ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ “ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ” ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ

Κριτική: Ευθύμιος Ιωαννίδης

Eίναι καθολικά αποδεκτό ότι η πρωτόγνωρη συνθήκη της πανδημίας επηρέασε ποικιλοτρόπως τη ζωή μας, τις αντιλήψεις μας, την καθημερινότητά μας. Δοκιμάστηκαν οι αντοχές μας, η υπομονή μας, η υπακοή και η συμμόρφωσή μας στην καθεστηκυία τάξη. Πρόκειται αναμφίβολα για μια πρωτόγνωρη συνθήκη η οποία μπορεί να γίνει αντικείμενο μελέτης από ειδικούς ψυχικής υγείας, κοινωνιολόγους, πολιτικούς επιστήμονες και αναμφίλεκτα από συγγραφείς. Οι τελευταίοι δε, μπορύν να δρέψουν πλούσιο υλικό το οποίο θα αξιοποιήσουν αναλόγως. Ένας από αυτούς είναι ο Γιώργος Οικονομίδης, ο οποίος με το πηγαίο ταλέντο που τον διακρίνει, αξιοποίησε δραματουργικά την πραγματικότητα που βιώσαμε και βιώνουμε, χαριτώνοντάς μας το έργο «Μετάλλαξη».

Το έργο

Πιο συγκεκριμένα μέσα απο έντεκα ιστορίες, σε μία χώρα που έχει υποφέρει πολλά δεινά τα τελευταία χρόνια, ο Γιώργος Οικονομίδης με τη συνδρομή της θεατρικής ομάδας «ΜΑΛΛΙΑ ΚΟΥΒΑΡΙΑ», επιχειρεί να ρίξει ζείδωρο, εντούτοις ιλαρό φως στις γραμμές που διαχωρίζουν την προσωπική από την κοινή λογική, τη θρησκοληψία από το γνήσιο θρησκευτικό αίσθημα, την ελευθερία από την αναρχία, γραμμές που δεν είναι πλέον ευδιάκριτες! Ως εκ τούτου, με την επιθεώρηση »ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ» επιχειρεί να απαντήσει σε όλα αυτά τα ερωτήματα μέσα από έντεκα ιστορίες που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα και καταγράφουν αλλαγές στον τρόπο σκέψης και στην ψυχοσύνθεση μας ξεκινώντας λίγο πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας και εξακολουθούν να υφίστανται μέχρι σήμερα.

Ο Γιώργος Οικονομίδης με την επιθεώρηση «Μετάλλαξη» επιχειρεί μια καταβύθιση στο συλλογικό μας ασύνειδητο, σε όσες στερεοτυπικές αντιλήψεις φέρουμε τις οποίες έχουμε εν πολλοίς εκλογικεύσει και συνεπίκουρα απωθήσει, προβάλλοντάς τες αφειδώλευτα στους άλλους. Το κείμενό του είναι εύστοχο, με αξιοθαύμαστη συνοχή και συνεκτικότητα, ενώ η ομάδα ΜΑΛΛΙΑ ΚΟΥΒΑΡΙΑ κατόρθωσε να αναδείξει όλες τις αδιόρατες πτυχές του. Παράλληλα, η σκηνοθετική επιλογή του Δημήτρη Βασιλειάδη είναι σαφής: αντιμετωπίζει το έργο ως «λαϊκή κωμωδία» η οποία προκαλεί πηγαίο γέλιο με απώτερο σκοπό να περάσει πιο άμεσα το βαθύτερο ανθρωπογνωστικό μήνυμα του έργου. Το έργο συνεπώς όπως το καθοδηγεί ο ταλαχτούχος υπηρέτης του θεάτρου μας  προσιδιάζει σε μια ευχάριστη συνθήκη, δίχως φτήνιες, με αναντίλεκτα υψηλό επίπεδο ερμηνευτών. Είναι ένα αποτέλεσμα χάρμα ιδέσθαι, αντάξιο των προσδοκιών των θεατών. Ο ευφυής σκηνοθέτης μας χαρίτωσε με μια παράσταση με συνοχή γραμμής και συνέπεια ύφους, με μεγάλες αρετές, η οποία δείχνει προς τα πού πρέπει να κινηθεί η σύγχρονη σκηνική έρευνα για την επιθεώρηση.

