TOP

ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗΣ: «ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΡΑΥΜΑ, ΚΛΗΡΟΔΟΤΕΙΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ»

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Ο Νίκος Δ. Αρβανιτάκης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σπούδασε Παιδαγωγικά, Ψυχολογία και χρήση Υπολογιστών στα Πανεπιστήμια της Πάτρας και του Λονδίνου. Υπηρέτησε στην Εκπαίδευση, φτάνοντας μέχρι τη θέση του Περιφερειακού Σχολικού Συμβούλου Ιονίων Νήσων. Επικοινωνήσαμε μαζί του και με περισσή προθυμία δέχτηκε να συζητήσουμε για το τελευταίο του πόνημα με τον τίτλο «Ο λευκός φασίστας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια.

Ο Άμος Οζ γράφει στην «Ιστορία αγάπης και σκότους πως «μέσα από τα βιβλία μαθαίνεις την ποικιλομορφία και την πολυπλοκότητα της ζωής… Τα βιβλία σου ξεκλειδώνουν τα μυστικά του κόσμου… Σε ταξιδεύουν… Σου δείχνουν εναλλακτικές…». Πότε ξεκίνησε για εσάς το ταξίδι της συγγραφής;

Χωρίς υπερβολή, από πάντα! Σε τετράδια,σκόρπια φύλλα, εκθέσεις που τις έκανα διηγήματα. Αργότερα σε τοπικές εφημερίδες, χρονογραφήματα και σχόλια. Μετά από ένα μεταπτυχιακό στο Λονδίνο, ,έγραψα ένα βιβλίο σχετικά με τους υπολογιστές στην εκπαίδευση. Αυτό , όμως, που με γοήτευε, ήταν η λογοτεχνία. Είχα πολλές παροτρύνσεις από φίλους , αλλά και καθηγητές  μου ή συναδέλφους, να αρχίσω να γράφω. Κάποια στιγμή άρχισα. Ίσως κάπως αργά, αλλά άρχισα.

Ποιοι είναι οι συγγραφείς που αγαπάτε ιδιαίτερα, θαυμάζετε και ενδεχομένως σας έχουν επηρεάσει; Υπάρχουν κάποια βιβλία, στα οποία επιστρέφετε συχνά πυκνά και αποτελούν κάτι σαν βάση για σας; 

Χεμινγουέι, Στάιμπεκ, Ευγένιος Ο Νηλ, Ντοστογιεφκι, Κόρμακ Μακάρθυ, Παπαδιαμάντης, Μυριβήλης. Επιστρέφω συχνά στον Ντοστογιέφκι, στον Χεμινγουέι, στον Μυριβήλη.

Πώς ξεκίνησε η ιδέα της συγγραφής του βιβλίου «Ο λευκός φασίστας»;

Μισώ τις εύκολες γενικεύσεις. Αγαπώ την κριτική σκέψη και ανάλυση. Πάνω στην αληθινή ιστορία ενός γνωστού σ’ εμένα, προσώπου, μου δόθηκε η ευκαιρία να εστιάσω πάνω στην ολέθρια συνήθεια των ανθρώπων να κρίνουν χωρίς να σκέφτονται. Να κατηγορούν χωρίς να ερευνούν για την αλήθεια.

Η συγγραφική διαδικασία σε κάθε βιβλίο αποτελεί θα λέγατε διέξοδο επικοινωνίας ή και όχημα μνήμης;

Όλα μαζί και βέβαια δίνει την ευκαιρία στο συγγραφέα να δημιουργήσει, πράγμα που χαροποιεί την ψυχή και το μυαλό.

Λογοτεχνικά έργα στα οποία αναβιώνουν ιστορικά γεγονότα, πόσο μπορούν να συμπληρώσουν την επίσημη ιστορία; Δεν είναι λίγες φορές, άλλωστε, που από μυθιστορήματα γίναμε μάρτυρες μικρών λεπτομερειών που η ιστορία για δικούς της λόγους παρέλειψε.

Πολλές φορές, η ιστορική ουσία, κρύβεται στις λεπτομέρειες. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν ο αφηγητής έτυχε να είναι  παρών την ώρα που γραφόταν η Ιστορία και συμμετείχε στη διαμόρφωσή της.

Στην ερώτηση αν «κληροδοτείται το ιστορικό τραύμα», τι θα απαντούσατε;

Θα απαντούσα καταφατικά. Κληροδοτείται μεν, αλλά δε διδάσκει δε!

Πόσο σημαντικό είναι θα λέγατε να γνωρίζει κανείς την ιστορία του τόπου του;

Καθοριστικό! Ανιστόρητος άνθρωπος, δεν μπορεί να διαθέτει κριτικό νου!

Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, θα ήθελα να μου πείτε: υπάρχουν άραγε πρωτογενή οφέλη για τον συγγραφέα; Κύριε Αρβανιτάκη, γιατί γράφετε, το έχετε απαντήσει;

Γράφω, υπακούοντας σε μια εσωτερική ανάγκη έκφρασης. Για τη χαρά της δημιουργίας. Για την ψευδαίσθηση ότι κάποιος μπορεί να ωφεληθεί πνευματικά. Υλικά οφέλη, δεν υπάρχουν. Το αντίθετο.

Σας ευχαριστώ!

Eυχαριστώ πολύ τον Νίκο Αρβανιτάκη για την ενδιαφέρουσα συνομιλία μας!

Συνέντευξη:Ευθύμιος Ιωαννίδης

Xαίρετε, είμαι ο Ευθύμιος, είμαι φιλόλογος και συντάκτης της πολιτιστικής ιστοσελίδας Thess culture.gr. Aγαπώ πολύ τη μουσική, τις τέχνες, την ανάγνωση και το θέατρο, ενώ συνεντεύξεις μου και κριτικές μου έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον ηλεκτρονικό τύπο. Διαχειρίζομαι παράλληλα τις σελίδες «Ορθογραφία και ορθοέπεια», «Βιβλιοφιλία και βιβλιολογία» και υπήρξα επί πολλά έτη ενεργό μέλος και συντονιστής στις λέσχες ανάγνωσης των βιβλιοθηκών του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου.