθεμία έχει το δικό της ειδικό βάρος.

Όσον αφορά σε θέματα κλασικής μουσικής Παιδείας, γιατί πιστεύετε πως δεν είμαστε ως λαός τόσο εξοικειωμένοι με το είδος της όπερας;

Πιστεύω πως δεν έχουμε παράδοση σε αυτό το είδος. Με εξαίρεση φυσικά τα Επτάνησα.

Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, τι θα λέγατε πως έχετε ξορκίσει με  την ενασχόλησή σας με το λυρικό τραγούδι;

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι κάτι ξορκίζω τραγουδώντας. Μπορώ να πω ότι το τραγούδι είναι για εμένα πέρα από ανάγκη και έκφραση, ένας τρόπος να υπάρχω και να γνωρίζω τον κόσμο και τον εαυτό μου.

Ευχαριστώ πολύ τον Γιάννη Σελητσανιώτη για τη συνομιλία μας και του ευχομαι καλή συνέχεια στην καλλιτεχνική του πορεία.

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Xαίρετε, είμαι ο Ευθύμιος, είμαι φιλόλογος και συντάκτης της πολιτιστικής ιστοσελίδας Thess culture.gr. Aγαπώ πολύ τη μουσική, τις τέχνες, την ανάγνωση και το θέατρο, ενώ συνεντεύξεις μου και κριτικές μου έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον ηλεκτρονικό τύπο. Διαχειρίζομαι παράλληλα τις σελίδες «Ορθογραφία και ορθοέπεια», «Βιβλιοφιλία και βιβλιολογία» και υπήρξα επί πολλά έτη ενεργό μέλος και συντονιστής στις λέσχες ανάγνωσης των βιβλιοθηκών του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου.