TOP

ΕΥΔOΚΙΜΟΣ ΤΣΟΛΑΚΙΔΗΣ: «ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΕΞΟΙΚΕΙΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ»

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Ο αεικίνητος και ανήσυχος καλλιτεχνικά, Ευδόκιμος Τσολακίδης, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου των Αλλαγών, ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας και acting coach, μίλησε στον Ευθύμιο Ιωαννίδη του thessculture.gr  για  την πορεία του, για θέματα που άπτονται της τέχνης αλλά για το 18ο  Διεθνές Φεστιβάλ Θεατρικών Μεθόδων.

Με ένα τόσο πλούσιο βιογραφικό, με διεθνείς αναγνωρίσεις, με μεγάλο αριθμό συμμετοχών σε θιάσους, θιασάρχης επίσης, θα ήταν δύσκολο να σας ζητήσω να μου μιλήσετε για τις σπουδές και την καριέρα σας.  Θα ήθελα όμως να μου αναφέρετε κάποιες στιγμές «σταθμούς».

Η πρώτη στιγμή σταθμός στην ζωή μου είναι η είσοδός μου στην δραματική σχολή του Κ.Θ.Β.Ε. Θυμάμαι ακόμα την χαρά που ένιωσα όταν είδα το όνομά μου στους επιτυχόντες. Μεγάλος σταθμός είναι ο Βουτσινάς ως φίλος και ως συνεργάτης. Το μεγαλύτερο σχολείο στο θέατρο ήταν αυτό μαζί του γι’ αυτό του έκανα την υποτροφία με τ’ όνομά του που δίνουμε κάθε χρόνο στο Θέατρο των Αλλαγών. Στην Αμερική μου έλεγαν: Ξέρεις τον Βουτσινά; Έχεις δουλέψει μαζί του; Τότε γιατί ήρθες εδώ; Δεν έχεις να μάθεις κάτι παραπάνω από μας, εμείς έχουμε να μάθουμε απ’ αυτόν! Η  Uta Hagen η δασκάλα μου στη Νέα Υόρκη είναι ακόμα ένας σημαντικός σταθμός. Ήταν η πρώτη «Μάρθα» στο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» και η  πρώτη «Μπλανς» στο «Λεωφορείο ο πόθος». Με σημάδεψε με το πάθος της για το θέατρο. Ο Στούρουα είναι ένας ακόμη κορυφαίος σταθμός της ζωής μου που μου έμαθε την ισορροπία ανάμεσα στον ρεαλισμό και τη μαγεία. Από κει και πέρα όλες οι συνεργασίες είναι κατά μία έννοια σταθμός αφού δεν έχω δουλέψει ποτέ ρουτινιάρικα και πάντα δίνω όλον μου τον εαυτό σε βαθμό που να θυμίζει παθιασμένη ερωτική σχέση κάθε μου δουλειά. Θα ξεχωρίσω την «Ελένη» του Ευριπίδη που σκηνοθέτησα στην Καλιφόρνια και πήρα διθυραμβικές κριτικές.

Έχετε εργαστεί σε πολλά μέρη του κόσμου, ενώ συγχρόνως έχετε ταξιδέψει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Θεωρείτε τον εαυτό σας «πολίτη του κόσμου» ή κάτι αντίστοιχο;

Απολύτως. Και είναι υπέροχο. Σε βγάζει από το στενό πλαίσιο του έθνους που είναι μια κατασκευή και σε απελευθερώνει ανοίγοντας το μυαλό σου. Γι’ αυτό για μένα όλοι πόλεμοι που γίνονται στη γη είναι εμφύλιοι.

Στα 24 χρόνια που λειτουργείτε το «Θέατρο των Αλλαγών» καταφέρατε αναμφισβήτητα να αλλάξατε τον χάρτη της θεατρικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Αν σας ζητούσα να μοιραστείτε μαζί μας  το απόσταγμα όλης αυτής της κοπιώδους, εντούτοις γόνιμης προσπάθειας τι έχετε να αναφέρετε;

Είναι πράγματι άθλος αυτό που καταφέραμε σε μια χώρα που η κυρίαρχη νοοτροπία είναι να ψοφήσει η αγελάδα του γείτονα. Μας πολέμησαν πολύ και πολλοί και το χειρότερο είναι ότι μας πολέμησαν αυτοί που παρίσταναν τους φίλους μας. Μας χλεύασαν, μας υποτίμησαν, μας αμφισβήτησαν και όταν η πραγματικότητα μας δικαίωσε αναγκάστηκαν να μας παραδεχτούν. Το Θέατρο των Αλλαγών είναι πλέον θεσμός στον οποίο όλοι θέλουν να διδάξουν και όλοι θέλουν να σπουδάσουν. Μέσα σ’ αυτά τα 24 χρόνια φτιάξαμε το Φεστιβάλ Ομάδων Δράσης, το Διεθνές Φεστιβάλ Θεατρικών Μεθόδων, τον ραδιοφωνικό μας σταθμό TocRadio, τις δράσεις μας στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Εντός, εκτός και επί τα αυτά», το δωρεάν πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών για τους αλλοδαπούς συμπολίτες μας. Δίνουμε υποτροφίες και στέλνουμε τους μαθητές μας σε εκπαιδευτικά ταξίδια στο εξωτερικό. Φέτος εγκαινιάσαμε το «ACToC» που πιστεύουμε ότι κι αυτό θα γίνει θεσμός. Πρόκειται για εβδομαδιαίες συναντήσεις που γίνονται κάθε Πέμπτη 22.00-23.00 και στις οποίες συμμετέχουν οι απόφοιτοί μας που με την αποφοίτησή τους γίνονται αυτομάτως ισόβια μέλη και παρουσιάζουν μονολόγους ή σκηνές ανοιχτές στο κοινό με πρόσκληση.

Αξίζει να αναφέρουμε επίσης πως το Διεθνές Φεστιβάλ Θεατρικών Μεθόδων, φέτος κλείνει 18 χρόνια ανελλιπούς παρουσίας. Πρόκειται επί της ουσίας για  μια διεθνή συνάντηση προκειμένου να δούμε κάθε χρόνο τι κυκλοφορεί παγκοσμίως σε σχέση με την εκπαίδευση των ηθοποιών. Ποια είναι αλήθεια η  εκτίμησή σας με βάση την πολύπλευρη πείρα σας για τη θεατρική αγωγή και  παιδεία στην Ελλάδα;

Πιστεύω ότι οι σπουδές στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλού επιπέδου και οι σχολές δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις καλές σχολές του εξωτερικού. Το ότι έχουμε τόσο καλούς Έλληνες ηθοποιούς το επιβεβαιώνει. Αν δεν είχαμε το εμπόδιο της γλώσσας και την εσωστρέφεια που μας ταλαιπωρεί θα είχαμε ηθοποιούς με παγκόσμια καριέρα. Το φεστιβάλ αυτό που είναι, όπως έχει αναγνωριστεί από όλους, το σημαντικότερο στον κόσμο στο είδος του, φέρνει διακεκριμένους δασκάλους θεάτρου από όλον τον πλανήτη που διδάσκουν τη μέθοδό τους και οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί παγκοσμίως σε σχέση με την υποκριτική. Είναι δηλαδή μια διεθνής συνάντηση θεατρικών μεθόδων της υποκριτικής. Πολλές συνεργασίες σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν γίνει χάρη σ’ αυτό το φεστιβάλ.

Ποια είναι τα οφέλη που πιστεύετε ότι μπορεί να αποκομίσει ένας σπουδαστής δραματικής σχολής από το Διεθνές Φεστιβάλ Θεατρικών Μεθόδων;

Μαθαίνει πως διδάσκονται θέατρο οι συμμαθητές του στις σχολές του κόσμου. Ανοίγει τους ορίζοντές του, γνωρίζεται με σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου και βελτιώνει τις ικανότητές του.

Σε μια εποχή όπου η ενασχόληση με την τέχνη είναι ένας τομέας που δεν μπορεί να υποσχεθεί σταθερότητα και ικανοποιητικές οικονομικές απολαβές, ως καλλιτέχνης από  πού πιστεύετε ότι πηγάζει αυτή η στροφή των νέων σε σπουδές, όπως το θέατρο για παράδειγμα;

Πάντα ήταν έτσι, πάντα ήταν δύσκολα τα πράγματα. Ένα πολύ παλιό ανέκδοτο λέει «Τι δουλειά κάνεις;» – Ηθοποιός! «Ναι εντάξει, ηθοποιός, αλλά τι δουλειά κάνεις;».

Οι νέοι στρέφονται στις σπουδές θεάτρου επειδή είναι κοινός τόπος πλέον ότι οι σπουδές αυτές είναι χρήσιμες ανεξαρτήτως αν θα μείνει κανείς στο θέατρο ή όχι. Οποιαδήποτε δουλειά κάνει κάποιος του είναι χρήσιμο να κάνει ορθοφωνία, αυτοσχεδιασμό, κίνηση, αλλά και υποκριτική. Όλες οι δουλειές χρειάζονται φαντασία, ευελιξία, χαλάρωση, συγκέντρωση, αυτοπεποίθηση, πίστη και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας κι αυτά όλα και πολλά άλλα μόνο μια σχολή θεάτρου μπορεί να σου τα διδάξει.

 Τι θα λέγατε αλήθεια ότι σας έχει διδάξει στην προσωπική σας ζωή η κυκλοτερής ενασχόλησή σας με την Τέχνη και δη με τη ζείδωρη θεατρική δράση;

Το θέατρο δεν τελειώνει. Είμαι ένας άνθρωπος που βαριέται εύκολα και έχω μείνει στο θέατρο τόσα χρόνια επειδή μαθαίνω διαρκώς, ανακαλύπτω συνεχώς νέα πράγματα. Το θέατρο με εξοικειώνει με την ιδέα του θανάτου και γι’ αυτό του είμαι ευγνώμων. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν τόσο όμορφα. Τόσες συνεργασίες, τόσες σχέσεις, τόσες δουλειές. Είναι και από τη φύση της θνησιγενής τέχνη. Πεθαίνει εν τη γενέσει. Κι αυτό είναι υπέροχο!

Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, τι θα θέλατε να γράφει ύστερα από χρόνια το βιβλίο του ελληνικού θεάτρου, δίπλα στο όνομά σας;

Ότι από πολύ νωρίς έκανα ό,τι ήθελα χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν.

Ευχαριστώ πολύ τον Ευδόκιμο Τσολακίδη για την πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία μας και του εύχομαι από καρδιάς καλή συνέχεια στην ήδη σπουδαία καλλιτεχνική του πορεία.

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Xαίρετε, είμαι ο Ευθύμιος, είμαι φιλόλογος και συντάκτης της πολιτιστικής ιστοσελίδας Thess culture.gr. Aγαπώ πολύ τη μουσική, τις τέχνες, την ανάγνωση και το θέατρο, ενώ συνεντεύξεις μου και κριτικές μου έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον ηλεκτρονικό τύπο. Διαχειρίζομαι παράλληλα τις σελίδες «Ορθογραφία και ορθοέπεια», «Βιβλιοφιλία και βιβλιολογία» και υπήρξα επί πολλά έτη ενεργό μέλος και συντονιστής στις λέσχες ανάγνωσης των βιβλιοθηκών του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου.