ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΤΙΝΟ ΠΟΝΤΙΚΟΠΟΥΛΟ: ” Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΕΝΑΟΣ”

31 October 2025

Συνέντευξη: Αγγελική Κερπιτσοπούλου

Υπάρχουν ιστορίες που δεν διαβάζονται απλώς, αλλά μας ψιθυρίζουν αλήθειες για την ίδια την ύπαρξή μας. «Το Μαύρο Ψαράκι» δεν είναι μόνο ένας ήρωας ενός παραμυθιού∙ είναι η φωνή μέσα μας που αρνείται να συμβιβαστεί με τα ρηχά νερά της συνήθειας. Είναι το βλέμμα που στρέφεται προς το άπειρο, εκεί όπου ο φόβος συναντά την ελπίδα και η αμφιβολία μεταμορφώνεται σε κίνηση. Στο ταξίδι του καθρεφτίζεται ο διαρκής αγώνας του ανθρώπου να αναζητήσει την ουσία της ύπαρξής του, να υπερβεί τα όριά του και να αγγίξει την ελευθερία όχι ως ιδέα, αλλά ως βίωμα. Αυτή η παράσταση δεν αφηγείται απλώς ένα παραμύθι – αφυπνίζει τη μνήμη ότι όλοι κάποτε υπήρξαμε ένα μικρό ψαράκι που τόλμησε να ονειρευτεί τον ωκεανό. Το Μαύρο Ψαράκι δεν είναι πια ένας ήρωας παιδικής φαντασίας∙ είναι ένας ζωντανός συμβολισμός. Είναι η μνήμη της εσωτερικής μας φωνής που μας καλεί να κινηθούμε, να αναζητήσουμε, να ελευθερωθούμε. Κάθε παράσταση είναι ένα ταξίδι προς έναν βαθύτερο εαυτό, έναν ωκεανό που δεν είναι έξω αλλά μέσα μας.

Τι σας ενέπνευσε να επιλέξετε «Το Μαύρο Ψαράκι» για θεατρική διασκευή και τι σας συγκίνησε προσωπικά σε αυτή την ιστορία;

Το παραμύθι βρέθηκε στα χέρια μου από τον φίλο και συνάδελφο Βασίλη Κουκαλάνι και τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που το διάβασα, την αυθόρμητη συγκίνηση που μου προκάλεσε. Ο τρόπος που συνειδητοποιεί τον κόσμο μέσα από το ταξίδι του προς τον ωκεανό και το αγνό παιδικό του βλέμμα για τη ζωή και τις δυσκολίες της ήταν αυτά που μας παρακίνησαν να μεταφέρουμε την ιστορία στο θέατρο.

Πώς προσεγγίσατε τη σκηνοθεσία έτσι ώστε να αναδεικνύεται το μήνυμα της διαφορετικότητας και της ελευθερίας;

Πέρα από την υπέροχη ιστορία του Σαμάντ Μπεχράνγκι, το ιδιαίτερο στοιχείο της παράστασης είναι ότι συνδυάζει το θέατρο πρόζας με το θέατρο σκιών, το κουκλοθέατρο και το animation. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους δύο ηθοποιούς να αναπαραστήσουν μία πολυπρόσωπη και σύνθετη ιστορία, κρατώντας αμείωτο το σκηνικό ενδιαφέρον, και να αναδείξουν με χιούμορ και ευαισθησία τις ιδέες του συγγραφέα.

Το Μαύρο Ψαράκι θεωρείται σύμβολο ανεξαρτησίας. Τι πιστεύετε ότι αντιπροσωπεύει σήμερα για τα παιδιά και τους ενήλικες;

Κοιτάξτε, είναι αρκετά σύνθετο. Το Μαύρο Ψαράκι, ως χαρακτήρας, έχει όλα τα χαρακτηριστικά εκείνα που την εποχή του το καθιστούσαν πρότυπο. Αντιπροσώπευε τις αξίες που οι περισσότεροι άνθρωποι εκτιμούσαν. Τώρα η κοινωνία μας είναι βαθιά πληγωμένη, αποπροσανατολισμένη. Έχουν χαθεί οι ισορροπίες. Τα παιδιά είναι αποδέκτες αυτής της κοινωνίας που τα μπερδεύει, τα στρεσάρει και τα εκθέτει χωρίς να τους προσφέρει άμυνες, και εν ολίγοις δεν παρέχει ένα περιβάλλον ασφάλειας για να βιώσουν την παιδικότητά τους. Το Μαύρο Ψαράκι προσφέρει την ελπίδα και το όνειρο. Μας θυμίζει πως όλοι διαθέτουμε αυτό το σπουδαίο χάρισμα: να ονειρευόμαστε. Υπάρχει κάτι πιο λυτρωτικό από αυτό;

Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε στην προσαρμογή ενός λογοτεχνικού έργου σε θεατρική παράσταση για όλες τις ηλικίες;

Η μεγαλύτερη πρόκληση όταν μεταφέρεις ένα λογοτεχνικό έργο στη σκηνή είναι να καταφέρεις να δώσεις τη ζωντάνια και την αμεσότητα που απαιτεί το θέατρο.

Έχετε αναγνωρίσει στοιχεία από τον εαυτό σας στο Μαύρο Ψαράκι και αν ναι, ποια είναι αυτά;

Το Μαύρο Ψαράκι μου υπενθυμίζει καθημερινά ότι πρέπει να στοχεύω προς τα εκεί που ονειρεύομαι, ότι γενναιότητα είναι να εκφράζω τους φόβους μου και ότι τελικά η ευτυχία βρίσκεται στο «εμείς» και όχι στο προσωπικό όφελος.

Πώς αντιδρά το κοινό – ειδικά τα παιδιά – στο αντισυμβατικό μήνυμα του έργου;

Τα παιδιά συνδέονται απόλυτα με το Μαύρο Ψαράκι και γίνονται συμπαραστάτες του στην προσπάθειά του να φτάσει στον ωκεανό. Ο ενθουσιασμός και η χαρά τους είναι μεγάλη κάθε φορά που καταφέρνει να ξεπεράσει τους κινδύνους που συναντά και να συνειδητοποιήσει κάτι καινούργιο. Μάλιστα, είναι ενδεικτικό ότι όταν επισκεπτόμαστε τα σχολεία και τελειώνει η παράσταση, καθώς φεύγουμε, μας καλούν να ξαναπάμε και να παίξουμε το ίδιο έργο!

Πιστεύετε ότι το θέατρο μπορεί να αποτελέσει εργαλείο κοινωνικής αλλαγής; Πώς αυτό αποτυπώνεται στην παράσταση;

Είναι, μεταξύ άλλων, ένα εργαλείο απελευθέρωσης. Η τέχνη μπορεί να γίνει το κίνητρο για αλλαγή, αρκεί ο αποδέκτης να είναι ενεργός και να διαθέτει αντανακλαστικά.

Ποια σκηνή της παράστασης θεωρείτε συναισθηματικά πιο ισχυρή και γιατί;

Νομίζω η συνάντηση με το Φεγγάρι είναι από τις πιο ισχυρές συναισθηματικά. Η συζήτηση μαζί του είναι αυτή που κάνει το ψαράκι να ξεπεράσει τους φόβους και τις αμφιβολίες του.

Αν το Μαύρο Ψαράκι ζούσε στη σύγχρονη κοινωνία, ποιο θα ήταν το μήνυμα ή ο αγώνας του σήμερα;

Ο αγώνας του ανθρώπου να απελευθερωθεί από όλα αυτά που τον εμποδίζουν να αναπνέει ελεύθερα είναι αέναος. Το Μαύρο Ψαράκι μας δείχνει τον δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση. Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για τη συνέντευξη

Συνέντευξη:Αγγελική Κερπιτσοπούλου

Η Αγγελική Κερπιτσοπούλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη.

Σπούδασε Θεωρητικός & Ιστορικός της τέχνης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και το πρώτο μεταπτυχιακό της στην Ψηφιακή Κουλτούρα & Νέα Μέσα στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης.

Πρόσφατα απέκτησε το δεύτερο Μεταπτυχιακο της Δίπλωμα στη Μουσειολογία & Διαχείριση Πολιτισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα είναι τόσο η κοινωνική αλλαγή μέσα από την τέχνη, όσο και αλληλεπίδραση των νέων τεχνολογιών σε αυτή και στο Νέο Μουσείο.