Η παράσταση

Μέσα λοιπόν σε μια σκηνική λιτότητα, καλαίσθητα κοστούμια σε επιμέλεια της Άννας Καλαϊτζίδου που σημειολογικά παραπέμπουν στον ρόλο τους, άπαντες οι ερμηνευτες με αισθητική πυκνότητα και ουσιαστική θεατρικότητα, δίχως περίσσιες διογκώσεις, συναίσθηση του σκηνικού χρόνου και κώδικες με ιδιαίτερο φορτίο, ολοκλήρωσαν έναν εναλλακτικό τρόπο προσέγγισης της πραγματικότητας της πανδημίας, ιδωμένης μέσα από έννοιες όπως μουσικότητα, καθαρότητα, ιλαρή κομβικότητα.

 Οι διακριτικές φωτιστικές επιλογές του Κυριάκου Αλεξιάδη φώτισαν με δεινότητα ακόμη και τις λιγότερο ευανάγνωστες πτυχές του έργου, σε συνδυασμό με τους ατμοσφαιρικούς ήχους που επιμελήθηκαν οι Γιώργος Οικονομίδης, Αστέρης Τσαλίκης, η Μέλα Γεροφώτη και ο Αλέξανδρος Τζοβάνης συνέβαλαν τα μέγιστα σε ένα απόλυτα εναρμονισμένο, κλιμακούμενο ηχόχρωμα επί σκηνής. Η κίνηση από την άλλη σε διδασκαλία του Δημήτρη Βασιλειάδη ήταν ευθύβολη, υπαινικτική, καθαρτική, γκροτέσκα σε απόλυτη συμφωνία με τη σκηνοθετική οπτική του έργου.

Οι ερμηνείες

Οι ηθοποιοί, με ανεπαίσθητες διαφοροποιήσεις, κυρίως ως προς τις φωνητικές τους δυνατότητες, αποδείχθηκαν ισόπαλοι συναγωνιστές. Έτσι, οι Δημήτρης Βασιλειάδης, Μέλα Γεροφώτη, Βάλια Γκαγκάτση, Στέφανος Δημόπουλος, Παναγιώτης Καβαλιεράκης, Γιώργος Καλπακίδης, Νατάσα Κοψαχείλη, Μαρία Σεμερτζίδου, Γιώργος Οικονομίδης, Τατιάνα Οικονόμου και η Μαίρη Χαρπαντίδου υποστήριξαν έξοχα το κείμενο. Ξεχωρισαν το δίχως άλλο ο Αλέξανδρος Τζοβάνης με αρωγό του την πολύ καλή του άρθρωση, την άριστη φυσική του κατάσταση και το μουσικό ταλέντο του που ξεχειλίζει, ξεδίπλωσε επί σκηνής με αξιοθαύμαστη φυσικότητα τους ρόλους που καλείται να υποδυθεί. Στο ίδιο μήκος και ο Δημήτρης Βασιλειάδης ανταποκρίθηκε πλήρως υφολογικά στους ρόλους του. Από τις γυναικείες ερμηνείες ξέχωρισαν η Μέλα Γεροφώτη και η Μαίρη Χαρμπαντίδου.

Συμπερασματικά, στο σύνολο της η παράσταση είναι άρτια δομημένη, με σαφή προσανατολισμό, και με δημιουργικά στοχαστική διάθεση απέναντι στο κείμενο. Είναι μια παράσταση που θα πρέπει να δει κανείς. Έτσι, λοιπόν, αφεθήκαμε στην ιστορία, και τα συναισθήματα που αυτή μας δημιούργησε, σε ένα ιλαρό δούναι και λαβείν με το θίασο, μέχρι τη στιγμή της αριστοτέλειας κάθαρσης. Θεωρώ πως το σκηνοθετικό σχέδιο γενικότερα απέδωσε καρπούς, καθώς το άρωμα της επιθεώρησης αποτυπώθηκε σε κάθε στιγμή και με κάθε τρόπο, εκπληρώνοντας τις ψυχογραφικές σκηνοθετικές επιδιώξεις, με ελατήρια μια γνήσια κλασική οπτική, αφήνοντάς μας να χαθούμε στην απόλαυση ενός απολαυστικού ταξιδιού αισθήσεων και συναισθημάτων.

Κριτική :Ευθύμιος Ιωαννίδης

Xαίρετε, είμαι ο Ευθύμιος, είμαι φιλόλογος και συντάκτης της πολιτιστικής ιστοσελίδας Thess culture.gr. Aγαπώ πολύ τη μουσική, τις τέχνες, την ανάγνωση και το θέατρο, ενώ συνεντεύξεις μου και κριτικές μου έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον ηλεκτρονικό τύπο. Διαχειρίζομαι παράλληλα τις σελίδες «Ορθογραφία και ορθοέπεια», «Βιβλιοφιλία και βιβλιολογία» και υπήρξα επί πολλά έτη ενεργό μέλος και συντονιστής στις λέσχες ανάγνωσης των βιβλιοθηκών του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου.