ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΡΓΙΑΖΗ: «ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΤΑΞΙΑ , ΔΕ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ»

13 May 2025

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Ο Μιχάλης Ποργιάζης επιστρέφει δυναμικά στη θεατρική σκηνή με την παράσταση C.H.A.O.S., μια τολμηρή σύμπραξη χορού και θεάτρου που εξερευνά τα όρια του ανθρώπινου νου και της κοινωνικής δομής. Λίγες μέρες πριν την παρουσίασή της στη Θεσσαλονίκη, μας μιλά στο thessculture.gr για την έμπνευση πίσω από το έργο, την έννοια του χάους στην τέχνη και τη δύναμη της συλλογικής δημιουργίας.

Η παράσταση “C.H.A.O.S” πραγματεύεται την αναζήτηση της ταυτότητας μέσα σε έναν ρευστό κόσμο. Πώς αποτυπώνετε αυτή τη διαδρομή μέσα από τη γλώσσα του σώματος;

Το σώμα μας δύναται να οριστεί ένα είδος γλώσσας, με τις κινήσεις να αποτελούν το λεξιλόγιο του. Η κίνηση γεννιέται μέσα από την ανάγκη μας να υπάρξουμε και να εκφραστούμε. Επομένως, το σώμα καθίσταται εύπλαστο, μεταβαλλόμενο, άμορφο και μέσα από επαναλαμβανόμενες κινήσεις, παύσεις, αλλαγές ρυθμού- ποιότητας και βάρους, αποτυπώνεται η εσωτερική διαδρομή του κάθε ατόμου, να ανακαλύψει, τόσο την προσωπική του ταυτότητα, όσο και τον κόσμο που συνεχώς αλλάζει.

Το έργο μιλά για τη “σύγκρουση του Εγώ με το Χάος”. Πώς μεταφράζεται αυτή η σύγκρουση σε κινησιολογική δράση επί σκηνής;

Το Εγώ επιθυμεί την τάξη, ενώ το Χάος αναπνέει γύρω του ασύμμετρο και απρόβλεπτο. Η αντίθεση αυτή παίρνει σάρκα και οστά επί σκηνής. Η πάλη αυτή θα αποδοθεί μέσω της εναλλαγής δυναμικών και αυστηρά γεωμετρικών κινήσεων με πιο ρευστές και απρόβλεπτες δράσεις. Το σώμα, καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, προσπαθεί να σταθεί όρθιο και σταθερό μέσα από ερεθίσματα, που συνεχώς το σπρώχνουν προς την αποσύνθεση.

Συνδυάζετε διαφορετικές μορφές χορού — από τον χορό δρόμου μέχρι τον σύγχρονο. Τι ρόλο παίζει αυτός ο συνδυασμός στην έκφραση του εσωτερικού χάους;

Η διαφορετική κινησιολογία του κάθε χορευτικού είδους εξυπηρετεί την ορθότερη και ευστοχότερη αποτύπωση των διαφορετικών συναισθημάτων και των ποικίλων εκφάνσεων του χάους. Παραδείγματος χάριν, το χιπ χοπ έχει σκληρή και απότομη κίνηση, ενώ το σύγχρονο απαλή και συνεχόμενη ροή.

Στην παράσταση, υπάρχει μια έντονη αλληλεπίδραση σωματικότητας και συναισθήματος. Πώς δουλέψατε με τους χορευτές σας για να φτάσουν σε αυτή την αμεσότητα;

Αυτό αποτέλεσε τη μεγαλύτερη δυσκολία της παράστασης. Περισσότερο από τον σωματικό συγχρονισμό, το ρίσκο πάρθηκε στην συναισθηματική και κινησιολογική αποτύπωσης της έννοιας του ‘χάους’. Τριάντα τρείς διαφορετικοί χορευτές, καλούνται να αποδώσουν κινησιολογικά αρμονικά, μια χαοτική πολύπλευρη έννοια, που η κάθε προσωπικότητα αντιλαμβάνεται διαφορετικά.

“Ο Άνθρωπος ταλαντεύεται ανάμεσα στην επιθυμία για τάξη και την έλξη προς το χάος.” Πώς προσεγγίσατε αυτό το δίπολο σκηνοθετικά και χορογραφικά;

Αφού παρουσιάσουμε το δίπολο τάξης και αταξίας, είναι σημαντικό να επισημάνουμε την αλληλεξάρτηση τους. Η μια έννοια γεννάται μέσα από την άλλη. Αν δεν υπάρχει αταξία, δε θα οδηγηθούμε ποτέ στην τάξη. Ο αέναος αυτός κύκλος θα αποκαλυφθεί σκηνοθετικά μέσα από την δομή της παράστασης, των κοστουμιών, του ήχου, του φωτισμού, αλλά και μέσα από ασύμμετρες και ασύγχρονες κινήσεις για την αταξία και με καθαρές γραμμές, συγχρονισμό και κανόνες για την τάξη.

Η έννοια της ελευθερίας είναι κεντρική στο έργο. Τι σημαίνει για εσάς η ελευθερία σήμερα και πώς αποτυπώνεται μέσα στην παράσταση;

Η ελευθερία είναι μια θεμελιώδης αρχή, που θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη. Επίσης, έννοια πολυπτυχής που χρειάζεται ώρες για να αναλυθεί. Σίγουρα θα έλεγε κανείς, πως αποτελεί το δικαίωμα να πράττεις και να εκφράζεις, ό,τι επιθυμείς, δίχως φόβο και δίχως, όμως, να καταπατάς τα όρια του άλλου

Η μουσική και ο ρυθμός φαίνεται να έχουν σχεδόν “χαοτική” δομή. Πόσο σημαντικός είναι ο ήχος στη δημιουργία της ατμόσφαιρας του έργου;

Ο ήχος είναι ο κινητήριος μοχλός, μετά το σώμα. Με τη σωστή χρήση μουσικής και ρυθμού, κατορθώνεις να αναδείξεις και να κάνεις πιο ξεκάθαρο το τι θες να πεις με τον χορό σου. Παρόλα αυτά και με τη σιωπή μπορεί να αποδοθεί το χάος…ίσως και καλύτερα.

Το σώμα στην παράσταση γίνεται ένα “όχημα έκφρασης του απροσδιόριστου”. Ποια είναι, για εσάς, η μεγαλύτερη πρόκληση στο να αφηγηθείτε χωρίς λόγια;

Στόχος του χορού, γενικότερα, είναι να αγγίξει τον θεατή, να του εγείρει το μυαλό με μια εικόνα, που θα τον προβληματίσει, ενώ συνάμα θα του δώσει απάντηση σε έναν προβληματισμό του. Η έλλειψη λόγου και η χρήση κίνησης, μπορεί να δώσει την ελευθερία συμπεράσματος του ακροατή, εγείροντας και καλλιεργώντας την κριτική του σκέψη. Ο κίνδυνος πάντα ελλοχεύει στο αν και στο πώς θα αντιληφθεί ο καθένας το ερέθισμα που του προσφέρεται.

“C.H.A.O.S” ως συνθήκη ζωής: θεωρείτε ότι τελικά μπορούμε να συμφιλιωθούμε με το χάος μέσα μας;

Το χάος οφείλουμε να το αγκαλιάσουμε. Αποτελεί ένα κίνητρο να παλεύουμε για την αρμονία και την τάξη. Βέβαια, καλό θα ήταν να μην ξεφύγουμε από τα όριά μας. Διότι, πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι πνιγόμαστε στα προβλήματά μας- που συνήθως δεν περνάνε από τα χέρια μας- και έτσι ξεχνάμε να ζούμε.

Ευχαριστώ πολύ τον Μιχάλη Ποργιάζη για τη συνομιλία μας!

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Xαίρετε, είμαι ο Ευθύμιος, είμαι φιλόλογος και συντάκτης της πολιτιστικής ιστοσελίδας Thess culture.gr. Aγαπώ πολύ τη μουσική, τις τέχνες, την ανάγνωση και το θέατρο, ενώ συνεντεύξεις μου και κριτικές μου έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον ηλεκτρονικό τύπο. Διαχειρίζομαι παράλληλα τις σελίδες «Ορθογραφία και ορθοέπεια», «Βιβλιοφιλία και βιβλιολογία» και υπήρξα επί πολλά έτη ενεργό μέλος και συντονιστής στις λέσχες ανάγνωσης των βιβλιοθηκών του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου.