ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΥΣ NO NAME DOGS: “ΘΕΟΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ..”

4 October 2025

Συνέντευξη: Αγγελική Κερπιτσοπούλου

Οι NoName Dogs είναι μια experimental heavy rock μπάντα από την Αθήνα που δεν φοβάται να πειραματιστεί με τον ήχο και την ένταση. Η μπάντα σχηματίστηκε στα τέλη του 2016 και έκανε το πρώτο της επίσημο βήμα με το EP “9•11” το 2020, που περιλαμβάνει το δυναμικό single “I AM”.

Με ήχο που συνδυάζει το βάρος του heavy rock με ατμοσφαιρικά και πειραματικά στοιχεία, οι NoName Dogs έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια μοναδική ταυτότητα στη σύγχρονη ελληνική rock σκηνή. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, μιλούν για τις μουσικές τους αναζητήσεις, τη δημιουργική τους πορεία και τη φιλοσοφία πίσω από τη μουσική τους.

Σαν αρχή θα θέλατε να συστηθείτε στο κοινό σας με τα ονόματά σας ή κι αν έχετε ,και τα υποκοριστικά σας;

Είμαστε οι NoName Dogs μια Heavy Rock Experimental μπάντα από την Αθήνα.

Βασίλης Ροδοστογλου τύμπανα και κρουστά

Γιώργος Μοτακης μπάσο

Πέτρος Μαλαχιας κιθάρα

Λεωνιδας Παλληκαρης κιθάρα

Χάρης Κονταξής Φωνή

Πώς ξεκίνησε η ιδέα των No Name Dogs; Ποιο ήταν το αρχικό σας όραμα και πώς εξελίχθηκε μέχρι σήμερα;

Η ιδέα ήταν πολύ απλη, να φτιάξουμε μια μπάντα όπως ακριβώς μια παρέα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό! Με τη μόνη διαφορά ότι δε θέλαμε να είναι μόνο τα μέλη μας αυτή η παρεα αλλά να νιώσουν μέλη μας και όλοι όσοι μας ακούνε, να μπορεί ο καθένας να νιώσει τα τραγούδια μας σαν να τα είχε γράψει αυτός!

Το όνομα της μπάντας είναι ιδιαίτερο. Γιατί “No Name Dogs”; Τι σημαίνει για εσάς;

Η μουσική ενώνει ή τουλάχιστον αυτό θέλουμε να πιστεύουμε, σε ένα live κόσμος άγνωστος μεταξύ του, έρχεται κοντά βιώνει πολλά κοινά ο ένας με τον άλλο, χτυπιέται, χορεύει, τραγουδάει σαν μια παρέα φίλων (Dogs) χωρίς όνομα (NoName)

Ο ήχος σας χαρακτηρίζεται heavy αλλά με ατμοσφαιρικά και πειραματικά στοιχεία. Πώς θα τον περιγράφατε εσείς σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει ποτέ;

Η μουσική μας ταυτότητα είναι Heavy Rock Experimental και πιστεύουμε πως έτσι μπορούμε να περιγράψουμε το πώς κινούμαστε ανάμεσα στο Rock αλλά και τον πιο Heavy ήχο, όμως «παντρεύουμε» πολλά άλλα είδη σε κάθε μας κομμάτι στηριζόμενοι επάνω στα προσωπικά μας ακούσματα καθώς επίσης και τη χημεία του κάθε τραγουδιού.

Στο EP 9•11 δείχνετε έντονη ταυτότητα και στίχους με κοινωνικές και προσωπικές αναφορές. Ποιο ήταν το βασικό σας κίνητρο πίσω από αυτή την κυκλοφορία;

Οι στίχοι μας μέχρι και σήμερα είναι περισσότερο βιωματικοι, καθημερινοί προβληματισμοί, ερωτήματα, εικόνες που λίγο πολύ όλοι μας έχουμε νιώσει στο πετσί μας, ωραίες οι ιστορίες από φανταστικούς κόσμους και ήρωες όμως προς το παρόν η πηγή μας είναι η πραγματικότητα, χωρίς να αποκλείουμε κάποια στιγμή να δουλέψουμε και επάνω σε κάτι εντελώς διαφορετικό.

Το single “I Am” έχει έντονη ενέργεια και ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα. Πώς γεννήθηκε αυτό το τραγούδι;

Το τραγούδι αυτό είναι στην πραγματικότητα η δική μας αντίληψη για τη σχέση του ανθρώπου με το Θεϊκό αλλά και το Δαιμονικό, κρατώντας την ανθρώπινη οντότητα σαν κεντρική φιγούρα η οποία μεσουρανεί ανάμεσα σε καλό και κακό, θετικό και αρνητικό, φως και σκοτάδι, Θεός, Άνθρωπος και Δαίμονας είναι ένα. Το θέμα όμως για εμάς είναι πως το βιώνει ο καθένας από όσους το ακούνε!

Ποιες είναι οι κύριες μουσικές επιρροές σας; Υπάρχουν μπάντες ή καλλιτέχνες που αποτέλεσαν «οδηγό» στον ήχο σας;

Όλοι μας έχουμε μεγαλώσει με πολλά ακούσματα, μέσα από γονείς, φίλους αλλά και προσωπικό ψάξιμο, το σίγουρο είναι πως κ οι πέντε μας έχουμε κάποια κοινά μουσικά ακούσματα όμως άλλο τόσο είμαστε εντελώς διαφορετικοί και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που τα κομμάτια μας έχουν το καθένα τη δική του διαφορετική «συνταγή».

Έχετε ζήσει αρκετές εμπειρίες σε live εμφανίσεις. Υπάρχει κάποια συναυλία που θεωρείτε “σταθμό” για τη μέχρι τώρα πορεία σας;

Δεν ξέρω αν είναι εύκολο για μια μπάντα να ξεχωρίσει στιγμές, θέλω να πιστεύω ότι η κάθε μία είχε τη δική της ενέργεια αλλά και την αίσθηση που μας άφησε, καμμία φορά οι παράμετροι είναι περίεργες, δεν έχει να κάνει μόνο με τη διοργάνωση, το μέρος, τον κόσμο, πιστεύουμε πως στηρίζεται κατά πολύ και στην ψυχολογία της ημέρας. Πολύ ιδιαίτερες στιγμές σίγουρα ήταν το πρώτο μας λίγο πριν το lockdown για το διαγωνισμό του Metal Hammer όπου καταφέραμε και περάσαμε στην επόμενη φάση που δεν έγινε ποτέ όμως λόγο της κατάσταση μετά, άλλο τόσο αν μπορούσαμε να βάλουμε μια ακόμα θα λέγαμε στο An Club για τα «10 χρόνια του Εξαρχειωτη» όπου μοιραστήκαμε τη σκηνή με εντελώς διαφορετικές μπάντες και καλλιτέχνες όπου κατέληξε σε μια απίθανη βραδιά.

8. Η ελληνική rock/metal σκηνή έχει πάντα προκλήσεις. Ποια είναι τα θετικά που βλέπετε και τι θα θέλατε να αλλάξει;

Απ: Η σκηνή μας μέσα σε μια εποχή που όπως πολλοί λένε «το Rock πέθανε» πάει κόντρα αριθμώντας ίσως τις περισσότερες μπάντες από ποτέ, πάνω από 250 μπάντες όπου οι περισσότερες συνεχίζουμε και το παλεύουμε σίγουρα όχι από ένα «ψώνιο» αλλά για ανάγκη εξωτερίκευσης συναισθημάτων και προσωπικής έκφρασης μαζί με αγάπη για αυτό το είδος και τα παρακλάδια του. «Τι θα θέλαμε να αλλάξει;» , μεγάλη κουβέντα, σίγουρα όλοι θα θελαμε περισσότερη στήριξη από τον κόσμο, υπάρχει μια πικρία από όλες σχεδόν τις μπάντες σε σχέση με τον κόσμο που στηρίζουν πολλά lives ξένων μπαντών, όμως είπαμε αυτό σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Πιστεύω πως οι περισσότερες μπάντες πάνω κάτω έχουμε κοινό τρόπο σκέψης επάνω σε αυτή την ερώτηση και δυστυχώς πρέπει να αλλάξουν αρκετά πράγματα για να έχει μέλλον η Ελληνική σκηνή!

9. Αυτή την περίοδο ετοιμάζετε νέο υλικό. Τι μπορούν να περιμένουν οι ακροατές σας μέσα στο 2025;

π: Είμαστε στην ευχάριστη θέση να πούμε πως μόλις πριν λίγες ημέρες 26/09 κυκλοφόρησε η νέα μας δουλειά με τίτλο “Playground”. Είναι το δεύτερο μας EP μετά από πολύ καιρό και με πολλές αναποδιές τα καταφέραμε επιτέλους, περιλαμβάνει πέντε νέα κομμάτια , που αναφέρονται στην ανθρώπινη συμπεριφορά είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε με επιπτώσεις στους άλλους, τις αντιδράσεις μας στη νέα τάξη πραγμάτων, τις ηθικές μας αξίες αλλά και τα όνειρα μας. Σίγουρα είναι μια διαφορετική «παιδική χαρά», για εμάς τους πέντε είναι η μουσική μας συνεύρεση, υπάρχει όμως και το μήνυμα που προσπαθούμε να περάσουμε μέσω της εικόνας του εξωφύλλου μας, μέσα σε μια τόσο ταραγμένη και σκοτεινή εποχή πιστεύουμε ότι υπάρχει ακόμα φως και ελπίδα. Επίσης ήδη βρισκόμαστε στο studio και ετοιμάζουμε διάφορα projects για επερχόμενες δουλειές.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο σας όνειρο ως No Name Dogs; Πού θα θέλατε να δείτε τη μπάντα σε 5 ή 10 χρόνια από τώρα;

Το πρώτο όνειρο θα ήταν να υπάρχουμε ακόμα και να μπορούμε να διατηρήσουμε την ίδια σπίθα που είχαμε από την αρχή, θα θέλαμε περισσότερος κόσμος να γίνει ένα με την παρέα των πέντε, αυτή η αμφίδρομη σχέση είναι καταλυτική για όλους μας. Δεν κρύβουμε ότι θα θέλαμε να παίξουμε σε μεγάλα φεστιβάλ και σκηνές του εσωτερικού και του εξωτερικού για να ταξιδέψουμε με την μουσική μας ακόμα περισσότερο κόσμο!

Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τους No name dog για την όμορφη συνομιλία μας.

Συνέντευξη:Αγγελική Κερπιτσοπούλου

Η Αγγελική Κερπιτσοπούλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη.

Σπούδασε Θεωρητικός & Ιστορικός της τέχνης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και το πρώτο μεταπτυχιακό της στην Ψηφιακή Κουλτούρα & Νέα Μέσα στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης.

Πρόσφατα απέκτησε το δεύτερο Μεταπτυχιακο της Δίπλωμα στη Μουσειολογία & Διαχείριση Πολιτισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα είναι τόσο η κοινωνική αλλαγή μέσα από την τέχνη, όσο και αλληλεπίδραση των νέων τεχνολογιών σε αυτή και στο Νέο Μουσείο.