TOP

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΛΕΪΜΟΝΗ: «Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΑΤΟΠΙΠΕΡΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΑΞΗ»

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Ο εν ενεργεία δικηγόρος και βραβευμένος θεατρικός συγγραφέας Κωνσταντίνος Λεϊμονής απάντησε στις ερωτήσεις που του θέσαμε με αφορμή το ανέβασμα του έργου του «Εκτος ύλης reloaded» το οποίο ανεβαίνει στο θέατρο Αυλαία.

Τι σας ενέπνευσε ώστε να καταπιαστείτε ξανά, αυτή τη φορά με το «Εκτός Ύλης Reloaded»;

Το «Εκτός Ύλης» ήταν μία παράσταση που ξεκίνησε το 2016 αλλά έγινε ευρέως γνωστή από το 2018 και μετά, οπότε και παρουσιάστηκε στη Βουλή των Ελλήνων την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Έγινε viral σε όλα τα social media με εκατομμύρια views. Είχαμε συνεχώς μηνύματα από τον κόσμο να ανεβάσουμε ξανά την παράσταση και έτσι τώρα, 8 χρόνια μετά την αρχική του παρουσίαση, η παράσταση ανεβαίνει ξανά με αναθεωρημένο κείμενο, με ανανεωμένη σκηνοθετική άποψη από την ίδια σκηνοθέτρια και με μεγάλο μεράκι για επικοινωνία με τον κόσμο. Μεσολάβησαν 8 ολόκληρα και στην χώρα μας συνέβησαν ουκ ολίγα ευτράπελα μα και δραματικά γεγονότα, τα οποία δεν άφησαν ασυγκίνητους ούτε τους καλλιτέχνες. Αυτός ήταν και ο δεύτερος βασικός λόγος, μετά την επιθυμία του κοινού, που θελήσαμε να επανέλθουμε: να σκουντήσουμε τις συλλογικές μας συνειδήσεις.

Πώς προσεγγίσατε τη διαδικασία συγγραφής; Ήταν το αποτέλεσμα μιας προσωπικής αναζήτησης ή των πολιτικών καταστάσεων που βιώνουμε;

Ήταν συνδυασμός και των δύο. Στο έργο αντικατοπτρίζονται όλοι οι προβληματισμοί, οι αγωνίες, τα άγχη των πολιτών αλλά και η προσδοκία για καλύτερες μέρες, η ελπίδα ότι θα ακούσουμε το βαθύ μας ένστικτο και το να δείξουμε ότι η Τέχνη μπορεί να κάνει υπενθυμίσεις, να δίνει αφορμές για σκέψη και να ξεσηκώνει. Αυτή τη φορά ένιωθα ένα επιπλέον βάρος, καθώς το έργο είχε γίνει αρκετά γνωστό και αισθανόμουν σαν να είχα προβολείς πάνω μου, όταν το έγραφα ξανά σε ορισμένα σημεία. Όμως η χαρά μου υπερνίκησε τους όποιους φόβους μου.

Στο «Εκτός ύλης» ο βουλευτής ήρωάς σας εκτελεί επί σκηνής ένα μαγευτικό κρεσέντο αποδόμησης του σαθρού πολιτικού συστήματος στον ναό της δημοκρατίας. Πώς φαντάζεστε άραγε το μέλλον αυτού του ανθρώπου;

Έχω ήδη γράψει τη συνέχεια και το τέλος του «Εκτός ‘Υλης», έτσι όπως το φαντάζομαι εγώ, έτσι όπως έχω χαραγμένη τη συνέχεια της μοίρας αυτού του συστημικού, διεφθαρμένου αλλά ειλικρινώς μετανοημένου και σε κρίση συνείδησης υπουργού. Νομίζω ότι το σύστημα (καθεστώς, κατά Αντώνη Σαμαράκη) δε θα επέτρεπε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο την ελευθερία αυτού του ανθρώπου.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στην αποτύπωση ενός πολιτικού χαρακτήρα που αποφασίζει να αποκαλύψει την αλήθεια;

Μα η ίδια η αλήθεια. Νομίζω ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελληνίδων και Ελλήνων ακούγοντας τη λέξη πολιτικός την ταυτίζει με διαφθορά, ψέμα, ακατάσχετη υποσχεσιολογία και λαϊκισμό. Η πρόκληση ήταν ότι θα έπρεπε να φανταστώ τη μεταστροφή ενός αντιήρωα σε ήρωα και παράλληλα να αποτυπώσω μία κατάσταση, την οποία στην Ελλάδα δε θα ζήσουμε ποτέ και εννοώ μια πραγματική συγγνώμη. Είμαι πεπεισμένος ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, θα συνεχίζει απτόητο να βυθίζεται στον βούρκο κι αυτό γιατί έχουμε μάθει να ζούμε με το «τέρας» του Μάνου Χατζιδάκι, δεν μπορούμε χωρίς αυτό. Εύχομαι όσο τίποτε άλλο να διαψευστώ.

