ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ : ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
60 Χρονια Διαδρομη στο Φως
«ΚΘΒΕ – 60 Χρονια Διαδρομη στο Φως»
Από 11 Σεπτεμβριου εντος της ΔΕΘ
(Περιπτερο 13)
Μπορεί τελευταία να έχουμε συνηθίσει την ΔΕΘ ως σημείο αναφοράς θωράκισης κατά covid- 19 και τα περίπτερά της εμβολιαστικούς σταθμούς, ωστόσο λίγο πριν την αυλαία της 85ης διοργάνωσης, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ο σημαντικότερος Οργανισμός Πολιτισμού, στήνει ένα… διαφορετικό «εμβολιαστικό κέντρο» στην καρδιά της Διεθνούς Εκθέσεως.
Ένα Κέντρο παραστατικών τεχνών διαδραστικής ευαισθησίας για όλους τους επισκέπτες, με μεράκι και περισσή φροντίδα των ανθρώπων του Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης, των ανθρώπων του ΚΘΒΕ, που θα φέρει τον τίτλο «60 Χρόνια Διαδρομή στο Φως».
«Θέλουμε οι επισκέπτες να έρθουν σε γνωριμία με έργα ανθρώπων, που έγραψαν ιστορία 60 χρόνια τώρα. Ανθρώπων που έδωσαν την ψυχή τους για το θέατρο, δημιουργώντας σε πείσμα όλων των καιρών (κατά περίσταση και των χαλεπών), παραστάσεις πολιτισμού, με υψηλή αισθητική και γνώμονα την ποιότητα διαχρονικά, φέρνοντας κλασικά ή πρωτοποριακά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ανατρεπτικές προτάσεις παραγωγής και μοναδικούς καλλιτέχνες και τεχνικούς όλων των ειδικοτήτων μπροστά και πίσω απ’ τις σκηνές μας», σημειώνει στο κάλεσμά του ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΚΘΒΕ Νίκος Κολοβός, που οραματίστηκε την εξωστρέφεια του φορέα για τις εννέα ημέρες (11-19 Σεπτεμβρίου) που θα λειτουργεί η Διεθνής Έκθεση.
Μοναδικά κοστούμια εμβληματικών παραστάσεων των 60 χρόνων του Οργανισμού που πρωτοσυστήθηκε στο κοινό 13 Ιανουαρίου 1961, «συνομιλούν» με ψηφιακές καταγραφές (άλλοτε ντοκουμέντων για θεατρικά ανεβάσματα που έγραψαν ιστορία ή ασπρόμαυρου αρχειακού υλικού που ψηφιοποιήθηκε κι άλλοτε ιδωμένες με τη σύγχρονη καταγραφική γλώσσα παραστάσεις που πανη-γύρισαν στις ορχήστρες των σπουδαιότερων φεστιβάλ της χώρας μας φέτος το καλοκαίρι, αλλά και όλων όσων έπονται να πατήσουν σανίδι ακολούθως στην Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών, το Βασιλικό Θέατρο, την Μονή Λαζαριστών, τα φουαγιέ και τα θέατρα Δάσους και Γης.
«Μια διαδρομή, ίδια γιορτή, στο φως, που τόσο έχουμε ανάγκη στις μέρες που διαβιούμε». Έτσι συστήνει την έκθεση του ΚΘΒΕ η Πρόεδρος του Δ.Σ. του Γιάννα Καρύμπαλη- Τσίπτσιου, χαιρετίζοντας το όλο εγχείρημα, με την προτροπή «το θέατρο που αποτέλεσε για τον ελλαδικό χώρο ανάγκη έκφρασης και δημιουργίας, γεννώντας σχολή αναφοράς για όλη την ανθρωπότητα, να μπορέσει με την παγκόσμια ακτινοβολία του να αποτελέσει κινητήριο μοχλό ψυχικής ανάτασης κι αφορμή για.. πάνδημους απεγκλωβισμούς».
«Απ’ τα 85 χρόνια που η Θεσσαλονίκη μας γιορτάζει με πύλες ανοιχτές την παραγωγική της αξία, τα 60 σε απόσταση αναπνοής το ΚΘΒΕ ανάσαινε πολιτισμό. Φέτος ο διεθνής χαρακτήρας της Έκθεσης, φιλοξενεί τη διεθνή αίγλη του Κρατικού», αναφέρει χαρακτηριστικά η Οικονομική Διευθύντρια του ΚΘΒΕ Κωνσταντία Παπαποστόλου.
Όσο για την επιμελήτρια του πονήματος «ΚΘΒΕ – 60 Χρόνια διαδρομή στο φως», σκηνογράφο και ενδυματολόγο Άννα Μαχαιριανάκη, δηλώνει: «Ένα ελάχιστο δείγμα τεκμηρίων απ’ το θησαυροφυλάκιο της μνήμης, είναι η έκθεση αυτή. Το ΚΘΒΕ μας αφηγείται το όραμά του για το παρόν και για το μέλλον να μετουσιώνει το όραμα σε πραγματοποιημένα όνειρα, καλλιτεχνικά δημιουργήματα και αλληλεπίδραση με την κοινωνία».
Συντελεστές
Επιμελήτρια Έκθεσης: Άννα Μαχαιριανάκη
Βοηθός επιμελήτρια: Δανάη Πανά
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Συντονισμός: Πέτρος Κοκόζης
Γραφιστική επεξεργασία σκηνικού – Οπτική επικοινωνία: Σιμώνη Γρηγορούδη
Βίντεο – προβολές: Βαλλεντίνα Κόπτη, Άντα Λιάκου
Ιστορική τεκμηρίωση κοστουμιών: Όλγα Χατζηιακώβου, Ειρήνη Χατζηκυριακίδου
Κατασκευές: Εργαστήρια ΚΘΒΕ
Χορογραφικό happening με τους τριτοετείς σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ.
Χορογραφία: Κώστας Γεράρδος
Στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης συμμετείχε ως βοηθός συντονιστή η Αγγελική Πολίτη, φοιτήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ-Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών.
Πληροφορίες
85η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης – Περίπτερο 13, σταντ 21
11-19 Σεπτεμβρίου 2021
Ελενη
«Ελένη» του Ευριπίδη
Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου
«Στην «Ελένη» του Ευριπίδη, σε μετάφραση Παντελή Μπουκάλα και σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, θεατές, κριτικοί, ηθοποιοί και συντελεστές, βίωσαν, τηρώντας απαρέγκλιτα τα υγειονομικά μέτρα, τη χαρά της ελευθερίας έκφρασης και δημιουργίας, συνθήκη που είχε λείψει πολύ.
Μια μεγαλειώδης γιορτή αισθήσεων και συναντήσεων, τεχνών κι ανθρώπων, συγκίνησε και ενθουσίασε το κοινό που επιβράβευσε με το παρατεταμένο του χειροκρότημα την πρώτη μεγάλη θεατρική έξοδο του ΚΘΒΕ, για το φετινό καλοκαίρι».Εισιτήρια Online
Η παράσταση που καταδεικνύει τη ματαιότητα του πολέμου, αφού τόσο για τους νικητές όσο και για τους νικημένους οι συνέπειές του διαχρονικά είναι εξίσου ολέθριες, κατεβαίνει τον Αύγουστοστο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου ενώ θα παρουσιαστεί τόσο στο Θέατρο Δάσους στο πλαίσιο του 7ου Φεστιβάλ του όσο και σε άλλες σημαντικές διοργανώσεις πολιτισμού της χώρας μας. Κατά τη διάρκεια της παράστασης θα υπάρχουν υπέρτιτλοι στην αγγλική γλώσσα.
Ταξίδι και φυγή, ένα αέναο ερωτηματικό, ένα αίνιγμα άλυτο ακόμη και για την Σφίγγα, μεταξύ αίσθησης και παραίσθησης και ατέλειωτων μαχών σώμα με σώμα στην οριογραμμή ενός και μόνο βλέμματος… Της δισυπόστατης πολυθρύλητης Ελένης, συμβόλου πάθους και πόθου, των αφορμών για την αιτία, των διαδράσεων ανάμεσα σε είναι και σε φαίνεσθαι, της πολύχρονης κατακραυγής, της καιροφύλακτης αξιοπρέπειας, της σθεναρής αντίστασης σε κελεύσματα απατηλής ευκολίας, της αναζήτησης ομιχλοσκόνιστου μισεμού και κραταιάς παλινόστησης.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο Ηρόδοτος, ιστορώντας τα σχετικά με την Ελένη, ισχυρίζεται ότι πήγε όντως στην Τροία και ότι το ίδιο λέει και ο Όμηρος, ο οποίος στην Οδύσσεια παρουσιάζει την Ελένη να προσφέρει στον Τηλέμαχο το φάρμακο της λησμονιάς· της το είχε δώσει η Πολύδαμνα, γυναίκα του Θόωνα, όχι πάντως στις συνθήκες που αναφέρει ο Ευριπίδης.
Ο Ηρόδοτος και ο Όμηρος ισχυρίζονται πως μετά την άλωση της Τροίας η Ελένη περιπλανήθηκε μαζί με τον Μενέλαο, κι όταν έφτασαν στην Αίγυπτο, προμηθεύτηκε το φάρμακο.
Ο Ευριπίδης, αντίθετα, διατείνεται πως η πραγματική Ελένη δεν πήγε ποτέ στην Τροία. Μόνο το είδωλό της πήγε εκεί. Γιατί την έκλεψε ο Ερμής, ακολουθώντας τη βούληση της Ήρας, και την παρέδωσε στον Πρωτέα, τον βασιλιά της Αιγύπτου, για να την προστατέψει.
Κι όταν πέθανε ο Πρωτέας, ο γιος του ο Θεοκλύμενος επιδίωξε να την παντρευτεί, η Ελένη όμως πήγε και στήθηκε ικέτισσα δίπλα στο μνήμα του Πρωτέα.
Εκεί τής παρουσιάζεται ο Μενέλαος, που είχε χάσει τα πλοία του στο πέλαγος και προσπαθούσε να σώσει τους λιγοστούς συντρόφους του, που τους είχε αφήσει κρυμμένους σε μια σπηλιά. Οι δυο τους συνεννοήθηκαν, μηχανορράφησαν και εξαπάτησαν τον Θεοκλύμενο.
Ανέβηκαν έπειτα σ’ ένα πλοίο, τάχα για να τελέσουν θυσία στη θάλασσα, στη μνήμη του Μενέλαου, κι έτσι σώθηκαν και επέστρεψαν στην πατρίδα τους.
Περισσότερα
Σκηνοθετικό Σημείωμα
«Ο 5ος αιώνας π.Χ. οσονούπω τελειώνει. Τελειώνει ο «χρυσούς αιών» του «κλεινού άστεως». Η Αθήνα ολοκληρώνει μια διαδρομή που την οδήγησε από τους ιδρυτικούς θριάμβους στον Μαραθώνα και τη Σαλαμίνα εναντίον των Περσών και την ακτινοβολία της εποχής του Περικλή στον Πελοποννησιακό πόλεμο, τον φονικό λοιμό και την καταστροφή στην Σικελία, προϊόν της γοητείας του Αλκιβιάδη.
Αυτές οι τρεις περίοδοι αντιστοιχούν στις ισάριθμες μορφές των μεγάλων τραγικών ποιητών. Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευρυπίδης. Αν ο πρώτος συμμετέχει και εμπνέεται από την πρώτη περίοδο, που εκτείνεται από την αίγλη των θριάμβων ως την εδραίωση του δημοκρατικού καθεστώτος ως πολιτειακής μορφής , ο δεύτερος συμπλέει με τον βηματισμό του Περικλή και τα ένδοξα έργα της εποχής του. Και ο τρίτος; Ο Ευριπίδης; Αυτός είναι μάρτυρας και συνομιλητής ενός καιρού που βιώνει τη σχετικοποίηση όλων των αξιών. Αν θέλετε είναι ο τραγικός εταίρος της σοφιστικής επανάστασης.
Γράφει την «Ελένη», μια αντιτραγική τραγωδία, μια κωμικοτραγωδία αν προτιμάτε, την επαύριο της πανωλεθρίας στη Σικελία. Δεν είναι τυχαίο ότι λίγα χρόνια πριν ο Σικελός σοφιστής Γοργίας έχει αφήσει άναυδο το αθηναϊκό κοινό με το κείμενό του «Ελένης εγκώμιον». Είναι ο τρίτος και φαρμακερός μετά τον Στησίχορο και τον Ηρόδοτο, που τεκμηριώνει με τον τρόπο του, ότι οι Έλληνες, η ένωσή τους δηλαδή, γεννήθηκε από το είδωλο μιας γυναίκας· ότι οι Έλληνες ενώθηκαν χάρη «σ’ ένα πουκάμισο αδειανό» που λέει ο σύγχρονός μας ποιητής , σε «μιαν Ελένη».
«Στην Τροία δεν πήγα εγώ, μόνο το όνομά μου», λέει η Ελένη. Όλοι οι πόλεμοι χρειάζονται τον εξωραϊσμό ενός προσχήματος για να πυροδοτηθούν. Είτε το επίδικο αντικείμενο λέγεται Τροία, είτε Σικελία, η κατακτητική μηχανή χρειάζεται πάντα «ένα πουκάμισο αδειανό», «μιαν Ελένη» για να πάρει μπρος, ένα όνομα που βαφτίζεται κίνητρο. Τα αποτελέσματα είναι αναπόφευκτα κωμικοτραγικά.
Ελένη, λοιπόν. Άλλη μία. Μετά τη μία και μοναδική που μας χαρίζει ο Όμηρος. Για να’ ρθουν μετά οι άλλες, των προαναφερθέντων ποιητών, ιστορικών και ρητόρων αλλά και μεταγενέστερων όπως π.χ ο Ισοκράτης, ο Ρονσάρ, ο Γκαίτε, ο Όφενμπαχ, ο Ζιροντού, ο Ρίτσος και άλλοι, και άλλοι, ων ουκ έστιν αριθμός. Και έπεται συνέχεια.»
Βασίλης Παπαβασιλείου
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ
Είτε Νεφέλη στην Τροία, είτε ένσαρκη στην Αίγυπτο, η Ελένη παρά τις πολυπληθείς αναπαραστάσεις κι αναγνώσεις της, παραμένει ανάμεσα στο «είναι» και το «φαίνεσθαι» διαχρονικά μυθική προσωπικότητα. Του μοναδικού κάλλους, της ασύμβατης επιθυμίας, της λοιδορούμενης προσωπικής επανάστασης, της επανόδου στη συζυγική κλίνη… Είτε ως αιτία ή ωσάν λανθάνουσα αφορμή, πολιορκίες, σπαραγμοί, τραγικές απώλειες κι ένας πολυετής πόλεμος φέρουν το όνομά της. Ανάμεσα σε ζωή και θάνατο, το λυρικοδραματικό είδωλό της καθοριστικό. Καθοριστική και η στιγμή για το ΚΘΒΕ, που με αξιώσεις βγαίνει απ’ την πολύμηνη μάχη με τον κορωνοϊό, για να ριχτεί στη καινούρια μάχη με πάμπολα αξιακά δόρατα στη φαρέτρα του φέτος.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου
Συνεργάτης σκηνοθέτης-Δραματουργία: Νικολέτα Φιλόσογλου
Σκηνικά- Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου
Χορογραφία: Δημήτρης Σωτηρίου
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Ενορχήστρωση – Μουσική διδασκαλία: Γιώργος Δούσος,
Moυσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου
Βοηθός χορογράφου: Σοφία Παπανικάνδρου
Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα – Μαρία Ιακώβου
Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Έλλη Ναλμπάντη
Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη
Οδηγοί σκηνής: Γιάννης Παλαμιώτης, Μαρίνα Χατζηιωάννου
Παίζουν:
Έμιλυ Κολιανδρή (Ελένη)
Θέμης Πάνου (Μενέλαος)
Αγορίτσα Οικονόμου (Θεονόη)
Γιώργος Καύκας (Θεοκλύμενος)
Έφη Σταμούλη (Γερόντισσα)
Δημήτρης Κολοβός (Αγγελιοφόρος Α’)
Άγγελος Μπούρας (Αγγελιοφόρος Β’)
Δημήτρης Μορφακίδης (Τεύκρος)
Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Θεράπων)
Νικόλας Μαραγκόπουλος Ορέστης Παλιαδέλης (Διόσκουροι)
Χορός:
Νεφέλη Ανθοπούλου, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Λουκία Βασιλείου, Μομώ Βλάχου, Ελένη Γιαννούση, Ηλέκτρα Γωνιάδου, Νατάσα Δαλιάκα, Χρύσα Ζαφειριάδου, Σοφία Καλεμκερίδου, Αίγλη Κατσίκη, Άννα Κυριακίδου, Κατερίνα Πλεξίδα, Μαριάννα Πουρέγκα, Φωτεινή Τιμοθέου, Χρύσα Τουμανίδου
Μουσικοί επί σκηνής: Γιώργος Δούσος (φλάουτο, κλαρίνο, σαξόφωνο, καβάλ), Δάνης Κουμαρτζής (κοντραμπάσο), Θωμάς Κωστούλας (κρουστά), Παύλος Μέτσιος (τρομπέτα, ηλεκτρική κιθάρα), Χάρης Παπαθανασίου (βιολί), Μανώλης Σταματιάδης (πιάνο, ακορντεόν).
Οι πρόβες του έργου, πραγματοποιήθηκαν κατόπιν ειδικής άδειας της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας, και έλαβαν χώρα με αυστηρή τήρηση από πλευράς συντελεστών όλων των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων ασφάλειας αφού προηγουμένως διενεργήθηκαν κι όλα τα απαιτητά covid test.Εισιτήρια
ΜΟΝΙΜΟΙ ΧΟΡΗΓΟΙ
ΕΡΤ, EΡΤ2, ΕΡΤ3, 9,58 FM, 102 FM, ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ TV100, FM 100, FM 100,6
XΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, CITYMAG THESSALONIKI, ΚΟΣΜΟΡΑΔΙΟ 95,1, ΚΟΣΜΟΡΑΔΙΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ VORIA.GR, VWOMAN.GR, THESTIVAL.GR, GR TIMES.GR, MONOPOLI.GR METEO.GR, MINIMA1077.GR, IN2LIFE.GR, CULTURENOW.GR, ARTIC.GR ARTANDLIFE.GR, LAVART.GR, REJECTED.GR, MIKROFWNO.GR
Ορνιθες
«Ορνιθες» του Αριστοφανη, 2ος χρονος
Μεταφραση: Κ. Χ. Μυρης
Σκηνοθεσια: Γιαννης Ρηγας
Οι εμβληματικοί «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα επέστρεψαν για 2η χρονιά, μετά τις διθυραμβικές κριτικές που απέσπασαν πέρσι στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στην περιοδεία αλλά και στα Φεστιβάλ Δάσους, Δίου και Φιλίππων. Σ’ ένα νέο ταξίδι ψυχής, με αφετηρία το Θέατρο Δάσους, τα «πουλιά» πέταξαν ψηλά στον ουρανό της Θεσσαλονίκης, απογειώνοντας το θεατρόφιλο κοινό στην Αριστοφανική «Νεφελοκοκκυγία».
