ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΥΣ SEDIMENT BRUISE : Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΑΣΗ
Συνέντευξη:Αγγελική Κερπιτσοπούλου
Οι Sediment Bruise, δημιουργήθηκαν το 1999 και είναι οι Βαγγέλης Μουδούρης (φωνητικά), Μιχαήλ-Άγγελος Νικολαΐδης (πλήκτρα και φωνητικά), Νίκος Νικολαΐδης (κιθάρα), Παναγιώτης Γιαννούδης (μπάσο), Γιώργος Μούκος (τύμπανα) και Σωτήρης Φωτεινήτσογλου (βιολί).
Γεννηθήκατε, καλλιτεχνικά, στη Θεσσαλονίκη και παραμένετε ως βάση εδώ. Πώς σας επηρεάζει αυτό καλλιτεχνικά; Υπάρχει κοινό, αλλά και προοπτικές και ποιες οι διαφορές με σκηνές σε άλλους τόπους που έχετε βρεθεί;
Επηρεαζόμαστε από την καθημερινότητά της, η οποία όμως δε νομίζω να διαφέρει και πολύ από τη ζωή σε οποιαδήποτε πόλη του δυτικού κόσμου. Εντάξει, κάποιες λίγες ιδιαιτερότητες τις έχει η πόλη μας. Όπως το κόμπλεξ του δεύτερου σε όλα, τον αυξανόμενο νεοσυντηρητισμό της, και έναν εσωστρεφή επαρχιωτισμό. Αυτά μας ενοχλούν, και σίγουρα περνάνε μέσα στα τραγούδια μας. Μα πιο πολύ μας επηρεάζει η απομόνωση του σύγχρονου ανθρώπου και αυτό το αέναο τρέξιμο να τα προλάβει όλα. Κι αυτά είναι τα ίδια εδώ, στην Αμερική, στην Ιαπωνία και στην Ευρώπη.
Τώρα, όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, δε θέλω να κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου. Η Θεσσαλονίκη ούτε κοινό έχει, ούτε σκηνή. Τα ραδιόφωνά της είναι χάλια, κολλημένα στα ίδια και στα ίδια 80s τραγούδια (στην καλύτερη, γιατί σαφώς το σκυλοτραπ υπερτερεί). Υπάρχουν κάποιες αξιόλογες μπάντες, με πολύ ωραίες δουλειές, οι οποίες προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατηθούν ζωντανές, σε ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί τη δημιουργικότητα. Υπάρχουν φίλοι ακροατές, που μας αγαπάνε πολύ, αλλά αυτοί είναι λίγοι. Αλλά ακριβώς για αυτούς τους λίγους συνεχίζουμε και υπάρχουμε μετά από τόσα χρόνια. Η Αθήνα, αντιθέτως, διαθέτει μια σαφώς ιδιότυπη σκηνή στον indie ήχο. Δεν θα πω ότι τρελαίνομαι ιδιαίτερα τον ήχο της (όλοι με τα ίδια 80s synths και beats,και με τις ίδιες woke αναφορές στους στίχους), αλλά τουλάχιστον έχει αφοσιωμένους οπαδούς η όλη φάση εκεί.
Διανύουμε μια εποχή όπου η πληροφορία τρέχει τα ερεθίσματα είναι πλέον άπειρα και από κάθε κατεύθυνση. Πώς η μουσική αναδιαμορφώνεται μέσα σε αυτό το τοπίο;
Βγαίνει πάρα πολλή μουσική στις μέρες μας. Κάθε τύπος που έχει ένα λάπτοπ κι ένα midi keyboard, μπορεί πια να ηχογραφήσει από το σπίτι του οπουδήποτε στον κόσμο. Και πολλές φορές, η μουσική του είναι άξια προσοχής, και αν είναι τυχερός, ίσως ακουστεί παντού στον κόσμο, χωρίς την παρέμβαση δισκογραφικών. Αυτό είναι το θετικό σκέλος. Το αρνητικό είναι ότι η υπερπληροφόρηση οδηγεί στον κορεσμό, και στην επακόλουθη λειτουργία της μουσικής μόνο ως χαλί της καθημερινότητάς μας, και όχι σαν εφαλτήριο για ψυχική ανάταση και τροφή για σκέψη, στην οποία οδηγεί η σε βάθος ακρόαση.
3) Πρεσβεύει η μουσική εκτός των άλλων και ένα κοινωνικό/πολιτικό νόημα ως μια θεωρία συμβολικής κοινωνικής διάδρασης, και αν ναι πώς αντανακλάται αυτό στις δικές σας δημιουργίες;
Η μουσική είναι από τη φύση της διάδραση. Είναι μια ανοιχτή επικοινωνία του μουσικού με το κοινό του. Εμείς, βάση των ερεθισμάτων μας, επικοινωνούμε τη δική μας απομόνωση, τον πόνο και την μιζέρια της καθημερινότητας, σε μια προσπάθεια να την ξορκίσουμε, και ελπίζουμε το κοινό, να δει κάπου και τον εαυτό του, μέσα στη μουσική μας. Στόχος μας είναι να νιώσει και εκείνο (μαζί με εμάς) ότι κανείς δεν είναι μόνος στα σκατά που περνάμε.
