TOP

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΟΥΜΠΑΚΗ: «ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ»

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Mε αφορμή το ανέβασμα του έργου «Τα περιστέρια δεν τιτιβίζουν» από την ομάδα ΤΣΟΥΤΣΙ, που ανεβαίνει στο θέατρο Sureal, συνομιλήσαμε με τον συγγραφέα του έργου και ηθοποιό της παράστασης  Νίκο Ρουμπάκη και σας παραθέτουμε τη συνομιλία μας.

Το έργο σας μοιάζει με έναν λαβύρινθο παραλόγου και ρεαλισμού. Αν υπήρχε ένας μίτος της Αριάδνης για να βγει το κοινό από αυτόν, ποιος θα ήταν;

Ψάχνοντας κι εγώ πολλές φορές να βρω κάποια έξοδο που θα μπορούσαν οι χαρακτήρες να βγουν από όλο αυτό το σύμπαν που ζουν, δυσκολεύτηκα αρκετά να δώσω μια απάντηση. Διαβάζοντας ξανά και ξανά το έργο, αλλά και μέσα από τη διαδικασία των προβών νομίζω πως απάντηση βρίσκεται τελικά στην τελευταία σελίδα του έργου. Φυσικά και δεν δίνεται μια “ξεκάθαρη” απάντηση όπου κάποιος μας δείχνει απλά την πόρτα της εξόδου, αλλά δημιουργείται ένα τεράστιο ερώτημα όπου αυτό το ίδιο ερώτημα είναι τελικά ίσως η απάντηση που θέλουμε.

Στον κόσμο των «Περιστεριών», το απρόβλεπτο και το γκροτέσκο διαμορφώνουν την πραγματικότητα. Υπήρξε στιγμή που το έργο αυτό ξεπέρασε ακόμη και τη δική σας φαντασία;

Φυσικά και υπήρξε και μάλιστα πολλές φορές. Όσο το έργο προχωρούσε τόσο κατά την περίοδο που το έγραφα, όσο και κατά περίοδο της σκηνοθεσίας, της ανάλυσης, της έρευνας των χαρακτήρων, συχνά έπεφτα πάνω σε αδιέξοδα. Πολλές φορές νιώθαμε με τους συνεργάτες μου ότι αυτό που θεωρούσαμε για τους χαρακτήρες, ή αυτό που είχαμε φανταστεί δεν μπορούσε να αποτυπωθεί επί σκηνής. Ξαφνικά οι ήρωες, αποκτούσαν μια δικιά τους διαδρομή, έναν δικό τους τρόπο να  μιλήσουν και να συνδιαλλαγούν, και εμείς έπρεπε να απλά να τους ακολουθήσουμε.
           

Κάθε κείμενο είναι ένα είδος εξομολόγησης. Ποιο είναι το πιο κρυφό ή ανομολόγητο συναίσθημα που ενσωματώσατε στο έργο, ακόμα και ασυνείδητα;

Συμφωνώ απόλυτα. Όταν με ρωτάνε τι θέλει να πει το έργο, όπου για μένα είναι και η πιο δύσκολη ερώτηση, αυτό που απαντάω είναι ότι θέλει να μιλήσει για τη δυσκολία του ανθρώπου να δεχθεί την αλλαγή, είτε αυτή προέρχεται από ένα κόσμο που αλλάζει, είτε προέρχεται από μέσα του. Το ίδιο θα σας πω και για μένα.
           

Αν το έργο σας ήταν ένα όνειρο, θα ήταν εφιάλτης, μια σουρεαλιστική φαντασίωση ή μια κρυφή ανάμνηση που επιστρέφει;

Νομίζω πως είναι όλα αυτά μαζί, αλλά θα πρόσθετα και κάτι ακόμα. Είναι και μια πραγματικότητα που είναι δίπλα μας. Ακριβώς όπως και στη ζωή αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας, μέσα από τα όνειρά μας, τις φαντασιώσεις μας, τα σουρεαλιστικά παιχνίδια του μυαλού μας, τις αναμνήσεις μας, τις εμπειρίες μας έτσι και αυτό το έργο, όπως και κάθε έργο, τα εμπεριέχει όλα και σίγουρα ακόμα περισσότερα, που δεν μπορώ να αναπτύξω αυτήν τη στιγμή. 
           

Οι χαρακτήρες σας μοιάζουν εγκλωβισμένοι σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς μορφή. Αν οι ήρωές σας μπορούσαν να σας ρωτήσουν «Γιατί μας έγραψες έτσι;», τι θα τους απαντούσατε;

Γιατί μόνο έτσι μπόρεσα να εκφραστώ τη δεδομένη στιγμή. Δεν νομίζω πως υπάρχει “καθαρή” απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Ούτως ή άλλως είναι ένα ερώτημα που συχνά θέτω στον εαυτό μου. Ίσως μια απάντηση που θα μπορούσα να δώσω, αν και πάλι δεν είμαι σίγουρος πως καλύπτει τους χαρακτήρες, αλλά ούτε και μένα φυσικά, είναι πως μάλλον πρόκειται για σκέψεις ή φόβους που δεν έχουν περάσει ακόμα στη σφαίρα του συνειδητού αλλά προσπαθούν να πάρουν μορφή μέσω της τέχνης.
           

Σε μια εποχή που το θέατρο καλείται να επαναπροσδιορίσει τη θέση του, τι πιστεύετε ότι προσφέρει η δική σας             παράσταση στο κοινό της Θεσσαλονίκης;

Ό,τι θα πρόσφερε σε οποιοδήποτε κοινό. Ένα καινούριο έργο, σύγχρονο που προσπαθεί να μιλήσει για το σήμερα, αλλά και για πράγματα που απασχολούν τον άνθρωπο από τη μέρα που γεννιέται μέχρι και το τέλος του.

Αν έπρεπε να προσκαλέσετε το κοινό να δει την παράσταση με μια μόνο πρόταση, αλλά αυτή η πρόταση δεν μπορούσε να περιέχει ούτε το όνομα του έργου ούτε την υπόθεση, τι θα λέγατε;

Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει συνεχώς, ταχύτατα και άναρχα. Ένα ολόκληρο σύμπαν μέσα μας διψά για αλλαγή φυλακισμένο στο κλουβί που συνηθίσαμε. Πόσο θανάσιμη μπορεί να είναι η στάση που θα επιλέξουμε;

Ευχαριστώ πολύ τον Νίκο Ρουμπάκη για τη συνομιλία μας!

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Xαίρετε, είμαι ο Ευθύμιος, είμαι φιλόλογος και συντάκτης της πολιτιστικής ιστοσελίδας Thess culture.gr. Aγαπώ πολύ τη μουσική, τις τέχνες, την ανάγνωση και το θέατρο, ενώ συνεντεύξεις μου και κριτικές μου έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον ηλεκτρονικό τύπο. Διαχειρίζομαι παράλληλα τις σελίδες «Ορθογραφία και ορθοέπεια», «Βιβλιοφιλία και βιβλιολογία» και υπήρξα επί πολλά έτη ενεργό μέλος και συντονιστής στις λέσχες ανάγνωσης των βιβλιοθηκών του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου.

Ακολουθήστε μας

https://www.facebook.com/profile.php?id=61552319949886

thessculture.gr

https://www.instagram.com/

Καθώς και κανάλι στο youtube: : https://www.youtube.com/@thessculture-b4p  με ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις αλλά και ποικίλα αφιερώματα.