Εισιτήρια Online
Το αριστοφανικό αριστούργημα, με τα πολυεπίπεδα πολιτικοκοινωνικά μηνύματα, με πρωταγωνιστές στους κεντρικούς ρόλους τον Ταξιάρχη Χάνο και τον Γιάννη Σαμψαλάκη, παρουσιάστηκε στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Δάσους, ενώ ακολουθεί μια μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Η παράσταση
Ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, απηυδισμένοι από τη διαφθορά σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, στην οποία έχει περιέλθει η πόλη, φεύγουν για να βρουν τον Τηρέα, τώρα πια Έποπα, κάποτε άνθρωπο, τώρα πια τσαλαπετεινό, για να μάθουν από αυτόν και τα άλλα πουλιά – που πετούν ψηλά και ίσως γνωρίζουν – αν υπάρχει κάποιος τόπος ειρηνικός να πάνε να ζήσουν εκεί. Εκείνος δεν γνωρίζει και τότε ο Πεισθέταιρος του προτείνει να ιδρύσουν από κοινού μια νέα Πολιτεία -μεταξύ ουρανού και γης- που θα εξουσιάζει ταυτόχρονα θεούς και ανθρώπους και όπου τα πουλιά θα έχουν τη θέση που τους αναλογεί. Πριν ακόμα καλά-καλά χτιστεί η νέα Πολιτεία, η φήμη της εξαπλώνεται, γίνεται μόδα ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά αυτό αναστατώνει τους θεούς. Επισκέπτες από γη και ουρανό πάνε κι έρχονται και όλοι προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη από την ίδρυσή της. Ο Πεισθέταιρος συνδιαλέγεται με Θεούς και ανθρώπους, συνάπτει ή απορρίπτει συμμαχίες, επιβάλλει τους δικούς του κανόνες -ακόμα και με τη βία- πάντα στο όνομα της Δημοκρατίας, παντρεύεται τη κόρη του Δία και ανακηρύσσεται παντοκράτορας. Η νέα Πολιτεία είναι μια ουτοπία που διέπεται από λογικούς κανόνες και λειτουργεί ως φανταστικό πείραμα. Τι θα γινόταν αν η ανθρώπινη λογική δοκίμαζε τα όρια της πιο αδιαμφισβήτητης(;) εξουσίας; Ο Αριστοφάνης με εργαλεία του τη σάτιρα και τη φαντασία, καταφέρνει να μετουσιώσει την πίκρα και την αγανάκτηση σε κωμικότητα και να αναδείξει ακόμα μια φορά τη λυτρωτική λειτουργία του γέλιου.
https://www.youtube.com/embed/X5yRd45Vus8
Ο Αριστοφάνης έγραψε τους «Όρνιθες» το 414 π.Χ., στα χρόνια του πελοποννησιακού πολέμου και μέσα από το έργο του ασκεί οξύτατη κριτική στην Αθηναϊκή δημοκρατία και στον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί της. Αν και η σάτιρα συνδέεται άμεσα με τον τόπο και τον χρόνο γραφής, η ευρηματική μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη, κατορθώνει να μεταφέρει το κείμενο στο σήμερα και να το αποδώσει μέσα από έναν λόγο τολμηρό και επίκαιρο.
Σκηνοθετικό Σημείωμα
Την πρώτη φορά είχα άγνοια κινδύνου. Ήμουν 18 χρονών. Πολυτεχνείο και Μεταπολίτευση. Η εποχή όριζε μακριά γένια και αμπέχονο, για τις κοπέλες ταγάρι. Ήμασταν θυμωμένοι. Τρώγαμε λίγο, κοιμόμασταν λίγο, δουλεύαμε πολύ. Ήμασταν αδιαπραγμάτευτοι. Τα έργα των ποιητών κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι. Θαυμάζαμε τους ηθοποιούς του θεάτρου. Βλέπαμε τις παραστάσεις πολλές φορές για να καταλάβουμε τον τρόπο που ο τάδε ηθοποιός έλεγε εκείνη τη φράση. Αν είχαμε αντίρρηση για μια παράσταση που είδαμε, την εκφράζαμε με συστολή και οπωσδήποτε με σεβασμό.
Είναι 1975. «Όρνιθες» στην Επίδαυρο. Στις γενικές δοκιμές έβρεχε. Τρέχαμε να κρυφτούμε στα υπόστεγα των καμαρινιών και του «Ξενία», να περάσει η βροχή, να συνεχίσουμε τη δοκιμή. Βρεγμένοι, γεμάτοι λάσπες, μέχρι το ξημέρωμα. Τα πρωινά, τα μεσημέρια δεν σκεφτόμασταν τη θάλασσα. Μαζευόμασταν και τρώγαμε ήσυχα, μετά ξαπλώναμε να γεμίσουμε δύναμη και άντε πάλι από την αρχή. Θα διασκεδάζαμε αργότερα, μετά τη δεύτερη παράσταση. Σύντομα όλα αυτά έγιναν γραφικά.
Δεν άκουσα ποτέ μια καλή κουβέντα, «είσαι καλός» ας πούμε. Κανείς δεν άκουσε. Κάναμε θέατρο. Όχι για να είμαστε καλοί, αλλά για να είμαστε εκεί. Όσοι άντεξαν, αυτοί που είχαν το κουράγιο, έμειναν στη δουλειά. Στο σώμα τους και το μυαλό τους είναι γραμμένη η ιστορία του σύγχρονου νεοελληνικού θεάτρου.