4) Αν σας ζητούσαν να επιλέξετε ένα μόνο καλλιτέχνη παγκοσμίως τον οποίο θεωρείτε ως τον πιο επιδραστικό των τελευταίων χρόνων ποιος θα ήταν αυτός και γιατί;
Στα δικά μας γούστα και αυτιά, θα απαντούσα οι Radiohead για τα τελευταία 25 χρόνια. Κάθε δίσκος τους έχει άλλο ήχο, χωρίς κοιλιές και ποιοτικές εκπτώσεις. Επίσης στο live, ακούς τα πάντα τέλεια για 2,5 ώρες, χωρίς να λες άλλα γράψαν και άλλα παίζουν.
5) Σε κάποιες δουλειές σας παραγωγή έχει κάνει ο Clive Martin. Πώς σας διαμόρφωσε αυτό ως μπάντα αλλά και ανεξάρτητα ως καλλιτέχνες;
Τον Clive τον γνωρίσαμε σε ένα live που κάναμε στο Λονδίνο. Κολλήσαμε αμέσως σαν άνθρωποι (ιδιαίτερα ύστερα από τις πολλές μπύρες που ήπιαμε). Γνωρίζαμε, και μας άρεσε η δουλειά του με άλλους Έλληνες καλλιτέχνες. Στο «A new disease» βοήθησε πολύ στο φιλτράρισμα των ιδεών που θα έπρεπε να κρατηθούν στο τέλος. Στο «In Between» η δουλειά του ήταν πολύ πιο εύκολη, καθώς τα τραγούδια ήταν ολοκληρωμένα πριν μπούμε στο studio, και γνωρίζαμε ακριβώς τι ήχο θέλαμε να βγάλουμε. Και ως κιθαρίστας, πρέπει να πω ότι είναι κορυφαίος στην ηχογράφηση του οργάνου μου.
6) Τελευταία δισκογραφική σας δουλειά είναι το Heterentropy. Μιλήστε μας λίγο για αυτό. Πώς και γιατί προέκυψε και τι καινούργιο φέρνει;
Το Heterentropy περιέχει τέσσερα κομμάτια που ηχογραφήθηκαν στη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19. Είναι σαφώς μελαγχολικό άκουσμα, καθώς αυτήν την περίοδο ζήσαμε σοβαρές αρρώστιες, απώλειες, διαταραχές πανικού και αλλά τέτοια όμορφα πράγματα και το συγκρότημα έφτασε στα όρια της διάλυσης, με την αποχώρηση του Παναγιώτη στο τέλος του 2022 (αφού είχαμε ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις). Ο τίτλος του EP είναι μια δική μας νέα λέξη που προκύπτει από μια σύμπτυξη της έννοιας της εντροπίας (ενεργειακή αστάθεια συστημάτων σε ενδεχόμενες αλλαγές, όπως η ανθρωπότητα κατά τον covid και η μπάντα μετά από τις αλλαγές που υπέστη), με την ετεροντροπή (όταν ντρέπεσαι για λογαριασμό κάποιου άλλου, όπως εμείς για τη χώρα μας ολόκληρη, μετά από όσα συνέβησαν στα Τέμπη για παράδειγμα). Στιχουργικά ασχολείται με την αστάθεια και την απομόνωση της εποχής μας, με τον πόνο της ασθένειας και με τον πόνο της απώλειας (είτε από αρρώστια, είτε από εγκλήματα, όπως αυτό των Τεμπών). Δε γνωρίζω αν φέρνει κάτι καινούργιο. Αυτό θα το πει το κοινό. Εγώ θα πω μόνο ότι με απόλυτη ειλικρίνεια εκθέτουμε τα όσα περάσαμε αυτήν τη δύσκολή περίοδο.
7) Ποιες είναι οι επόμενές σας κινήσεις και πώς μπορεί να σας βρει κάποιος;
Μέχρι το τέλος αυτής της χρονιάς θα εμφανιστούμε σε Ελλάδα — και καλώς εχόντων των πραγμάτων — και στο εξωτερικό, για να παρουσιάσουμε το Heterentropy. Στη συνέχεια θα κλειστούμε στο studio για να ηχογραφήσουμε 5-6 ιδέες που στροβιλίζονται στο μυαλό μας αυτήν την εποχή, και η ζωή συνεχίζεται ως συνήθως. Μπορείτε να μας βρείτε στο διαδίκτυο στο youtube, στο bandcamp και στο spotify, στο facebook και στο Instagram, με ένα search με το όνομά μας και φυσικά από κοντά σε κάποιο από τα επερχόμενα live μας!
Ευχαριστώ πολύ, Αγγελική Κερπιτσοπούλου
Ακολουθήστε μας
Καθώς και κανάλι στο youtube: : https://www.youtube.com/channel/UCN-M-45CYwJZUFtCPb2DwYQ?view_as=subscriber με ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις αλλά και ποικίλα αφιερώματα.
Συνέντευξη:Αγγελική Κερπιτσοπούλου
Η Αγγελική Κερπιτσοπούλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε Θεωρητικός & Ιστορικός της τέχνης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και το πρώτο μεταπτυχιακό της στην Ψηφιακή Κουλτούρα & Νέα Μέσα στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης.
Πρόσφατα απέκτησε το δεύτερο Μεταπτυχιακο της Δίπλωμα στη Μουσειολογία & Διαχείριση Πολιτισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα είναι τόσο η κοινωνική αλλαγή μέσα από την τέχνη, όσο και αλληλεπίδραση των νέων τεχνολογιών σε αυτή και στο Νέο Μουσείο.
