ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ 2021

Άρθρο:Ανδριάνα-Άννα Τσιότσιου

Η Άνοιξη έχει μπει για τα καλά. Οι αμυγδαλιές άρχισαν να ανθίζουν και η μυρωδιά στην ατμόσφαιρα έχει αλλάξει. Εμείς, από την άλλη, είμαστε ακόμα έγκλειστοι. Μια πανδημία που δεν λέει να καταλαγιάσει, συνεχή κλιμάκωση των κρουσμάτων, οι συναθροίσεις –και κυρίως οι αγκαλιές- απαγορεύονται και η ζωή μοιάζει να έχει μπει σε αναστολή. Εμβολιασμοί από πολλές διαφορετικές εταιρείες γιατί ακόμα και η περίθαλψη οφείλει να υπακούει στους κανόνες της αγοράς. Στον νου μου έρχεται ο σατιρικός πλην τραγελαφικός στίχος ενός αγαπημένου: «[…] Ίσως μια μέρα, στρυμωγμένοι στα μπαράκια να παρτάρουμε και κανείς στο τέλος να μην μολυνθεί».[1] Μέσα σε όλα αυτά, την εποχή που όλα ανθίζουν, οι έρωτες, που τόσο πολύ έχουν απασχολήσει τη θεατρική λογοτεχνία, μένουν άστεγοι.

Σε αυτό το κλίμα, με συνεχόμενες απαγορεύσεις και μέτρα προστασίας, με μία τουριστική σεζόν που πρόκειται να ξεκινήσει σε δύο μήνες και μία μεγάλη αβεβαιότητα για το τι μέλει γενέσθαι, το θέατρο, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, γιορτάζει την παγκόσμια ημέρα του με ερμητικά κλειστές τις θεατρικές αίθουσες.

Άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου και ο χώρος του θεάτρου, παγκοσμίως, δεινοπάθησε τον τελευταίο χρόνο. Οι εργαζόμενοί του για καιρό έμειναν όχι απλά χωρίς δουλειά αλλά και χωρίς έσοδα. Είδαμε κατά καιρούς πολλές κινητοποιήσεις από καλλιτέχνες στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αμερική και φυσικά και την Ελλάδα. Το κίνημα support art workers πήρε τεράστιες διαστάσεις. Η τέχνη της ζωντανής παράστασης, με κλειστές τις αίθουσες, έχασε ένα κομμάτι από το νόημά της που θέλει τουλάχιστον έναν θεατή να κάθεται στο κοίλον για να επιτευχθεί ο σκοπός του ζωντανού θεάματος. Άλλωστε, το θέατρο, είναι η τέχνη της στιγμής και μετά το πέρας της παράστασης, αυτό που μένει είναι μια τέχνη διαφορετική.[2] Ως λύση σε αυτή την κατάσταση βρέθηκαν οι διαδικτυακές παραστάσεις που αν μη τι άλλο, μας έδωσαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε θιάσους που ούτε ονειρευόμασταν. Όμως, σε αυτή την περίπτωση, δεν χάνεται άλλο ένα στοιχείο του θεάτρου; Εκείνο του ζωντανού δρώμενου; Παρακολουθώντας μια διαδικτυακή παράσταση, μπορούμε να σχολιάσουμε δυνατά, να μιλήσουμε στο τηλέφωνο ακόμα και να πατήσουμε pause και να σηκωθούμε από τον καναπέ του σπιτιού μας για να κάνουμε ένα τσιγάρο.

Για άλλη μία φορά, η παγκόσμια ημέρα του θεάτρου που καθιερώθηκε από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου το 1961, δεν θα γιορταστεί με θεατρικά δρώμενα και παραστάσεις[3]. Δεν θα ακουστεί μέσα σε θεατρικούς χώρους το μήνυμα που «παραδοσιακά» γράφεται από μία προσωπικότητα του θεάτρου για τον εορτασμό αυτής της ημέρας.

Φέτος, το μήνυμα φέρει την υπογραφή της Αγγλίδας ηθοποιού Έλεν Μίρεν. Όπως ήταν αναμενόμενο, μιλάει για τη γενικότερη δύσκολη κατάσταση που διανύει το θέατρο αυτήν την εποχή κάνοντας μια διακριτική αναφορά όχι μόνο στο επισφαλές επάγγελμα του ηθοποιού αλλά στο πόσο πιο αβέβαιο γίνεται για τις γυναίκες.[4] Θέλοντας να δώσει κουράγιο τόσο στους εργαζόμενους στον χώρο του θεάτρου όσο και στο κοινό, καταλήγει στην ελπιδοφόρα φράση «η πανέμορφη κουλτούρα του θεάτρου, θα ζει όσο παραμένουμε εδώ».[5]

Ας κρατήσουμε λοιπόν αυτή την τελευταία αισιόδοξη πρόταση και ας αγκαλιάσουμε και πάλι το θέατρο, που έχει τόση ανάγκη να πιστέψουμε ξανά σε αυτό, όταν θα επιστρέψουμε και πάλι στις αίθουσες.

[1]Τζιμ Μπανάνας, (2020), [https://www.facebook.com/100003147847310/videos/2846258032155764].

[2]Αναφέρομαι στην τέχνη της κριτικής.

[3][https://www.sansimera.gr/worldays/12], [ανάκτηση: 26/3/2021].

[4]Ας μου επιτραπεί η συμπλήρωση πως γίνεται αβέβαιο για όλων των ειδών τις θυληκότητες.

[5]Έλεν Μίρεν, (2021), «Αδημονώ», μτφ.: Γιόλα Κλείτου, [https://www.koutipandoras.gr/article/adimono-minyma-tis-elen-miren-gia-tin-pagkosmia-imera-theatroy] [ανάκτηση: 26/3/2021].

Άρθρο:Ανδριάνα-Άννα Τσιότσιου

Ονομάζομαι Ανδριάνα-Άννα Τσιότσιου και είμαι απόφοιτη του Τμήματος Θεάτρου του Α.Π.Θ με ειδίκευση στη Δραματολογία Παραστασιολογία. Σπουδάζω στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Δημοσιογραφίας του Πολιτισμού και των Τεχνών, στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. Παράλληλα με το θέατρο, ασχολούμαι ερασιτεχνικά με τη μουσική, από μικρή ηλικία παίζω βιολοντσέλο και με τον χορό.