Δεν νοσταλγώ το παρελθόν.
Καλοκαίρι 2020. «Όρνιθες». Στο θέατρο Δάσους, στην Επίδαυρο, σε περιοδεία. Πόσο περίεργους κύκλους κάνει καμιά φορά η ζωή! Με μοναδικούς συνεργάτες – συντελεστές, ηθοποιούς, τεχνικούς. Πίσω από τον καθένα κρύβεται μια μικρή ή μεγάλη ιστορία, μοναδική. Όλοι μαζί κάτω από τις φτερούγες ενός μεγάλου θεάτρου, του Κρατικού. Σε δύσκολες συνθήκες, επικίνδυνες. Να μη τολμάς να αγγίξεις, να έρθεις κοντά.
Όμως είμαστε εδώ, χωρίς υπεκφυγές, αποφασισμένοι. Να ανεβούμε στη σκηνή, να πούμε την ιστορία, να γελάσουμε και να δακρύσουμε. Να πετάξουμε!
Γιάννης Ρήγας
Περισσότερα
Συντελεστές: Μετάφραση: Κ. Χ. Μύρης, Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας, Σκηνικά: Κέννυ ΜακΛέλλαν, Κοστούμια: Δέσποινα Ντάνη, Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης, Χορογραφία: Δημήτρης Σωτηρίου, Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, Μουσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου, Μάσκες: Μάρθα Φωκά, Κίνηση μάσκας: Σίμος Κακάλας, Βοηθός σκηνοθέτης: Μιχάλης Σιώνας, Βοηθός σκηνοθέτη: Αντρέας Κουτσουρέλης, Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστόφορος Μαριάδης, Βοηθός ενδυματολόγου: Τατιάνα Νικολαΐδου, Οργάνωση παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελευθερία Αγγελίτσα (Τριβαλλός), Koρίνα Αθανασούλα (Κοράκι), Λίλα Βλαχοπούλου (Υπηρέτης του Έποπα), Ιωάννα Δεμερτζίδου (Κήρυκας, Πουλί από το παρελθόν), Δημήτρης Διακοσάββας (Κινησίας), Άννα Ευθυμίου (Κοράκι), Αριστοτέλης Ζαχαράκης (Επιθεωρητής, Ψευδομάρτυρας), Αλίκη Ζαχαροπούλου (Κοράκι), Χριστίνα Ζαχάρωφ (Ψευδομάρτυρας, Δούλος), Ήριννα Κεραμίδα (Ψευδομάρτυρας, Δούλος), Μαριάννα Κιμούλη (Κήρυκας), Γιώργος Κολοβός (Προμηθέας), Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη (Κήρυκας), Νίκος Κουσούλης (Β΄ Αγγελιοφόρος), Μάρα Μαλγαρινού (Κήρυκας, Πουλί Δερβίσης), Τατιάνα Μελίδου (Ψευδομάρτυρας, Βασιλεία), Χρυσή Μπαχτσεβάνη (Κήρυκας), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Ίρις), Βασίλης Παπαδόπουλος (Έποπας, Μέτων, Ψευδομάρτυρας), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Ηρακλής), Στέφανος Πίττας (Συνταγματολόγος), Θανάσης Ραφτόπουλος (Μέτων, Ψευδομάρτυρας), Θανάσης Ρέστας (Α΄ Αγγελιοφόρος, Ποσειδών), Γιάννης Σαμψαλάκης (Ευελπίδης), Κατερίνα Σισίννι (Αγγελιοφόρος), Βασίλης Σπυρόπουλος (Ιερέας), Γιάννης Τσεμπερλίδης (Ποιητής), Ιώβη Φραγκάτου (Χρησμολόγος), Ταξιάρχης Χάνος (Πεισθέταιρος)
Χορός των πουλιών: Ελευθερία Αγγελίτσα, Koρίνα Αθανασούλα, Λίλα Βλαχοπούλου, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Δημήτρης Διακοσάββας, Άννα Ευθυμίου, Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Αλίκη Ζαχαροπούλου, Χριστίνα Ζαχάρωφ, Ήριννα Κεραμίδα, Μαριάννα Κιμούλη, Γιώργος Κολοβός, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Νίκος Κουσούλης, Μάρα Μαλγαρινού, Τατιάνα Μελίδου, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Στέφανος Πίττας, Θανάσης Ραφτόπουλος, Θανάσης Ρέστας, Κατερίνα Σισίννι, Βασίλης Σπυρόπουλος, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Ιώβη Φραγκάτου
* Οι πρόβες του έργου πραγματοποιήθηκαν κατόπιν ειδικής άδειας της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας και έλαβαν χώρα με αυστηρή τήρηση από πλευράς συντελεστών όλων των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων ασφαλείας, αφού προηγουμένως διενεργήθηκαν και όλα τα απαιτητά covid test.
Πρόγραμμα Παραστάσεων
Ταξιδι μιας Μεγαλης Μερας μεσα στη Νυχτα
«Ταξιδι μιας Μεγαλης Μερας μεσα στη Νυχτα»
Ευγενιος Ο’ Νηλ
Σκηνοθεσία: Θανάσης Σαράντος
Νύχτα, ομίχλη, ουίσκι… Η Μαίρη, ο Τάϊρον, ο Τζέϊμυ, κι ο Έντμοντ… και οι χαμένες ελπίδες τους, εγκιβωτισμένες σε ένα σπίτι φτιαγμένο με τα πιο πρόχειρα υλικά γεμάτο ανασφάλεια, πασχίζουν για την ένωση οίκου και γένους στην παραλιακή εξοχή… σαν κύματα τα άπιαστα όνειρα μιας ζωής νοτίζουν το πρόσωπό τους.
Εισιτήρια Online
Κάτω από τα ρούχα εποχής, αρρωστημένοι ψυχισμοί σε δρύινο τραπέζι, θολώνουν τα ποτήρια καθώς αλληλοσυγκρούονται προπόσεις.. υπέρ υγείας.
