TOP

ΥΠΟΤΡΟΦΙΑ “ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ”

ΥΠΟΤΡΟΦΙΑ “ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ”

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ Η ΑΚΡΟΑΣΗ

Η υποτροφία «Ανδρέας Βουτσινάς» αξίας 10.000 Ευρώ δίνεται κάθε χρόνο σε έναν σπουδαστή ο οποίος επιλέγεται ύστερα από ακρόαση. Ο σπουδαστής αυτός παρακολουθεί δωρεάν τα 60 μαθήματα (1440 ώρες) που απαιτούνται για την απόκτηση του τίτλου σπουδών του Θεάτρου των Αλλαγών (ΘτΑ). Η διάρκεια των σπουδών του είναι τριετής. Με την απόκτηση του τίτλου σπουδών, το ΘτΑ καλύπτει όλα του τα έξοδα για να παρακολουθήσει ο σπουδαστής αυτός ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα σχετικό με το θέατρο στο εξωτερικό εφόσον διακριθεί ανάμεσα στους απόφοιτους της χρονιάς εκείνης.

Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να στείλουν ένα βιογραφικό και μια φωτογραφία (ενσωματωμένη στο βιογραφικό πάνω αριστερά) στο email [email protected] μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου και θα τους καλέσουμε για να κλείσουμε ραντεβού για συνέντευξη.


Οι υποψήφιοι πρέπει να είναι πάνω από 18 ετών, μπορεί να έχουν ή να μην έχουν καμία σχέση με το θέατρο, μπορεί να έχουν ή να μην έχουν παρακολουθήσει ποτέ μαθήματα θεάτρου και θα πρέπει να έχουν όρεξη και κέφι για σκληρή δουλειά.


Η ακρόαση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 16.00 – 19.00. Κατά την ακρόαση οι υποψήφιοι θα πρέπει να έχουν ετοιμάσει έναν μονόλογο της αρεσκείας τους από το παγκόσμιο δραματολόγιο (ελληνικό ή ξένο, σύγχρονο ή κλασικό) καθώς επίσης και ένα τραγούδι (ελληνικό ή ξένο). Για περισσότερες πληροφορίες και διευκρινίσεις επικοινωνήστε με το ΘτΑ στα 210 5248251 και 2105246833.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ

Ο Ανδρέας Βουτσινάς γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου του 1932 στο Χαρτούμ Σπούδασε υποκριτική και ενδυματολογία στο Old Vic και στη σχολή Δραματικής Τέχνης και Τραγουδιού του W. Douglas, ενώ φοίτησε και στη σχολή του L.Strassberg. Το 1957 έγινε μέλος του Actors’ Studio. Σκηνοθέτησε περισσότερες από 130 παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου στο Λονδίνο, τον Καναδά, τη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και την Ελλάδα. Συνεργάστηκε με διεθνούς φήμης ηθοποιούς, όπως τους Φέι Ντάναγουεϊ, Γουόρεν Μπίτι, Ανν Μπάνκροφτ, Φανί Αρντάν, Ειρήνη Παππά, κ.ά.

Στη διάρκεια της πορείας του συνεργάστηκε, επίσης, με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, το Εθνικό Θέατρο, την Πειραματική Σκηνή «Τέχνης», το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, το Θεσσαλικό Θέατρο και με πολλούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου.

Στον κινηματογράφο, έπαιξε σε ταινίες των Μελ Μπρουκς, Ζιλ Ντασέν και Λικ Μπεσόν. Η γαλλική κυβέρνηση του απένειμε τον ανώτατο τίτλο τιμής Commandeur des Arts et des Lettres, καθώς και τον τίτλο Chevalier de Merite. Έφυγε στις 8 Ιουνίου του 2010.

ΓΙΑΤΙ ΜΙΑ ΥΠΟΤΡΟΦΙΑ ΜΕ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ

Η πρώτη μου επαφή με τον Βουτσινά ήταν το 1981 στην Θεσσαλονίκη, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Παρακολούθησα τη γενική δοκιμή της παράστασης του έργου του Ζαν Ζιροντού «Η Τρελή του Σαγιώ» σε σκηνοθεσία δική του. Μαγεύτηκα τόσο πολύ που αποφάσισα να εγκαταλείψω την ιατρική και να ασχοληθώ με το θέατρο. Δεν ξέρω τι με μάγεψε περισσότερο… οι ηθοποιοί πάνω στη σκηνή η ο σκηνοθέτης που έδινε οδηγίες από κάτω (και πολύ συχνά από πάνω καθώς του άρεσε πολύ να ανεβαίνει στη σκηνή, ηθοποιός γαρ) εκείνο που ξέρω είναι ότι έχασα τον ύπνο μου και είδα όλες σχεδόν τις παραστάσεις. Κάτι ανάλογο συνέβη και με την «Ελένη» του Ευριπίδη το καλοκαίρι του 1982 σε δική του σκηνοθεσία πάλι. Αφού παρακολούθησα τις γενικές δοκιμές δεν έχασα παράσταση όλο το καλοκαίρι στην περιοδεία. Μπήκα στην δραματική σχολή του Κ.Θ.Β.Ε. το 1983 και τον συνάντησα πάλι, σαν δάσκαλό μου αυτή τη φορά όταν ύστερα από ένα σεμινάριό του που παρακολούθησα στη σχολή, με πήρε να παίξω στην παράσταση του έργου του Κ.Χιγγινς «Χάρολντ και Μώντ» που ετοίμαζε.

Μου άλλαξε τα μυαλά.

Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα στο θέατρο αν δε σκεφτόμουν πρώτα πως θα το έβλεπε ο Βουτσινάς. Αργότερα με πήρε να παίξω στο Εθνικό Θέατρο στην παράσταση του έργου του Άλαν Μπένετ « Η τρέλα του Βασιλιά Γεωργίου ΙΙΙ». Μια ωραία φιλία αναπτύχθηκε μεταξύ μας μέχρι που έφυγα στην Αμερική με δική του συστατική επιστολή. Εκεί, σημαντικοί άνθρωποι του θεάτρου όπως η Ούτα Χάγκεν, ο Άρθουρ Πεν, η Εστέλλα Παρσονς για να αναφέρω μόνο μερικούς, μου έλεγαν με θαυμασμό για τον μεγάλο δάσκαλο « Έχεις δουλέψει με τον Βουτσινά! Τότε γιατί ήρθες εδώ; Δεν έχεις να μάθεις τίποτα από μας. Εμείς έχουμε να μάθουμε απ’ αυτόν!» Μετά χαθήκαμε.

Όταν ξαφνικά, βρέθηκα πέρυσι στη σχολή του στην Θεσσαλονίκη για να δώσω ένα σεμινάριο. Ήρθε και το παρακολούθησε όλο! Όταν έφευγε μου είπε: «Βρήκες τον δρόμο σου!» Δεν τον ξαναείδα από τότε. Όταν έμαθα πριν από δύο μήνες ότι έφυγε για πάντα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να κάνω κάτι γι αυτόν. Μια υποτροφία με τ’ όνομά του ήταν το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω για να του πω ένα μεγάλο: Ευχαριστώ!

Ευδόκιμος Τσολακίδης, Σεπτέμβριος 2010