Το αγγλικο θεατρο μετα τον κορωνοϊο
Άρθρο:Ανδριάνα-Άννα Τσιότσιου
Ο κόκκινος συναγερμός για την πανδημία μπορεί να έληξε –προς στιγμήν, όπως τους αρέσει να μας λένε – όμως οι συνέπειές του εγκλεισμού δεν θα ξεπεραστούν τόσο εύκολα. Από τις σημαντικότερες, ίσως, είναι τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας. Ας εξετάσουμε, όμως, πιο ειδικά, το θέμα. Το παρόν άρθρο αφορά στην περίπτωση της χώρας που καθυστέρησε ιδιαίτερα να λάβει μέτρα κατά της εξάπλωσης του κορωνοϊού, την Αγγλία και συγκεκριμένα, στο κλείσιμο των θεάτρων της.
Αρχικά, ας δούμε πώς αντιλαμβάνεται την αλλαγή στο θέατρο όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα ένας επιχειρηματίας. Ο διεθνούς φήμης θεατρικός παραγωγός, Sir Cameron Mackintosh, παραχώρησε, τηλεφωνικά, μια συνέντευξη, στη ραδιοφωνική εκπομπή του Michael Ball και σε πολύ φιλικό τόνο, στις 3 Μαΐου 2020.
Εκφράζει το κενό που του δημιουργεί η αδυναμία προγραμματισμού παραστάσεων ενώ είναι αισιόδοξος ότι μπορεί το θέατρο να είναι το τελευταίο πράγμα που θα επαναλειτουργήσει, αλλά ο ίδιος θα είναι εκεί για να συνεχίσει να ανεβάζει μιούζικαλ που αποδεικνύονται επιτυχημένα και στελεχώνονται από 200 καλλιτέχνες ‘πάνω-κάτω’. Τονίζει ότι το θέατρο δεν μοιάζει με καμία άλλη τέχνη ενώ αναφέρει και κάτι από την «προετοιμασία» του θεατή, όπως το να διαλέξει την αμφίεσή του.
Αναφέρει πόσο δύσκολο θα ήταν να τροποποιηθούν οι σκηνές των παραστάσεων ώστε να τηρούνται οι αποστάσεις αλλά και πόσο άσχημη εμπειρία θα ήταν για τους θεατές το να απέχουν μεταξύ τους δύο μέτρα, προκειμένου να μην εξαπλωθεί ο ιός. Έτσι, είναι αποφασισμένος να ανοίξει το θέατρό του όταν αρθούν όλα τα μέτρα ασφαλείας, ώστε καλλιτέχνες και θεατές να νοιώθουν άνετα και ασφαλείς, παρ’ όλο που ξέρει καλά ότι θα χρειαστεί ακόμη περισσότερος καιρός ώστε να ετοιμαστούν οι επόμενες παραστάσεις.
Δεν παραλείπει να γνωστοποιήσει στους ακροατές ότι αν και ο ίδιος, όπως αναφέρει νωρίτερα, χάνει εκατομμύρια με την ακύρωση των ‘σόου’, για κάθε ‘κατέβασμα’ των διαδικτυακών παραστάσεων θα δωρίζει 5 (πέντε) λίρες Αγγλίας σε μια φιλανθρωπική οργάνωση. Συγκεκριμένα, πρόκειται να δωρίσει 250.000 λίρες σε τρεις διαφορετικές οργανώσεις, την Acton Brothers, την Musician’s Union for Hardship και στην οργάνωση για τους στρατιωτικούς Colonel Tom.
Κλείνοντας, διατυπώνει τα συναισθήματά του για τους ανθρώπους που εργάζονται στην εταιρεία του, τους οποίους αισθάνεται σαν οικογένειά του και «ματώνει η καρδιά του για τους καλλιτέχνες που περνούν τόσο δύσκολες ώρες». Είναι όμως σίγουρος ότι το κοινό θα επιστρέψει για να τους στηρίξει.
Σημαντική είναι η θετική του στάση απέναντι στις διαδικτυακές παραστάσεις. Θα πρέπει να ξέρουμε, όμως, ότι δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την εμπειρία, τόσο των καλλιτεχνών όσο και των θεατών, σε μία ζωντανή παράσταση.[1]
Έναν μήνα νωρίτερα (8 Απριλίου 2020) ο Alex Belfield, ραδιοφωνικός παραγωγός, τραγουδιστής και εργαζόμενος στην εταιρεία του Sir Mackintosh δημοσίευσε στο προσωπικό του κανάλι στο youtube ένα βίντεο όπου με διακριτή και δικαιολογημένη ειρωνεία κατακρίνει τη στάση του εργοδότη του και δε διστάζει να απευθυνθεί με ειλικρίνεια στον θεατρικό επιχειρηματία.
Συγκεκριμένα, ο Sir Cameron Mackintosh, έστειλε σε όλους τους εργαζόμενους στην εταιρεία του, ένα μέηλ που υπέγραφε ο ίδιος, με το οποίο τους ενημέρωνε ότι δεδομένων των συνθηκών, όλοι θα απολυθούν και θα πληρωθούν από το κράτος. Την ίδια στιγμή που ο ίδιος γίνεται δισεκατομμυριούχος. Δεν δείχνει, λοιπόν, να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους υπαλλήλους του. Μάλιστα, μη χάνοντας το χιούμορ του, αποδίδει τη γενική κατάσταση με ατάκες από μιούζικαλ, ακόμα και όταν «δίνει τα παπούτσια στο χέρι» των ανθρώπων που τα στελεχώνουν, ενώ ταυτόχρονα, ο ίδιος συνεχίζει να βγάζει λεφτά. Αναφέρει τους στόχους και τις επιτυχίες που έχει πετύχει η εταιρεία του χάρη στους ανθρώπους που τη στελεχώνουν και είναι αισιόδοξος όσον αφορά στην επιβίωση της επιχείρησης. Σημειώνει ότι το πιθανότερο είναι οι παραστάσεις να συνεχιστούν τον Σεπτέμβρη, τονίζει, όμως ότι πολλές θα είναι και εκείνες που δεν θα ανέβουν ξανά. Φυσικά, θέτει ως δεδομένη τη μειωμένη προσέλευση του κοινού ώστε να προληφθεί μια ακόμα πιθανή εξάπλωση του ιού.
Εκφράζοντας την αγανάκτησή του ο Belfield, θεωρεί αδιανόητο ένας τόσο πλούσιος και επιτυχημένος άνθρωπος να αντιμετωπίζει τους ανθρώπους που συνεισέφεραν στη φήμη του, με τέτοια περιφρόνηση, αφήνοντάς τους να παίρνουν ογδόντα λίρες Αγγλίας την εβδομάδα, τη στιγμή που ο ίδιος έχει ένα δισεκατομμύριο στον τραπεζικό λογαριασμό του. Σχετικά με την πληρότητα του κοινού, σχολιάζει πως αυτό σημαίνει ότι θα προσέλθουν μόνο όσοι μπορούν να πληρώσουν υπέρογκα ποσά για ένα εισιτήριο (1.000-2.500 λίρες).
Απευθυνόμενος στον ίδιο τον Mackintosh, τον «συμβουλεύει» να σταθεί σε ένα επίπεδο και να πληρώσει ο ίδιος τους ανθρώπους που τον έκαναν διάσημο και πλούσιο και όχι να ζητάει από την Κυβέρνηση να τον σώσει. Προτείνει ακόμα και ότι θα μπορούσαν να δουλεύουν από το σπίτι, κρατώντας ανοιχτή την εταιρεία και όχι, όπως πολύ άκομψα κάνει, να τους απολύει και να περιμένει να επιβιώσουν με τις ογδόντα λίρες, τη στιγμή που ο ίδιος θα κάνει διακοπές επάνω στο yacht του. Ρωτά ευθέως γιατί να μην είναι ο ίδιος ο επιχειρηματίας που θα κάνει το σωστό πληρώνοντας κάτι, έστω για την αφοσίωση που του έδειξαν τόσα χρόνια όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Τον καλεί να αναρωτηθεί αν χρεώνει πάρα πολλά για ένα εισιτήριο, καθώς οι θεατές που έτσι και αλλιώς θα πλήρωναν, θα είναι και πάλι παρόντες όμως είναι και πολλοί εκείνοι που απλώς δεν έχουν τόσα χρήματα. Προτρέπει τον Mackintosh να επαναπροσλάβει τους καλλιτέχνες που θα τον κάνουν ακόμα πλουσιότερο, όπως επιθυμεί, αλλά και οι ίδιοι θα έχουν τις δουλειές, τα χρήματα και την ευχαρίστηση των παραστάσεών τους.
Ο Belfield, στο βίντεό του προτρέπει, διακριτικά, το κοινό να ζητήσει επιστροφή χρημάτων για τα ήδη αγορασμένα εισιτήρια που αφορούν σε παραστάσεις που δεν θα συνεχιστούν.[2]
Παράλληλα, το ιστορικό θέατρο Globe, που έχτισε και στο οποίο ανέβασε για πρώτη φορά τα έργα του ο Σαίξπηρ κινδυνεύει να μην ανοίξει ξανά μετά τις επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού. Η απειλή για το οριστικό κλείσιμο του θεάτρου σχετίζεται με το γεγονός ότι το Globe δεν πληροί τις προϋποθέσεις για χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης από το Συμβούλιο των Τεχνών, παρ’ όλο που έχει υποβληθεί η αναγκαία αίτηση. Ακόμη και βουλευτές τονίζουν ότι η απώλεια του θεάτρου αυτού θα ήταν τεράστιο πλήγμα για τον πολιτισμό αλλά και την τοπική οικονομία. Οι άνθρωποι του Globe απευθύνονται σε ποικίλους οργανισμούς στο Ηνωμένο Βασίλειο, μήπως και καταφέρουν να λάβουν κάποια υποστήριξη, όμως ακόμα δεν έχει υπάρξει κάποια θετική απάντηση.[3]
Το θέατρο του Σαίξπηρ έχει επιβιώσει μέσα από πολλές πανδημίες και διώξεις και ελπίζουμε πως θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά τον Covid-19 και να αφηγείται την ιδιαίτερη ιστορία του σε όσους θέλουν να το ανακαλύψουν.
Ας μείνουμε αισιόδοξοι
ελπίζοντας ότι το θέατρο θα επιβιώσει και θα επιστρέψει στην πρότερή του
κατάσταση, σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Άλλωστε, ο ψυχαγωγικός και
εκπαιδευτικός χαρακτήρας των ζωντανών παραστάσεων, είναι μοναδικός.
[1]https://www.bbc.co.uk/sounds/play/m000hug9
[2]https://www.youtube.com/watch?v=XYzOQ19QT2o
[3]https://www.cnn.gr/style/politismos/story/220820/globe-theatre-kindyneyei-me-oristiko-loyketo-to-theatro-toy-saixpir-logo-toy-lockdown
Άρθρο:Ανδριάνα-Άννα Τσιότσιου
