LJILJANA JARIC SEBEK/ΛΙΛΙΑΝΑ ΓΙΑΡΙΤΣ ΣΕΜΠΕΚ: ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΦΟΒΟΥΣ, ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ, ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ «ΚΑΤΩΤΕΡΟΙ ΘΕΟΙ»
Συνέντευξη:Αγγελική Κερπιτσοπούλου
Η Λιλιάνα αποφοίτησε το 1985 από την Τμήμα Καλών Τεχνών στο Βελιγράδι , έχοντας καθηγητές της τήν Μίλιτσα Στεβάνοβιτς και Ραντένκο Μίσεβιτς.
Είναι μέλος τής ULUS ( Σύνδεσμος Καλλιτεχνών Σερβίας).
18 ατομικές εκθέσεις
27 ομαδικές εκθέσεις
Εχει λάβει μέρος σε καλλιτεχνικά συμπόσια και το 2003 επιλέγεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, να αντιπροσωπεύσει την Σερβία στην Cite International des Arts στο Παρίσι
Εργα της εκθέτονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
Σπουδάσατε καλές τέχνες στο Βελιγράδι και εδώ και χρόνια δουλεύετε στην Θεσσαλονίκη. Πόσα κοινά και πόσες αντιθέσεις βρήκατε στην καλλιτεχνική ζωή αυτών των διαφορετικών τόπων και πως επηρέασε αυτό το έργο σας;
Υπάρχουν ομοιότητες και αντιθέσεις, φυσικά, αλλά η ζωή και το έργο κάθε καλλιτέχνη είναι μια προσωπική ιστορία. Στο Βελιγράδι, για παράδειγμα, γκαλερί που επιλέγονται σε συνέδρια του Υπουργείου Πολιτισμού, λαμβάνουν οικονομική ενίσχυση για το υποβαλλόμενο ετήσιο πρόγραμμα εκθέσεων. Οι καλλιτέχνες μπορούν επίσης να λάβουν υποστήριξη για τα έργα τους, η οποία αντανακλά την ποιότητα των εκθέσεων. Στην Ελλάδα από την άλλη, η αγορά της τέχνης είναι πιο εδραιωμένη και αναπτυγμένη. Ιδανική κατάσταση για κάθε καλλιτέχνη, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να είναι να ζει και να εργάζεται σε διάφορα μέρη, να είναι «νομάδας τέχνης».
Στα έργα σας παρατηρείται η συνύπαρξη μιας παιδικής αφέλειας με μιας συγκλονιστικής ενήλικης ωριμότητας. Πως παντρεύετε αυτά τα δυο αντιθετικά στοιχεία;
Είναι εύκολο να βρεις και τις δύο πτυχές μέσα στον εαυτό σου: την κατάσταση του παιχνιδιού και την μετουσίωση των εμπειριών. Δεν με μπερδεύει. Οι επαγγελματικές γνώσεις και τα χρόνια εργασίας δίνουν σε κάποιον την ελευθερία να χρησιμοποιεί υλικά, ιδέες ή καλλιτεχνικά μέσα χωρίς προκαταλήψεις και περιορισμούς κριτικής. Παρατήρηση, παιχνίδι, χειραγώγηση ορατών στοιχείων, μάθηση, αμφιβολία, υπομονή και λήθη… αυτό είναι όλο.
Τα χρώματα είναι έντονα, σχεδόν ξεπηδούν έξω από την εικόνα, δίνουν ένα στοιχείο έντονης ορμητικότητας. Γιατί αυτή η επιλογή;
Δεν είναι τόσο θέμα επιλογής όσο ο τρόπος κατασκευής. Ο τρόπος που υπάρχει κανείς στη ζωή, στο χαρτί, στον καμβά. Καθορίζεται από την προσωπικότητα, τις επαγγελματικές επιρροές και τις εμπειρίες. Λατρεύω τα χρώματα, τα νιώθω, είναι σαγηνευτικά. Το σχέδιο (γραμμή) είναι διαφορετικό: πιο γρήγορο στην εύρεση, χωρίς πολύ δισταγμό, παρορμητικό, πλούσιο σε δυνατότητες. Είναι ο χτύπος της καρδιάς κάποιου. Η γραμμή ζωής στην παλάμη σας. Χρησιμοποιώ την ένταση και τη λεπτή ευαισθησία με την ίδια οικειότητα.
Διανύουμε μια εποχή αλλαγών και διαρκών μεταβάσεων. Πως έχει επηρεάσει αυτό την τέχνη σας;
Ήταν μια απογοητευτική περίοδος: μάθαμε να ζούμε με φόβους, περιορισμούς, μάθαμε να είμαστε «κατώτεροι Θεοί». Όμως, ήταν μια ευκαιρία να επικεντρωθώ σε πράγματα που δεν έκανα πριν. Προσκλήθηκα να συμμετάσχω σε μια ομαδική έκθεση στο Βελιγράδι με τίτλο “View from my Window” και φωτογράφισα τα στάδια κατασκευής ενός κτιρίου κατά τη διάρκεια ενός έτους. Πέντε από αυτά (100×70 εκ.) τυπώθηκαν σε διαφανές φύλλο, το ένα πίσω από το άλλο για να δημιουργηθεί ένα κομμάτι με 5 στρώσεις που μπορούσες να δεις μέσα και να φωτίσεις πίσω τους. Ο τίτλος είναι «Σε αναζήτηση σπιτιού». Άρα, όλα είναι μια ημιτελής κατασκευή.
Βασικό στοιχείο που αποπνέει από τα έργα σας είναι αυτό της ομορφιάς. Τα έργα σας είναι όμορφα. Τι ρόλο παίζει η αισθητική για εσάς;
Δεν θα το έλεγα όμορφο. Δεν βρίσκω απαντήσεις από άποψη αισθητικής. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να αναγνωρίσω τις αλληλεπιδράσεις σε όλα τα ορατά, την αυθεντικότητα και την ορισμένη αρμονία μεταξύ διαφορετικών στοιχείων. Ίσως περιγράψω απλώς την ομορφιά;
Είναι η Ελλάδα το 2022 ένας τόπος δημιουργίας και έμπνευσης ή έχει παρακμάσει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια;
Δεν έχω πλήρη εικόνα της παραγωγής τέχνης, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει περισσότερη δημιουργική θετική ενέργεια τριγύρω. Αυτό θα αντικατοπτρίζεται σε αυτό που βλέπουμε τα επόμενα χρόνια. Θα ήθελα να δω περισσότερους νέους καλλιτέχνες γιατί συνήθως έχουν φρέσκια προοπτική και τρόπους σκέψης.
Τι να περιμένουμε καλλιτεχνικά από εσάς στο κοντινό μέλλον;
Μια επερχόμενη έκθεση σχεδίων και εγκατάστασης στην γκαλερί Λόλα Νικολάου τον Οκτώβριο και συμμετοχή με τέσσερις πίνακες στην ART THESSALONIKI τον Νοέμβριο. Αυτό το υλικό είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς των τελευταίων ετών.
LJILJANA JARIC SEBEK/ΛΙΛΙΑΝΑΓΙΑΡΙΤΣΣΕΜΠΕΚ: WE LEARN TO LIVE WITH FEARS, RESTRICTIONS, WE LEARN TO BE ‘’ LESSER GODS’’
Ljiljana graduated in 1985 from the Faculty of Fine Arts in Belgrade, Serbia, having studied under Professors Milica Stevanovic and Radenko Misevic .
She is a member of ULUS ( Association of Artists of Serbia) .
18 solo exhibitions
27 group exhibitions
She has also participated in art symposiums and was the Serbian artist selected in 2003 to be resident at Cite International des Arts in Paris, France.
Ljiljana’s works are part of public and private collections.
You studied fine arts in Belgrade and you have been working in Thessaloniki for several years now. Have you found many similarities or/and contrasts in the artistic life of these two different cities and how did this affect your work?
There are similarities and contrasts, of course, but life and work of every artist is an individual story. In Belgrade, for example, galeries selected in concours of Ministry of Culture, get financial support for submitted annual program of exhibitions. Artists can also get supported for their projects. It reflects on quality of exhibitions. In Greece on the other hand, the art market is more established and developed. Ideal situation for any artist, in my opinion, could be to live and work in various places, to be an “art nomad”.
At your work appears a childlike naivety that coexists with a staggering “adult” maturity. How do you marry those two very contrasting elements?
It’s easy to find both aspects within self: state of play and sublimation of experiences. It does not confuse me. Professional knowledge and years of work gives one the freedom to use materials, ideas, or artistic means without prejudice and judgemental restrictions. Observing, playing, manipulating visible elements, learning, doubting, enduring and forgetting….that’s all.
The colours you use are intense, they almost come to life, they almost jump out of the picture, and they add an element of ferocity to your work! Why did you make that choice?
It’s not so much a matter of choice as the way one is built. The way one exists in life, on paper, on canvas.
It is determined by personality, professional influences and experiences.
I love colors, i feel them, they are seductive. Drawing (line) is different: faster to find, without much hesitation, impulsive, rich in possibility. It is one’s heart-beat. The life-line on your palm. I use intensity and delicate sensitivity with equal intimacy.
We live in a time of great change and constant transition, how has this affected your work?
It was a frustrating period: we learn to live with fears, restrictions, we learn to be “lesser Gods”. But, it was an opportunity to focus on things i did not before. I was invited to participate in a group exhibition in Belgrade titled “View from my Window” and i photographed the stages of construction of a building during one year. Five of them (100x70cm) were printed on transparent foil, one behind another to create one piece with 5 layers you could see through and light behind them. The title is “In a Search for Home”. So, everything is an unfinished construction.
An important aspect of your work is beauty. Your art is beautiful. Are aesthetics important to you?
I would not call it beautiful. I do not find answers in term of aesthetics. What i am trying to do is to recognize interactions in all visible, authenticity and certain harmony between different elements. Maybe i just describe beauty ?
Is Greece of 2022 a place of creation and inspiration or has there been a decline compared to previous years?
I don’t have a full picture of art production, but i believe that there is more creative positive energy around. That will reflect in what we see in years to come. I would like to see more young artists because they usually have a fresh perspective and ways of thinking.
What should we expect from your work in the near future?
An upcoming exhibition of drawings and installation in Lola Nikolaou Gallery in October and participation with four paintings in ART THESSALONIKI in November. This material is the result of the last few years of work.
LJILJANA JARIC SEBEK
Ljiljana graduated in 1985 from the Faculty of Fine Arts in Belgrade, Serbia, having studied under Professors Milica Stevanovic and Radenko Misevic .
She is a member of ULUS ( Association of Artists of Serbia) .
- 18 solo exhibitions
- 27 group exhibitions
She has also participated in art symposiums and was the Serbian artist selected in 2003 to be resident at Cite International des Arts in Paris, France.
Ljiljana’s works are part of public and private collections.
ΛΙΛΙΑΝΑ ΓΙΑΡΙΤΣ ΣΕΜΠΕΚ
Η Λίλιανα αποφοίτησε το 1985 από την Τμήμα Καλών Τεχνών στο Βελιγράδι , έχοντας καθηγητές της τήν Μίλιτσα Στεβάνοβιτς και Ραντένκο Μίσεβιτς.
Είναι μέλος τής ULUS ( Σύνδεσμος Καλλιτεχνών Σερβίας).
- 18 ατομικές εκθέσεις
- 27 ομαδικές εκθέσεις
Έχει λάβει μέρος σε καλλιτεχνικά συμπόσια και το 2003 επιλέγεται από το Υπουργείο Πολιτισμού να αντιπροσωπεύσει την Σερβία στην Cite International des Arts στο Παρίσι
Έργα της εκθέτονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές
Συνέντευξη:Αγγελική Κερπιτσοπούλου
Η Αγγελική Κερπιτσοπούλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε Θεωρητικός & Ιστορικός της τέχνης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και το πρώτο μεταπτυχιακό της στην Ψηφιακή Κουλτούρα & Νέα Μέσα στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης.
Πρόσφατα απέκτησε το δεύτερο Μεταπτυχιακο της Δίπλωμα στη Μουσειολογία & Διαχείριση Πολιτισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα είναι τόσο η κοινωνική αλλαγή μέσα από την τέχνη, όσο και αλληλεπίδραση των νέων τεχνολογιών σε αυτή και στο Νέο Μουσείο.
