TOP

ΚΩΣΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ : Η ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ.

Συνέντευξη:Αγγελική Κερπιτσοπούλου

Ο Κωστής Γεωργίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1956. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενώ έχει αποτελέσει θέμα καλλιτεχνικών συζητήσεων από διάσημους θεωρητικούς και ιστορικούς της τέχνης.

Αρθρογραφείτε με το ψευδώνυμο Κερδολάγνος. Τι σημαίνει ακριβώς για εσάς η συγγραφή, ποια είναι η σχέση της με τα εικαστικά και γιατί αυτό το ψευδώνυμο; 

Αρθογραφούσα πάλαι ποτέ και είχα την τελευταία σελίδα της εφημερίδας ΚΕΡΔΟΣ. Το ψευδώνυμο προέκυψε από ένα λεκτικό παιχνίδι με βάση το όνομα της εφημερίδας. Τα κείμενά μου ήταν γενικής φύσεως και κατέγραφαν με χιουμοριστική διάθεση διάφορα θέματα που αφορούσαν στην εποχή εκείνη. Όσον αφορά στη συγγραφή, ανεξαρτήτως του τύπου, σας αναφέρω ότι το γράψιμο υπήρξε εποικοδομητικό και δημιουργικό  στοιχείο της νεότητάς μου, το οποίο όμως και συνεχίζει να ανακαλείται όποτε παραστεί ανάγκη! Ο λόγος και η ποίηση, όπως και η μουσική, αποτελούν κομμάτι της δημιουργικής μου πορείας και βραχίονες ενός ευρύτερου πεδίου δράσης! Χρησιμοποιώ την τέχνη όχι ως «ιμπεριαλιστής» που αποζητά την υπαρξιακή του δικαίωση αλλά ως ένας δημιουργός που στο πλαίσιο της έρευνας καλείται να ανακαλύψει όσες περισσότερες διαδρομές μπορεί, χρησιμοποιώντας κάθε καλλιτεχνικό μέσο. Η κάθε μορφής τέχνη είναι ικανή να συνδυάζεται και να συνυπάρχει με τις άλλες μέσω ενός κοινού παρονομαστή που είναι η δημιουργία, η οποία λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής έκφρασης! Συναρτώμενες δε, αποτελούν ένα δίκτυο συγκοινωνούντων δοχείων που πλημμυρίζει από ενέργεια….

Πρόσφατα, φιλοτεχνήσατε για τη Θεσσαλονίκη το γλυπτό Meteoron. Γιατί μεγάλων διαστάσεων και με πληθώρα μορφών;  

Ένα γλυπτό για να καταλάβει τη θέση του στον δημόσιο χώρο χρειάζεται εκτός από τη συνθετική του αρτιότητα και μια προοπτική αυτονομίας που θα το καθορίζει. Το έργο είναι απαραίτητο να εκπέμπει ισχυρές ΑΝΤΗΧΗΣΕΙΣ τέτοιες ώστε να μην ακυρώνεται από τη δυναμική του αχανούς εξωτερικού χώρου. Στο χρώμα αλλά και στη σύνθεση του METEORON έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο όλοι οι παράγοντες ώστε το γλυπτό να βρίσκεται σε αρμονία και ισορροπία με το τοπίο κατοχυρώνοντας την ύπαρξή του, ως ένα δυναμικό στοιχείο που υφίσταται ισότιμα εκπέμποντας τις «δονήσεις» του στο περιβάλλον χωρίς να κινδυνεύει να «απαξιωθεί» από αυτό. Οφείλω να σας αναφέρω ότι αποτελεί πολύ σπουδαία και συγκινητική στιγμή για μένα η εγκατάσταση αυτού του μνημειακού γλυπτού στο κέντρο της γενέθλιας πόλης μου της Θεσσαλονίκης! Έζησα εκεί όλα τα γόνιμα νεανικά μου χρόνια έως ότου ξεκινήσω το ταξίδια της γνώσης και της τέχνης εντός και εκτός Ελλάδος! Δε φεύγει όμως στιγμή από το μυαλό μου και δεν παύει να αποτελεί για εμένα τη μήτρα μέσα στην οποία γεννήθηκαν τα όνειρά μου και οικοδομήθηκε ο πυρήνας της δημιουργικής μου υπόστασης!

Κατά πόσο πιστεύετε ότι η δημόσια τέχνη διαμορφώνει το κοινό και κατά πόσο συνδιαμορφώνεται μέσα από αυτό;

 Ο δημόσιος χώρος αποτελεί το ιδανικό περιβάλλον και είναι «ευλογία» για την  προβολή του έργου τέχνης, το οποίο είναι διαθέσιμο και ανοιχτό στους πάντες, είτε γνωρίζουν από τέχνη  είτε όχι. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για το κοινό να επικοινωνεί απρόσκοπτα και άμεσα με το έργο τέχνης χωρίς να είναι απαραίτητο να επισκεφθεί  ειδικά σημεία και χώρους τέχνης προκειμένου να το συναντήσει. Ένα δημόσιο γλυπτό αποτελεί σημείο συνάντησης, κριτικής και αντιπαράθεσης, στοιχεία απαραίτητα για την ενεργοποίηση των αισθήσεων καθώς και πεδίο διεύρυνσης της εικαστικής παιδείας! Δημιουργεί πεδία δράσης ανοιχτά στην κρίση του θεατή. Δίνει ήχο στο περιβάλλον και παλμό στις αισθήσεις !

Θεωρείτε ότι η τέχνη αποτελεί μια πολιτική πράξη; Αν ναι ποια τα όρια αυτής; 

Κάθε τι που συμβαίνει στον πλανήτη γη αποτελεί πράξη πολιτική! Η τέχνη μέσω των δημιουργών καταγράφει, αναλύει και ασκεί με ένα δικό της τρόπο κριτική σε ό,τι θεωρεί ότι είναι ικανό να έλξει την προσοχή της! Αρκεί να μην μπερδεύουμε την πολιτική με τον κομματικό μικρόκοσμο και το συμπαντικό με το τοπικό! Προσωπικά θεωρώ πως όταν παρεισφρέει η πολιτική στην τέχνη, κερδισμένη βγαίνει η πολιτική και χαμένη η τέχνη! Η τέχνη είναι μια ανεξάρτητη οντότητα που δε χρειάζεται κανενός είδους δεκανίκια για να λάμψει! Αντιθέτως, πιστεύω πως αν υπάρξει συνάρτηση μεταξύ τέχνης και πολιτικής, η τέχνη υποβιβάζεται σε κάτι μικρό, άτολμο και αναλώσιμο! Θεωρώ ότι ο δημιουργός ως λειτουργός της τέχνης, οφείλει να σταθεί μπροστά και πάνω από μια στενή κομματική λογική και ως ο παράγοντας που θα διαφυλάξει την τέχνη έτσι ώστε να μην διαστρεβλωθεί ο πυρήνας της. Ο δημιουργός αντλεί ενέργεια και στοιχεία από το περιβάλλον και τα βιώματά του για να παραγάγει το έργο του. Το πρώτο που έχει σημασία, τουλάχιστον όσον αφορά σε εμένα, είναι η φωνή και η ύπαρξη του ίδιου του έργου ως Μονογενούς και αυθύπαρκτης οντότητας! Αν λοιπόν τυχαίνει και στο έργο που προκύπτει υπάρχουν και πολιτικοί υπαινιγμοί, αυτό είναι δευτερεύον. Ο δημιουργός πρέπει να κρατάει αποστάσεις κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην αλλοιωθεί το έργο από εξωγενείς παράγοντες. Ελεύθερος και όχι σκλάβος οφείλει να αναζητά τον πυρήνα της δημιουργικής λογικής! Στέκεται μακριά από σκοπιμότητες και συστήματα, άρα δε φοβάται κανέναν! ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ! Η τέχνη οφείλει στην ιστορία να μην απωλέσει την αξία και τον προορισμό της που είναι η ελευθερία, η αλήθεια και η καθαρότητα, έτσι ώστε να μην καταλήξει τελικά σε μια εσωστρεφή και νόθα μικροαστική πράξη! Η χειραγώγηση και ο δόλος δεν αρμόζουν στην τέχνη, ασχέτως αν το βλέπουμε να συμβαίνει. Ο δημιουργός από την πλευρά του οφείλει πρώτα στον εαυτό του και μετά στο κοινό, να ακολουθεί το ένστικτό του και να κλείνει τα αυτιά του σε κάθε είδους σειρήνες που παραμονεύουν σε κάθε του βήμα. Χρειάζεται κουράγιο και καθαρή σκέψη προκειμένου να πατάει στερεά επάνω στις αξίες και τις αναζητήσεις του, για να μπορέσει στη συνέχεια να είναι ανεξάρτητος για να καταθέσει την προσωπική του αλήθεια που θα συναντηθεί με τη Συμπαντική!

Έργα σας έχουν τοποθετηθεί σε Ευρώπη, Αμερική, Κίνα, αλλά μόνο στην Ελλάδα προκλήθηκαν έντονες αντιδράσεις. Πώς σας κάνει και νιώθετε αυτό; Τι πιστεύετε ότι φταίει;

 Μια αντίδραση μόνο συνάντησα, στο γλυπτό PHYLAX από φανατικούς και ψεκασμένους που μέσα στην άγνοια και τον φανατισμό τους «είδαν» τέρατα και σημεία, που μάλλον κατοικούν και αναπτύσσονται στο σκοτεινό και μπερδεμένο μυαλό τους! Συνήθως αυτές οι αντιδραστικές μειονότητες είναι δυναμικές, γεγονός που το συναντούμε ολοένα και αυξανόμενο στην καθημερινότητά μας. Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτοί οι τοξικοί μειονοτικοί παράγοντες επιβάλλονται, ενίοτε, στην πλειοψηφία για να καπελώσουν τελικά και όλους τους άλλους που έχουν αντίθετη άποψη από εκείνους. Είναι φαινόμενο μιας κοινωνίας που η άγνοια γίνεται φλάμπουρο και μπούσουλας σε  ένα «ειδικό» κοινό το οποίο είναι επιρρεπές σε ανόητες θεωρήσεις και έτοιμο να «καταπιεί» κάθε είδους σαχλαμάρα! Ένα κοινό που πέφτει θύμα από παρωχημένες και στρεβλές θέσεις και απόψεις που επιβάλλονται και διαχέονται με περισσή ευκολία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας, αλλοιώνοντας και μολύνοντας κάθε τι στο πέρασμά τους! Πρόκειται για άτομα που προσπαθούν να επιβάλλουν μέσω της ιδιότυπης δυναμικής τους ό,τι πιο μικρό, άρρωστο και σκοταδιστικό βασιλεύει και φωλιάζει στην ιδρυματική τους ύπαρξη!

Αυτήν τη στιγμή θεωρείστε ένας από από τους πιο καταξιωμένους διεθνώς Έλληνες εικαστικούς. Σας έχει αλλάξει αυτό αναφορικά με τον τρόπο που δημιουργείτε και αν ναι πώς;   

 Αλίμονο αν επέτρεπα στον εαυτό μου να υποπέσει σε αυτήν την παγίδα. Αν συνέβαινε να επηρεαστώ από κάτι τέτοιο θα ήταν σαν να υπέγραφα συμβόλαιο με τον διάβολο. Θα ήταν δείγμα μειονεξίας και ανασφάλειας. Θα έχανα την επαφή με την πραγματικότητα, αυτό το τόσο πολύτιμο αγαθό…Ο δημιουργός που σέβεται τον εαυτό του γνωρίζει πολύ καλά ότι το ΑΙΝΙΓΜΑ του κόσμου λύνεται σε δύσκολες διαδρομές! Έχει εκπαιδευτεί κατά κάποια έννοια, να αναγνωρίζει ότι τα κατακτημένα είναι κατακτημένα αλλά δεν αρκούν αν θέλεις να συνεχίσεις να δημιουργείς. Ας μην ξεχνάμε ότι ο δημιουργός  υπάρχει ερευνώντας σε άγνωστα πεδία και θα ήταν τουλάχιστον ανόητο να πιστέψει ότι βρήκε την απόλυτη λύση στις εικαστικές του ανησυχίες, άρα ότι μπορεί να κοιμάται ήσυχος ή να καυχιέται αυτάρεσκα για τα παρελθόντα του…Οι παρακαταθήκες είναι πίσω σου, οι κατακτήσεις εμπρός σου και παντού διάσπαρτες οι σειρήνες της ευκολίας και του χαβαλέ! Μάτια και αισθήσεις εν εγρηγόρσει όπως ακριβώς τότε που πρωτοξεκίνησες. Αλλιώς γίνεσαι ή γραφικός ή συνταξιούχος…

Εκφράζεστε τόσο μέσα από τη ζωγραφική, όσο και μέσα από τη γλυπτική. Αν σας ζητούσαν να επιλέξετε μόνο έναν τρόπο από τους παραπάνω ποιος θα ήταν και με τι προεκτάσεις;

 Θα ήταν ψέματα αν σας έλεγα ότι θα διάλεγα μόνο τη γλυπτική ή μόνο τη ζωγραφική. Και αν ακόμη «αναγκαζόμουν» να επιλέξω, επί παραδείγματι τη γλυπτική, θα έβρισκα, να είστε σίγουρη, τον τρόπο έτσι ώστε να ενσωματώσω και ζωγραφικά στοιχεία στην γλυπτική, όπως και γλυπτικά στοιχεία στη ζωγραφική…

Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον Κωστή Γεωργίου για την συγκεκριμένη συζήτηση μας.

Συνέντευξη:Αγγελική Κερπιτσοπούλου

Η Αγγελική Κερπιτσοπούλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Θεωρητικός της τέχνης και των Νέων Μέσων και Ψηφιακής Κουλτούρας. Κύρια ενδιαφέροντα των ερευνητικών της εργασιών είναι η αναζήτηση του είναι του κάθε πράγματος ή έννοιας, καθώς και η κοινωνική αλλαγή τόσο μέσα από την τέχνη όσο και από τα νέα μέσα.

Πρόσφατα ξεκίνησε τις σπουδές της στο τμήμα Μουσειολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμού του Αριστοτελείου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.