Πώς εξελίσσεται η σχέση του κεντρικού ήρωα με το κοινό; Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις που σας εξέπληξαν;

Ο ήρωας ξεκίνησε ρομαντικά την καριέρα του και συνέχισε ως ένας αδίστακτος και αχόρταγος κυνηγός της εξουσίας. Στο τέλος ξύπνησε ο ρομαντισμός που κάποτε σιγόκαιγε μέσα του, αναδύθηκε το μικρό παιδί με τα όνειρά του, που πριν από πολλά χρόνια είχε θάψει για τα καλά. Αντιδράσεις απρόσμενες ήταν η μαζική αναδημοσίευση αποσπάσματος του έργου από μαθητές και φοιτητές, όπως και τα μηνύματα που μας έστελναν, κυρίως στον Γεράσιμο. Μας είχε δημιουργηθεί μεγάλη συγκίνηση.

Το έργο ανέβηκε μεταξύ άλλων και στη Βουλή των Ελλήνων και ωσαύτως είχαν τη δυνατότητα να το δουν οι ενεργεία βουλευτές, αλλά και το πανελλήνιο μέσα από το κανάλι της βουλής. Τι αίσθηση σας άφησε η συνθήκη αυτή;

Μοναδική και ανεπανάληπτη. Το ζούσαμε και νομίζαμε ότι ήταν παραμύθι να παίζεται το έργο στη Βουλή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου και παράλληλα και στον φυσικό του χώρο, καθώς εκεί διαδραματίζεται η πλοκή του . Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα του Γεράσιμου όλο αυτό και το απολαύσαμε όλοι και κυρίως εκείνος, γιατί του άξιζε.

Είναι βέβαια να τονίσουμε η δεύτερη φορά που ανεβαίνει έργο σας σε πανελλήνια πρώτη στη Θεσσαλονίκη, σε μια πόλη που μολονότι διψά για θέατρο και δη για ποιοτικό θέατρο, πνίγεται εν πολλοίς από τη δίψα της αυτή. Σας αγχώνει αυτή η συνθήκη;

Ναι, είναι το δεύτερο έργο μου που θα κάνει πρεμιέρα στη συμπρωτεύουσα μέσα στο 2024, ύστερα από το «Μια νύχτα με το σκύλο μου», που ανέβηκε στο θέατρο Sureal τπν Φεβρουάριο, σε σκηνοθεσία Ιωάννας Τάλμπη και ερμηνεία του Δημήτρη Κωνσταντίδη. Μάλιστα, ο Δημήτρης θα συμμετάσχει και στο «Εκτός Ύλης» σε έναν μικρό ρόλο, όπως παλιά, έτσι τον είχα γνωρίσει. Ευτυχώς πάντα υπάρχει ευρεία γκάμα επιλογών στην όμορφη και φιλόξενη αυτή πόλη, επομένως το κοινό της μπορεί να επιλέξει την παράσταση που του αρμόζει και του αξίζει.

Τι ελπίζετε ότι θα κερδίσει το κοινό φεύγοντας από την παράσταση; Ποιο είναι το βασικότερο νόημα, που θα θέλατε να μεταδώσετε με το «Εκτός Ύλης»;

Θα κερδίσει περισσότερη τροφή για συζήτηση, για σκέψη, θα ακούσει ένα καμπανάκι που θα του υπενθυμίζει πως «αν θέλεις να αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα, πρέπει να αλλάξεις πρώτα εσύ ο ίδιος». Το νόημα είναι να μην είμαστε ποτέ επαναπαυμένοι σε ό,τι μας λένε, να προσέχουμε τα παιδιά μας να μη μάθουν να τρώνε μασημένη τροφή και να έχουμε στο νου ότι πάντα υπάρχει ελπίδα για το καλύτερο.

Μπορεί να βρει κανείς κάπου ολόκληρο το νέο κείμενο του έργου;

Ολόκληρο το κείμενο της παράστασης θα διατίθεται ως πρόγραμμα στο θέατρο Αυλαία.

Σχεδιάζετε να εξερευνήσετε παρόμοια θέματα σε μελλοντικά έργα σας; Τι σας ενθαρρύνει να ασχοληθείτε με την πολιτική και την κοινωνία μέσω του θεάτρου;

Πάντοτε με απασχολεί η κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας μου, οπότε σε όλα μου τα έργα γίνονται νύξεις. Ο ρεαλισμός είναι το βασικό θεματικό μου σκηνικό. Είμαι της άποψης ότι η Τέχνη, ο πολιτισμός, πρέπει να ασκεί έλεγχο στην εκάστοτε εξουσία, ειδικά σε ζοφερούς καιρούς, όπου η δημοκρατία πολιορκείται και δεν υφίσταται ουσιαστική αντιπολίτευση. Μην ξεχνάμε ότι η αντιπολίτευση αποτελεί το κοινοβουλευτικό εχέγγυο της ορθής άσκησης της εξουσίας. Αν δεν ασκείται σωστά ή πλήρως αυτός ο ρόλος, τότε πρέπει να ενισχυθεί. Ένας από τους τρόπους ενίσχυσης είναι η τέχνη και οι εκδοχές της. Άλλωστε, πολλοί θεατρικοί συγγραφείς έχουν ασχοληθεί με κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Προτείνω στους αναγνώστες σας, μεταξύ άλλων, να διαβάσουν την «Πλατεία των Ηρώων» του Τόμας Μπέρνχαρντ και τον «Εχθρό του λαού» του Ίψεν.

Στα έργα σας σάς απασχολούν και άλλα θέματα, πέρα από τα κοινωνικοπολιτικά, όπως ο έρωτας και η αγάπη;

Ασφαλώς. Ακόμα και στο «Εκτός Ύλης» γίνονται πάμπολλες αναφορές σε αυτά τα συναισθήματα και όχι μόνο. Άλλωστε, αν δεν είσαι ερωτευμένος με αυτό που κάνεις, το πιο πιθανό είναι να μην το κάνεις καλά.

Είναι αλήθεια ότι η συναισθηματική κατάσταση μπορεί να επηρεάσει έναν δημιουργό σε πολύ μεγάλο βαθμό στον τομέα της έμπνευσης;

Προσωπικά ναι. Έχω γράψει πολλά διηγήματα, ακόμα και σήριαλ, όταν ήμουν ερωτευμένος.

Όταν γράφατε το «Εκτός Ύλης Reloaded» ήσασταν ερωτευμένος ή σε κάποια άλλη έντονη συναισθηματική κατάσταση, η οποία να αποτυπώθηκε στο έργο;

Από όσο θυμάμαι ερωτευμένος όχι. Σε ένταση, ναι. Ο Ιανουάριος κυρίως ήταν η τελευταία φορά που ένιωσα βαθιά ερωτευμένος. Συναισθήματα παρόμοια πάντα υπάρχουν, όπως η κολακεία ή η γοητευτική αίσθηση ότι αρέσεις, αλλά τον αληθινό έρωτα, που τότε θέλεις τόσα να πεις και τελικά ίσως και να μην πεις τίποτα, τον αποχαιρέτησα τέλος Ιανουαρίου. Σε όλους, όμως, τους δημιουργούς, έτσι και στους συγγραφείς, υπάρχουν αποστάγματα συναισθημάτων πάντα μέσα τους, τα οποία έχουν ανάγκη να εκφραστούν. Τέτοια μπορεί να είναι το αίσθημα της αδικίας, η νοσταλγία, η επιθυμία για ειλικρίνεια στις σχέσεις. Όλα αυτά θα τα δείτε στο «Εκτός Ύλης Reloaded».

Αν σας ζητούσα να διαλέξετε μία φράση από το κείμενο, που να συμπυκνώνει τον πυρήνα του έργου, ποια θα ήταν αυτή, εκτός από το περίφημο και πλέον πασίγνωστο «το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που η αξία του κουστουμιού ξεπερνά την αξία του ανθρώπου που το φορά»;

Νομίζω ότι θα επέλεγα αυτό: «Αλήθεια! Επιτέλους, αλήθεια!» Αυτή η σπαρακτική κραυγή και παράλληλα αδήριτη ανάγκη για ειλικρίνεια στις ανθρώπινες σχέσεις και όπου αυτές μπορούν να φτάσουν: από τα έδρανα του κοινοβουλίου μιας χώρας ή την κρεβατοκάμαρα ενός ζευγαριού μέχρι το τραπεζάκι σε μια κρεπερί, όπου δυο φίλοι τρώνε στο τέλος της βραδινής τους εξόδου. Η αλήθεια κοστίζει αλλά λυτρώνει.

Σας ευχαριστώ θερμά! Σας περιμένουμε στη Θεσσαλονίκη και στο θέατρο Αυλαία από τις 8 Νοεμβρίου.

Κι εγώ σας ευχαριστώ!

Ακολουθήστε μας

https://www.facebook.com/profile.php?id=61552319949886

thessculture.gr

https://www.instagram.com/

Καθώς και κανάλι στο youtube: : https://www.youtube.com/@thessculture-b4p  με ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις αλλά και ποικίλα αφιερώματα.

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Xαίρετε, είμαι ο Ευθύμιος, είμαι φιλόλογος και συντάκτης της πολιτιστικής ιστοσελίδας Thess culture.gr. Aγαπώ πολύ τη μουσική, τις τέχνες, την ανάγνωση και το θέατρο, ενώ συνεντεύξεις μου και κριτικές μου έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον ηλεκτρονικό τύπο. Διαχειρίζομαι παράλληλα τις σελίδες «Ορθογραφία και ορθοέπεια», «Βιβλιοφιλία και βιβλιολογία» και υπήρξα επί πολλά έτη ενεργό μέλος και συντονιστής στις λέσχες ανάγνωσης των βιβλιοθηκών του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου.