ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ: “ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ;”

2 December 2024

238

Συνέντευξη : Κατερίνα Χατζηκωνσταντίνου

Ο ηθοποιός Λάμπρος Καλογιάννης συμμετέχει στην παράσταση “Η πρόβα” του Ζαν Ανούιγ ,η οποία ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στον ρόλο σας ως Κόμης;
Η μεγαλύτερη πρόκληση στον ρόλο του Κόμη είναι να αποτυπώσω την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα του. Ο Κόμης δεν είναι απλά ένας αριστοκράτης σε παρακμή, αλλά συμβολίζει μια ολόκληρη κοινωνική τάξη που προσπαθεί να διατηρήσει την εξουσία και τον έλεγχο, ακόμα και όταν όλα γύρω του αλλάζουν. Το να καταφέρω να μεταφέρω αυτήν την αντίθεση—την αλαζονεία και την ευθραυστότητα του Κόμη—είναι κάτι που απαιτεί μεγάλη προσοχή στις λεπτομέρειες της ερμηνείας.

Πώς δουλέψατε πάνω στις σχέσεις του Κόμη με τους υπόλοιπους χαρακτήρες του έργου;
Ο Κόμης έχει ένα είδος εξουσίας πάνω σε όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες, είτε είναι η γυναίκα του, οι εραστές, είτε η γκουβερνάντα. Στις πρόβες δούλεψα πολύ πάνω στον τρόπο που εκφράζει αυτήν την εξουσία—κάποιες φορές μέσα από φαινομενική ευγένεια, άλλες φορές με σαρκασμό ή ακόμη και με πλήρη αδιαφορία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η σχέση του με τη γκουβερνάντα, καθώς μέσα από εκείνη έρχεται αντιμέτωπος με μια αλήθεια που τον ταράζει βαθιά. Αυτό έδωσε στις σκηνές μας μια έντονη συναισθηματική φόρτιση.

Το έργο πραγματεύεται το θέμα της υποταγής σε κοινωνικούς ρόλους. Πώς βλέπετε αυτήν τη θεματολογία στη σύγχρονη εποχή;
Ο Κόμης είναι το τέλειο παράδειγμα ενός ανθρώπου παγιδευμένου στον ρόλο του, κάτι που μου φαίνεται πολύ σύγχρονο. Στην εποχή μας, όλοι καλούμαστε να παίξουμε διάφορους ρόλους—στη δουλειά, στις σχέσεις μας, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όπως ο Κόμης, έτσι κι εμείς συχνά ξεχνάμε ποιοι είμαστε πραγματικά. Αυτό που με εντυπωσιάζει στο έργο είναι ότι θέτει ένα αιώνιο ερώτημα: Έχουμε το θάρρος να ξεφύγουμε από τους ρόλους που μας έχουν επιβληθεί;

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή για εσάς κατά τη διάρκεια των προβών;
Η πιο σημαντική στιγμή ήταν όταν, κατά τη διάρκεια μιας πρόβας, συνειδητοποίησα ότι ο Κόμης δεν είναι απλά ένας «τυραννικός» χαρακτήρας, αλλά και ένα θύμα της ίδιας του της θέσης. Αυτή η στιγμή με βοήθησε να προσεγγίσω τον ρόλο με μεγαλύτερη κατανόηση και ενσυναίσθηση. Αντί να τον ερμηνεύσω μόνο ως έναν αλαζονικό αριστοκράτη, προσπάθησα να αναδείξω και την ανθρώπινη πλευρά του, που τον καθιστά ευάλωτο και εγκλωβισμένο.