PERSONAL ART EXHIBITION BY KERTIS BEN KARMATZ

13 April 2022

422

Προσωπική έκθεση τέχνης του ΚΕΡΤΙΣ ΜΠΕΝ ΚΑΡΜΑΤΖ
«ΑΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΧΡΩΜΑ»
(Έργα σε ξύλο και ύφασμα)
Την εποχή της πανδημίας και του εγκλεισμού, όλοι μας, σίγουρα αποκτήσαμε μία διαφορετική οικειότητα με τα άψυχα αντικείμενα και με το άγγιγμά τους σ’ αυτά! Το αίσθημα που εκπέμπουν τα αντικείμενα είναι διαχρονικό και γεμάτο στοργή! Τα έργα του ΚΑΡΜΑΤΖ είναι μία σύνθεση οκτώ χρωμάτων, εκ των οποίων τα επτά έχουν την ίδια φωτεινότητα!
Ο Κάρματζ παντρεύοντας της τέχνη της ξυλουργικής και της ραπτικής, ανατρέχει στην θεωρία του χρώματος του Joseph Albers. Συνθέτει μια αισθητική, η οποία, δομείται από συγκεκριμένα χρώματα ως αφετηρία. Έπειτα τα αναμιγνύει σε διαφορετικά σχήματα με διαφορετικές υφές. Έτσι δημιουργείται μια οπτική ανατροπή στη σχέση σχήματος χρώματος. Ο επισκέπτης δηλαδή, αντί να επικεντρώνει την προσοχή του πρώτα στο σχήμα, την μετατοπίζει στο χρώμα. Το αντικείμενο παίρνει σχήμα μέσου του χρώματος το οποίο προτρέπει τον επισκέπτη να νιώσει την υφή του και να το αγγίξει!

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Βοστώνη των ΗΠΑ και από το 1994 κατοικεί μόνιμα στην Αθήνα.
Σπούδασε μάρκετινγκ, συντήρηση ξύλινων έργων εσωτερικών εγκαταστάσεων, σχέδιο μέσω υπολογιστή και υψηλή ραπτική.
Την αγάπη του για το ξύλο την απέκτησε την εποχή των σπουδών του. Εμπνεύστηκε από παλαιά έπιπλα και από την εμπειρία του ως εργαζόμενος σε οικοδομές.
Προσεγγίζει την δουλειά του σαν ένα πάντρεμα της τέχνης της ραπτικής και της ξυλουργικής.
Από την εμπειρία του ως τεχνίτης ανακάλυψε την σημαντικότητα και την επίδραση των χρωμάτων. Επηρεάστηκε από τη «θεωρία του χρώματος» του Γιόζεφ Άλμπερς (Josef Albers) και τη σχολή Bauhaus.
Στην έκθεση συμμετέχει και ο Κωνσταντίνος Ματσούκας με ζωγραφισμένα υφάσματα, τα οποία ο Κ. Μ. Κάρματζ ενσωματώνει στα δικά του έργα.
Κάτι σαν παραμύθι (λόγια του καλλιτέχνη):
Γεννήθηκα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και συχνά ερχόμασταν οικογενειακώς στην Ελλαδα.Ήταν μεγάλη μου χαρά να μένω με την θεία μου την Αθανασία. Όλα στη Λάμια, μου φαίνονταν διαφορετικά και καινούργια, σαν μικρό παιδάκι 5 ετών.

Ο θείος μου ήταν οικοδόμος και τον έβλεπα να μαστορεύει στο σπίτι. Η θεία έπλεκε με βελονάκι και εκεί είχα την πρώτη μου έκθεση στα υφάσματα και την ραπτική. Έπλεκε τα σεμέν για τα τραπεζάκια της εποχής και το μπαούλο μου για το γάμο. Με έβαζε να κρατάω τις κλωστές Πεταλούδα με τις δυο παλάμες για να τυλίξει τη κλωστή σε κουβάρι. Στην τηλεόραση είδα μια ανέμη να κάνει αυτή την δουλειά.
Ήταν πολύ βαρετό για μένα, να καθίσω σε ένα μέρος για να κάνω αυτή τη δουλειά για ώρα.

Θυμάμαι ότι με τα σπαστά Ελληνικά μου, ζήτησα ένα σφυρί για να της φτιάξω κάτι που ήθελα, χωρίς να ξέρω πως λέγεται. Εκείνη μου είπε ότι είμαι μικρός να παίζω με σφυρί για να μην χτυπήσω . Εγώ πήγα σε ένα εγκαταλειμμένο πλυσταριό και με ένα σκουριασμένο πριόνι (που δεν της το είπα ότι υπήρχε) και με καρφιά στραβά και σκουριασμένα και με κάτι λαμαρίνες, χρησιμοποιώντας κοτρόνες για σφυρί, έκανα μια λειτουργική ανέμη με τα φτωχά υλικά που υπήρχαν και με πολύ πείσμα. Έγινα ο ήρωας της θείας μου και σφυρηλατήθηκε η σχέση μου με της κατασκευές και την ραπτική. Έτσι είχα την ευκαιρία να δημιουργήσω, αλλά είχα και τον τρόπο να διοχετεύω όλη την ενέργειά μου, σαν υπερκινητικό παιδί.

Αργότερα είχα και μια έλξη με τα παλιά και παρατημένα ξυλά και έπιπλα στην επαρχία και για αυτό ασχολήθηκα με αυτά στην Αμερική . Η αναπαλαίωση και η συντήρηση είχε μια γοητεία από τότε για μένα ώσπου πήγα σε μια σχολή στη Βοστώνη για συντήρηση και αναπαλαίωση εσωτερικών εγκαταστάσεων (κουφώματα και έπιπλα). Εκεί όμως το μάθημα της ταπετσαρίας ήταν πάντα γεμάτο και αφού δεν έβρισκα θέση, κατέληξα να κάνω το μάθημα υψηλής ραπτικής με αποτέλεσμα να φτιάχνω το μπούστο αντί να καλύπτω καναπέδες και καρέκλες.
Επειδή ζω στην Ελλάδα προσπαθώ πάντα να γεφυρώσω την νεότερη αμερικάνικη αισθητική με ελληνικά ερεθίσματα και επιρροές!

H MegArt Gallery και ο καλλιτέχνης Kertis Ben Karmatz, σας προσκαλούμε στην έκθεση ΑΓΓΙΖΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΡΩΜΑ στις 02/05/2022 και ώρα 19:00.

Διάρκεια έκθεσης :Από 02/05/2022 εώς 12/05/2022

Οργάνωση, Επιμέλεια : Kertis Ben Karmatz

Συνδημιουργός : Κωνσταντίνος Ματσούκας

Καλλιτεχνική διεύθυνση : Δήμος Παγουλάτος & Μαρία Ρηγάτου

Επικοινωνία, Social Media & ArtMagazino102 : Μιχάλης Τσαντές, Νίκος Σουσάι & Χρήστος Μιχαηλίδης

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ

Κασομούλη 102 Σταθμός μετρό Άγιος Ιωάννης

ΧΑΡΤΗΣ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

e-mail : [email protected]

Website : MegArt Gallery

Facebook

Τηλ: 211 1821187 – 6983441715

Personal Art Exhibition by KERTIS BEN KARMATZ
“TOUCH THE COLOR”
(Works of art in wood and fabric)
In this time of pandemic and incarceration, we all certainly acquired a different intimacy with inanimate objects and touching them! The feeling that objects emit is timeless and full of affection! Karmatz’s works are a composition of eight colours, seven of which have the same brightness!
By combining the art of carpentry and sewing, Karmatz draws on Joseph Albers’ theory of colour. He composed an aesthetic, which is structured by specific colours as a starting point. He then mixes them into different shapes with different textures. This creates a visual inversion in relation between shape and colour. Basically, instead of focusing attention on the shape first, the viewer shifts it to the colour. The object takes shape through the colour which encourages the viewer to feel its texture and touch it!

Biography

Karmatz was born in Boston, USA and since 1994 he has resided permanently in Athens, Greece.
He studied marketing, interior woodwork preservation, computer-aided design and haute couture.
His love for wood was acquired during his studies. He was inspired by old furniture and his experience as a construction worker.
He approaches his work as a fusion of the art of sewing and carpentry.
From his experience as a craftsman he discovered the importance and impact of colours. He was influenced by Josef Albers’ “colour theory” and the Bauhaus school.
Konstantinos Matsoukas also participates in the exhibition with painted fabrics, which K.M. Karmatz incorporates into his own works.
Something like a fairy tale (words of the artist):
I was born in the United States of America and we would often come to Greece as a family. It was a great pleasure for me to live with my aunt Athanasia. Everything in Lamia seemed different and new to me, like a little 5 year old child.

My uncle was a construction worker and I used to see him tinkering around the house. My aunt would crochet and it was then and there that I had my first exposure to textiles and sewing. She knitted doilies for the tables and my hope chest for the wedding. She had me hold the butterfly threads with both palms to wrap the thread into a ball. On the TV I saw a yarn winder doing this job.
It was very boring for me to sit in one place to do this job for a long time.

I remember in my broken Greek, I asked for a hammer to make her something I wanted, not knowing what it was called. She told me that I was too young to play with a hammer and that i might hurt myself . I went to an abandoned laundry room and with a rusty saw (which I didn’t tell her existed), some rusty, crooked nails and sheet metal, using large rocks as a hammer, I made a functional yarn winder with the poor materials i had available and with a lot of stubbornness. I became my aunt’s hero and forged my relationship with construction and sewing. This gave me the opportunity to create, but also gave me a way to channel all my energy as a hyperactive child.

Later I also had an attraction to old and discarded wood and furniture in the country and that’s why I got involved with it in America. Restoration and conservation was so fascinating to me that I went to a school in Boston for interior conservation and restoration (frames and furniture). But there the upholstery class was always full and since I couldn’t find a seat, I ended up taking the haute couture class, which resulted in me doing the bodice instead of upholstering couches and chairs.
Since I live in Greece I always try to bridge the newer American aesthetic with Greek impulses and influences!