Ο επικίνδυνος εθισμός στο ψέμα της μορφίνης, κόβει σαν γυαλί και φέρνει στην επιφάνεια της περιεκτικής οικογενειακής τραγωδίας των Τάϊρον, την αλήθεια της ζωής και των εμπειριών τους, ξεπηδώντας μία προς μία απ’ τις σελίδες των καλοστοιβαγμένων θεμάτων της βιβλιοθήκης.
Μαζί τους και οι αλλεπάλληλες υπερβάσεις πηγαινοέρχονται στις άωρες ώρες της μίας μόνο μέρας, πότε στο θολωμένο τζάμι και πότε στο πάτωμα, σωριάζοντας ανατροπές σα νότες σε ξεχασμένο, ξεκούρδιστο πιάνο…
Το «Ταξίδι μιας Μεγάλης Μέρας μέσα στη Νύχτα», σε σκηνοθεσία Θανάση Σαράντου, με την Βέρα Κρούσκα και τον Πέρη Μιχαηλίδη (σε αντικατάσταση του Τάκη Χρυσικάκου μετά την συνθήκη της υγείας του), τον Θανάση Σαράντο, τον Χρήστο Διαμαντούδη και την Σταυριάνα Παπαδάκη, ξεκινά…
Και ο πόνος του συγγραφέα φαντάζει πιο πραγματικός από εκείνον των ηρώων του.
Πρόκειται για την κορυφαία στιγμή της αλήθειας του βραβευμένου με Πούλιτζερ για το έργο του, Ευγένιου Ο’ Νηλ.
«Μόνο το παραλήρημα ταιριάζει σε μας, τα παιδιά της ομίχλης».
Με ευφράδεια ποιητή, το αυτοβιογραφικό του ταξίδι μετατρέπεται σε λόγο ύπαρξης. Ο Ο’ Νηλ, καταπιάνεται με τη συγγραφή του ακόμη απ’ την αρχή της σταδιοδρομίας του. Σύμφωνα με την σύζυγό του, αφιέρωνε ατέλειωτες ώρες αξημέρωτα με προσήλωση. Όσο προχωρούσε την ιστορία τόσο τον βασάνιζε ώσπου στο τέλος της μέρας εμφανίζονταν καταρρακωμένος, κλαίγοντας, με κατακόκκινα μάτια και γηραιότερος κατά δεκαετίες.
«Αν πρόκειται να δημιουργηθεί ζωή, πρέπει να αναπτυχθεί μέσα από τα απλά συστατικά, σ’ αυτόν τον περιορισμένο χώρο», υποδείκνυε στις οδηγίες για τα ανεβάσματα του έργου, που μάλιστα ρητά απαγόρευσε να συμβούν ενόσω βρίσκονταν εν ζωή.
Η διχασμένη ανθρώπινη ύπαρξη, με αμεσότητα, κι αλήθεια, σαφήνεια στον χρονοχώρο και σωρεία μεταπτώσεων, δε χρειάζεται σκηνικά αντικείμενα για να αναδειχθεί, μήτε προσωπεία. Αρκεί η ψυχοφθορά της περιπέτειας των χαρακτήρων της οικογένειας Τάϊρον.
https://www.youtube.com/embed/hj7FL4oskBk
Σκηνοθετικό σημείωμα Θανάση Σαράντου:
Πόσο μπορεί να μας αφορά το 2021 εν μέσω παγκόσμιας πανδημίας, μια ιστορία που διαδραματίζεται σ’ ένα εξοχικό του Κονέκτικατ της Αμερικής σε διάστημα 16 περίπου ωρών, μέσα σε μια Αυγουστιάτικη ημέρα το μακρινό 1912;
Ο Αμερικανός συγγραφέας Ευγένιος Ο’ Νηλ μας παραδίδει το 1941 το αριστουργηματικό του έργο «Ταξίδι μιας Μεγάλης Μέρας μέσα στη Νύχτα».
Ένα αυτοβιογραφικό ταξίδι, μια προσωπική και επίπονη καταγραφή για το παρελθόν της δικής του οικογένειας, γραμμένη με «δάκρυα και αίμα» όπως ο ίδιος αναφέρει.
Η συναρπαστική ιστορία των Ιρλανδών Τάϊρον όμως, θα μπορούσε να είναι και η ιστορία της κάθε οικογένειας, σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο που τολμά να έρθει αντιμέτωπη με ότι κρύβει η ομίχλη της καθημερινότητας.
Μύχια συναισθήματα που αποκαλύπτονται, πληγές του παρελθόντος που δεν έχουν ποτέ επουλωθεί. Αυτή η εμμονική αναμέτρηση με το παρελθόν είναι ίσως και το κύριο χαρακτηριστικό του έργου. «Το παρελθόν είναι το παρόν, είναι το μέλλον», αναφωνεί η Μαίρη Τάϊρον, η κεντρική ηρωίδα του έργου.
Ένα πραγματικά μαγικό έργο, μια «τραγωδία δωματίου» με καταιγιστική εσωτερική δράση, αφού σε μια μόνο σελίδα του μπορεί να χωρέσουν τα συναισθήματα του μίσους, της αγάπης, της συγχώρεσης, του θυμού, της ενοχής, του πόθου, της λύπης και της απογοήτευσης. Και όλα αυτά συμβαίνουν καθώς η ομίχλη του παρελθόντος και των εξαρτήσεων τυλίγει ασφυκτικά και τους τέσσερις βασικούς χαρακτήρες του έργου. Δύο γονείς που δεν ανέλαβαν ποτέ ουσιαστικά την ευθύνη για τα παιδιά τους. Δύο αδέρφια που αναγκάστηκαν να αναλάβουν από τα παιδικά τους χρόνια τον ρόλο της μητέρας και του πατέρα στην οικογένεια. Ανεκπλήρωτα όνειρα που στοιχειώνουν το παρόν και των τεσσάρων.
Στο τέλος, οι ήρωες εγκλωβισμένοι και μετέωροι συνεχίζουν να ελπίζουν, συγχωρούν έστω αν και ποτέ δεν ξεχνούν, ένοχοι αλλά ταυτόχρονα αθώοι. Η ανθρώπινη περιπέτεια σε όλο το μεγαλείο της, ένας ύμνος στην αγάπη που τελικά επικρατεί και λυτρώνει.
Βέρα Κρούσκα:
«Είναι ένα υπέροχο, δύσκολο όμως πολύ έργο. Είναι απίστευτα ρεαλιστικό, δεν έχει καμία αλληγορία κι αυτό το κάνει ακόμη πιο απαιτητικό και άρα ενδιαφέρον. Νομίζω πως πρόκειται για έναν απ’ τους δυσκολότερους ρόλους που κλήθηκα να υποστηρίξω».
Πέρης Μιχαηλίδης:
«Είναι ένας «ρόλος -βουνό» για κάθε ηθοποιό, που αυτόματα καλείται να αναμετρηθεί στα όρια της αυτοψυχανάλυσης με δικά του βιώματα. Όσο για το έργο κρύβει επικαιρότητα, αφού και σήμερα οικογένειες έρχονται αντιμέτωπες μ’ αντίστοιχα – αν και όχι ίδιας έκτασης – προβλήματα. Ο κόσμος θα ταυτιστεί…»
Χρήστος Διαμαντούδης:
«…ο Σαράντος θεωρώ πως προσπαθεί να μπήξει το μαχαίρι στο κόκκαλο φθάνοντας στο μεδούλι της οικογένειας. Θέλει να βγάλει αλήθειες στη σκηνή, να αγγίξει τη ρίζα των ανθρωπίνων σχέσεων και της περιπέτειας των χαρακτήρων. Όσο για εμας, ζητούμενό του είναι να μην νιώθουμε ότι παίζουμε αλλά ότι είμαστε…»
Σταυριάνα Παπαδάκη:
«…αφελής, συμπονετική, μοναχική, με τσαγανό και ευαισθησία, φλύαρη κι ανυπόμονη, η ιρλανδή μετανάστρια Καθλίν με τις φωναχτές σκέψεις, υπηρετώντας το βαρύ τοπίο στο εξοχικό των Τάϊρον, είναι η μόνη υγιής, φωτεινή και κάποτε κωμική πινελιά του έργου»
Απόδοση: Νίκος Γκάτσος
Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία: Θανάσης Σαράντος
Σκηνικά: Άση Δημητρολοπούλου
Κοστούμια: Μπιάνκα Νικολαρεϊζη
Μουσική: Κώστας Ευαγγελίδης
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Επιμέλεια Βίντεο: Άντα Λιάκου
Βοηθός σκηνοθέτη: Παναγιώτης Γκιζώτης, Γιάννης Γκρέζιος
Δραματουργική συνεργασία: Μάρκος Τσούμας
Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Δανάη Πανά
Οργάνωση παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη
Οδηγός σκηνής: Καλλιόπη Παπαθανασίου
Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου
Σχεδιασμός αφίσας: Σιμώνη Γρηγορουδη
Διανομή (κατά σειρά εμφάνισης):
Πέρης Μιχαηλίδης /Τάκης Χρυσικάκος, διπλή διανομή (Τζέιμς Τάιρον)
Βέρα Κρούσκα (Μαίρη Κάβαν Τάιρον)
Θανάσης Σαράντος (Τζέιμς Τάιρον Τζούνιορ)
Χρήστος Διαμαντούδης (Έντμοντ Τάιρον)
Σταυριάνα Παπαδάκη (Κάθλιν)
Οι πρόβες του έργου πραγματοποιήθηκαν κατόπιν ειδικής άδειας της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας και έλαβαν χώρα με αυστηρή τήρηση από πλευράς συντελεστών όλων των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων ασφαλείας, αφού προηγουμένως διενεργήθηκαν και όλα τα απαιτητά covid test.
7ο Φεστιβαλ Δασους
Μετά από τόσους μήνες αναμονής, προσδοκίας κι ελπίδας, τα ανοιχτά θέατρα του ΚΘΒΕ, οι πνεύμονες πολιτισμού της πόλης μας, αναπνέουν, ζωντανεύουν και πάλι. Η εξαιρετική στιγμή της έναρξης του Φεστιβάλ Δάσους, που πραγματοποιείται για έβδομη χρονιά, έφτασε. Οι καλλιτέχνες θα «συναντηθούν» και πάλι με τους θεατές και όλοι μαζί – τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα προστασίας- ετοιμαζόμαστε να χαρούμε ένα πολιτιστικό καλοκαίρι γεμάτο παλμό και συγκίνηση. Ραντεβού στο Θέατρο Δάσους και στο Θέατρο Γης με ένα πρόγραμμα εκδηλώσεων που θα μας «ταξιδέψει» και φέτος, προσφέροντάς μοναδικές θεατρικές και μουσικές βραδιές. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν και αυτό το καλοκαίρι στη μεγάλη γιορτή της Βόρειας Ελλάδας.
Και με διεθνές αποτύπωμα το Φεστιβάλ Δάσους τον Σεπτέμβριο
Το «Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους ΚΘΒΕ», αναπόσπαστο τμήμα του «Φεστιβάλ Δάσους», αποτελεί μια σημαντική διοργάνωση για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και για τα πολιτιστικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης. Εν μέσω των πρωτόγνωρων συνθηκών της πανδημίας του Covid_19, το ΚΘΒΕ προχωρεί στη διαδικτυακή μεταφορά όλης της διοργάνωσης, που θα απαρτίζεται από θεατρικές παραστάσεις, αφιερώματα, διαδικτυακές συζητήσεις και online εργαστήρια, καθώς και μια σημαντική συμμετοχική δράση στον δημόσιο χώρο.
3ο Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους ΚΘΒΕ – 10-20 Σεπτεμβρίου 2021
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ιούνιος
14 (ακυρώθηκε), 15 & 16 Ιουνίου – Γιάννης Χαρούλης στο Θέατρο Γης
25 & 26 Ιουνίου – Σωκράτης Μάλαμας στο Θέατρο Γης
30 Ιουνίου – Βασίλης Παπακωνσταντίνου στο Θέατρο Γης
Ιούλιος
1 Ιουλίου – Κωστής Μαραβέγιας στο Θέατρο Γης
5 Ιουλίου – Kωνσταντίνος & Ματθαίος Τσαχουρίδης, «Η ψυχή μας… εσείς! » στο Θέατρο Γης
7-9 Ιουλίου – ΠΡΕΜΙΕΡΑ «Ελένη» του Ευριπίδη στο Θέατρο Δάσους
13-15 Ιουλίου – «Η Παγίδα» του Ρομπέρ Τομά στο Θέατρο Γης
16 & 17 Ιουλίου – «Όρνιθες» του Αριστοφάνη ΚΘΒΕ στο Θέατρο Δάσους
19 & 20 Ιουλίου – «Κάποτε στο Βόσπορο» του Άκη Δήμου στο Θέατρο Δάσους
23 Ιουλίου – Μίλτος Πασχαλίδης στο Θέατρο Δάσους
27 & 28 Ιουλίου – «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου στο Θέατρο Δάσους
29 Ιουλίου – LEMON Μια παράσταση ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα στο Θέατρο Δάσους
Αύγουστος
3 Αυγούστου – «Ιππείς» του Αριστοφάνη στο Θέατρο Δάσους
25 – 27 Αυγούστου – «Ορέστης» του Ευριπίδη στο Θέατρο Δάσους
29 – 31 Αυγούστου – «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» του Ευριπίδη στο Θέατρο Δάσους
Σεπτέμβριος
1 Σεπτεμβρίου – «Οθέλλος» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο Θέατρο Δάσους
2 Σεπτεμβρίου – Άλκηστις Πρωτοψάλτη – Μιχάλης Χατζηγιάννης στο Θέατρο Γης
3 Σεπτεμβρίου – «Φοίνισσες» του Ευριπίδη στο Θέατρο Δάσους
4 & 5 Σεπτεμβρίου – «The 1821 – η επιθεώρηση» στο Θέατρο Δάσους
6 Σεπτεμβρίου – «Μήδεια» του Μποστ στο Θέατρο Δάσους
8 Σεπτεμβρίου – Ματούλα Ζαμάνη Ambient tour στο Θέατρο Γης
12 Σεπτεμβρίου – Τάνια Τσανακλίδου – Λίνα Νικολακοπούλου «Τα σχήματα των αστεριών» στο Θέατρο Δάσους
13 Σεπτεμβρίου – Μαρινέλλα – Μάριος Φραγκούλης στο Θέατρο Γης
14 Σεπτεμβρίου – Villagers of Ioannina City στο Θέατρο Γης
15 Σεπτεμβρίου – Γιάννης Χαρούλης στο Θέατρο Γης
16 – 18 Σεπτεμβρίου – «Ελένη» του Ευριπίδη στο Θέατρο Δάσους
20 Σεπτεμβρίου – Αλκίνοος Ιωαννίδης στο Θέατρο Δάσους
25 Σεπτεμβρίου – Νίκος Σκαλκώτας: «Η θάλασσα – Λαϊκό μπαλέτο» στο Θέατρο Δάσους
Rimini Protokoll
Remote Thessaloniki
από τους Stefan Kaegi, Jörg Karrenbauer
To Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους επιστρέφει και υποδέχεται τους Rimini Protokoll. H διεθνώς βραβευμένη ομάδα του Βερολίνου επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη για να ανοίξει την αυλαία του 3ου Διεθνούς Φεστιβάλ Δάσους. Η παράσταση Remote Χ γεννήθηκε για να ταξιδεύει από πόλη σε πόλη. Το κοινό συμμετέχει σε μια ξεχωριστή περιπατητική εμπειρία και μοιράζεται σκέψεις και προβληματισμούς.
Στο Remote X, μια ομάδα ανθρώπων κυκλοφορεί στην πόλη φορώντας ακουστικά. Τους οδηγεί μια τεχνητή φωνή, σαν αυτές που ακούμε στη φωνητική πλοήγηση με GPS. Η επαφή με την τεχνητή νοημοσύνη οδηγεί την ομάδα σε ένα πείραμα μεταξύ των μελών της. Πώς παίρνονται οι συλλογικές αποφάσεις; Ποιον ακολουθούμε, όταν δεχόμαστε κατευθύνσεις από αλγόριθμους;
Οι συμμετέχοντες παρακολουθούν ο ένας τον άλλον, παίρνουν ατομικές αποφάσεις, αλλά παραμένουν πάντα μέρος της ομάδας. Ενώ η τεχνητή νοημοσύνη παρακολουθεί την ανθρώπινη συμπεριφορά από απόσταση, με κάθε βήμα η φωνή ηχεί όλο και πιο οικεία. Στη διάρκεια της πορείας, διαφορετικά ηχητικά περιβάλλοντα, ηχογραφήσεις και κινηματογραφικά μουσικά θέματα αποτελούν τη μουσική υπόκρουση στο αστικό τοπίο. Η διαδρομή μέσα στην πόλη δίνει όλο και περισσότερο την αίσθηση μιας συλλογικής ταινίας.
Το Remote X εγείρει ερωτήματα για την τεχνητή νοημοσύνη, για τα μεγάλα δεδομένα (big data) αλλά και για την προβλεψιμότητα των ανθρώπινων συμπεριφορών. Καθώς το πρότζεκτ περιοδεύει από πόλη σε πόλη, κάθε νέα του εκδοχή, προσαρμόζεται στον καινούργιο τόπο και εξελίσσει τη δραματουργία της προηγούμενης πόλης.
Στις 10 και στις 18/9 υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης και στην αγγλική γλώσσα
– Σημείο εκκίνησης Δημοτικό Κοιμητήριο Ευαγγελίστριας
– Ώρα προσέλευσης 17:45
-Για περισσότερες πληροφορίες ή διευκρινίσεις σχετικά με την παράσταση μπορείτε να καλέσετε στο 6973556863
-Ωρες 10:00-15:00 ή στο [email protected]
Πολιτικη αλλαγων και ακυρωσεων εισιτηριων
Δεν επιτρέπονται οι αλλαγές (σε άλλη ημέρα, ώρα ή θέση).
Δεν επιτρέπονται οι ακυρώσεις.
Ο διοργανωτής αυτής της εκδήλωσης είναι η εταιρεία: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Το Viva.gr αποτελεί μόνο την πλατφόρμα διάθεσης εισιτηρίων της εκδήλωσης. Η πολιτική αλλαγών και ακυρώσεων ορίζεται από τον διοργανωτή.
Για να δείτε πληροφορίες σχετικά με το διοργανωτή πατηστε εδώ
